Mısır evliyasından "Fahr-ül Farisî" hazretlerine, talebesinden biri gelip;

- Efendim, ben bir şeyden çok korkuyorum, diye arz edince sordu:

- Hayırdır evladım, neden korkuyorsun?

- Ahirette Cehennemden kurtulabilecek miyim acaba? Bunu düşünüp çok korkuyorum hocam.

- İnşallah kurtuluruz oğlum.

- İnşallah efendim, ama nasıl?

Buyurdu ki:

- Ümidimiz odur ki oğul, büyükler bize sahip çıkar ve şefaat ederler de inşallah kurtuluruz.

- Ya sahip çıkmazlarsa efendim?

- Merak etme oğlum. Biz bugün onlara sahip çıkarsak, onlar da o gün bize sahip çıkarlar.

Biz onları dinlersek...

- Anlamadım, nasıl yani?

- Demem o ki oğul, biz o büyüklerin sözlerini dinler, nasihatlerine göre yaşarsak, onlara sahip çıkmış oluruz. O zaman onlar da bize sahip çıkarlar.

Bir gün de bir genç gelip;

- Efendim, dünyada ve ahirette felaketlerden kurtulmak için ne yapayım? diye sorunca;

- Bunun bir tek çaresi var, buyurdu.

- O nedir ki efendim?

- Kurtulanlarla beraber olmak.

- Kurtulanlardan maksat kimlerdir ki?

- Allahü teâlânın sevgili kullarıdır. "Ehl-i sünnet alimleri" ve "evliyalar" bunlardandır mesela.

Böyle zatlar yoksa?

Delikanlı sordu:

- Böyle zatlar yoksa efendim?

- Onlar yoksa, kitapları var evladım. Onların kitaplarını okuyan da onlarla beraber sayılır.

Bir gün de bazı gençlere,

- "Emr-i maruf", yani İslâma hizmet etmek kime nasip olursa, çok sevinsin, çok şükretsin, buyurdu.

- Bu iş, çok mu sevaptır? dediler.

- Elbette, buyurdu. Bir beldede küfre karşı "emr-i mâruf" yapılırsa, Allahü teâlâ o beldenin hak ettiği azâbı tehir eder. Emr-i maruf yapılmayan beldeye ise azab-ı ilâhî gelir.