Barış Manço – Ömrümün Sonbaharında
 

Adim anilmaz oldu kapim çalinmaz oldu
Ömrümün sonbaharinda
Gönlum katlansin diye gören göz görmez oldu
Ömrümün sonbaharinda
Saçlarima düstü aklar hüzünlendi aksamlar
Ömrümün sonbaharinda
Hep yüzüme kapandi dost bildigim kapilar
Ömrümün sonbaharinda

Sarkilar yarim kaldi resimler soldu simdi
Ömrümün sonbaharinda
Döktügüm gözyaslari sel oldu akti gitti
Ömrümün sonbaharinda
Elimden kaçirdigim gençligimi özlerim
Ömrümün sonbaharinda
Artik hiç dönmeyecek sevgiliyi beklerim
Ömrümün sonbaharinda

Baris isyan eyleme yillar akip gidiyor
Ömrümün sonbaharinda
Fazla vaktim kalmadi giden geri gelmiyor
Ömrümün sonbaharinda
hala kalem tutacak bir parça gücüm kaldı
ömrümün sonbaharında
hala yazıp çizecek birkaç satırım kaldı
ömrümün sonbaharında
Hala bitirmedigim bir yarim sarkim kaldi
Ömrümün sonbaharinda
ve Hala beni dinleyen bir avuc dostum kaldi
Ömrümün sonbaharinda…