Çevrimdışı

Bu forumdaki linkleri ve resimleri görebilmek için en az 25 mesajınız olması gerekir.

İçten inlarcıi dıştan imanlı görünen münafıklardan biri, Peygamberimizin (s.a.v.) azatlı kölesi ve evlatlığı Zeyd b. Haris hazretlerine ortaklık teklifinde bulundu. O da onun gerçek Müslüman olduğunu sanıp ticaret yapmayı kabul etti.

Para münafıktan olması kaydı ile beraber mal alıp satmak üzere anlaşıp Taif’e doğru yola çıktılar. Yolda münafık, Hz. Zeyd’e;

“Yorulduk. Şu mağaraya girelim de bir müddet dinlenelim.” Dedi. O da kalbinde kötülük olmadığını düşündüğü için bu teklifi kabul edip mağaraya girdiler.

Münafık, Hz. Zeyd’e suikast hazırlamıştı.

Orada uyutup, elini ayağını bağladıktan sonra öldürecekti. Biraz zamandan sonra Zeyd uyudu, o da planını tatbike başladı.

Zeyd’in eli ve ayağını iyice bağladıktan sonra, onu uyandırdı. Zeyd uyandı ki, elleri ve ayakları bağlanmış. Kendisine neden yaptığını sordu.

O da; “Siz bundan birkaç sene evvel Muhammed’le Taif’e gitmiştiniz. Orada onu öldürmek istediler. Fakat sen kendini siper edip onu kurtardın. Ama şimdi ben seni öldüreceğim. Çünkü o zaman Muhammed’i kurtarmasaydın, bugün aramıza bu fitne girmeyecekti ve Arap milleti bu zamana kadar iman ettiği putlara ibadet etmeye devam edeceklerdi.” dedi ve hançerini çekip Zeyd’in üzerine yürüdü.

Hz. Zeyd canından çok sevdiği Resulullah’tan ayrılacağını ve dünya gözüyle bir daha göremeyeceğini düşünerek çok üzülüyor ve gözyaşı dökerek “Ya Rahman!” diye nida ediyordu.

O anda gaipten bir ses geldi; “Dokunma!”

Bu sesi duyan münafık, mağaranın ağzında onları göre birisi olduğunu düşünerek, dışarı baktı ki, kimse yoktu. Herhalde yanlış duyduğunu düşünerek tekrar Zeyd’e doğru yürüdüğünde Zeyd yine “Ya Rahman” diye nida etti.

O ses bu sefer daha gür şekilde “Dokunma!” diye bağırıyordu.

Daha fazla heyecanlanan münafık, tekrar dışarı çıkıp bakıyor ama kimseyi göremiyor.

Üçüncü defa öldürmek istediğinde ise bu sefer “Dokunma!” sesi mağaranın ağzından duyuluyordu.

Heyecanla mağaranın dışına çıkan münafık, karşısında silahlı bir adam görüyor; neye uğradığını şaşıran münafığın dili tutuluyor ve bu silahlı zat, münafığın kellesini sorgusuz sualsiz kesiyor.

Hz. Zeyd neye uğradığını şaşırarak “Sen kimsin, nereden geliyorsun? Beni kurtardın!” dediğinde O;

“Ben seni kurtarmakla görevlendirilmiş bir meleğim. Sen birinci nida ettiğinde ben yedinci kattaydım, ikincisinde ise ikinci semaya geldim. Üçüncü de ise mağaranın ağzına gelmiştim. Ben bu kafirin kellesini alıp cehenneme yollamakla vazifemi bitirdim. Allaha ısmarladık, Muhammed’e selam söyle.” Deyip ayrıldı.

 

Çevrimdışı

İçimizde bi şeytanlık yatıyor sanki