Ölüm..
 

Zaman durmayacak elbette
Yalnızlığı dolduracak yüreğimize
Susacak umutlarımız
Ayrılık ket vuracak dilimize
Yaşayacağız belki de ayrı kentlerin sabahında
Ama ama aynı güneş doğmayacak gözlerimize

Sırtlarımız yoklukta hep nemli duvarlara yaslanacak
Boğazımızda düğümlenecek sevdaya yazılmış satırlar
Belki de hep susacak
Kim bilir belki de bir aksam
Solgun uçurum çiçekleri düşecek ellerimize
Güneş kamaştırsa da gözlerimizi
Yüreklerimiz hep kuytularda içli içli ağlayacak

Acılarımızı harmanlayacağız mevsimlerde
Gözlerimizi arayacağız hep ıssız köşelerde
Bihaber yaşasak ta yaban ellerde
Hep şarkımız çalacak ayrı düşmüş dillerde

Ayrı kentlerin soluğunu alsak da
İnadına yaşatacağız sevgimizi ayrılsak da
Takvimler düşerken asırlara
Uçurum çiçekleriyle ayrılığımız yazılacak baharlara

Ölüm gelene kadar yalnızlık çalacak kapımızı
Unutmak için birbirimizi
Kim bilir kaç gece yakacağız anılarımızı
Ama ama hiç unutulmayacak yeminlerimiz..