Ne Çare..
 

Hazır değilim geriye dönmem dedi.
Anımsadığım güzellikler dökülürken yağmurla karışık
Son bakışıydı belki de son sözüyle vurulduğumda
Ah etmeden saplandı kurşuni ayrılık bedenime.
Çokta konuşmadı giderken....
Ona göre doğruydu bu aksam aklından geçenler
Bilmezdi tükenir miyim yokluğunda
Aklından geçenleri kalbinden de geçebilir mi
Yani benden
Aklından geçen doğrularını geçirmek istedim kılıçtan
Yine de kıyamadım sevgimden
Bozukluk misali harcadı sevdamızı unutabilir miydi
En azından ceplerinde sakladığı cümleleri döküverseydi
Yapmadı bir *** gibi bırakıp giderken
Bir şarkı çaldı gök yüzünde adı yalnızlık
Boğazım düğümlenirken haykırmak istedim sözlerini
İsyanımı çaresizliği son kez duyarsın ümidiyle
Ezgisinde zihnim çalkalanırken unutuverdim benliğimi
O diye atan yüreğimin teklemesiyle
O diye aldığım nefesin kesilişiyle
O diye baktığım şehrin düşüşüyle
O diye bitişimle...
Beceremedim sessizliğine yenilirken
Yine canlanır anılar giderken
Teslim etmişim bedenimi deryaya dönsen ne çare.