[Yazgı]

Yalnızlık..
İnsanın kendi ile barışması..
Kendini tanıması..
Kendini anlamaya çalışması..
Kendi acılarından öpmesi..
Afferin be deyip kendi omzunu sıvazlaması..
Kendi kendini teselli etme şekli..
Acılarla mücadele edip başını dik tutuşu..
Kendi kendine ağlayıp,kendi kendini güldürebilmesi..
Sahte insanlarla olan muhabbetlere sırt çevirip kendi
kendiyle sohbet etmesi..
Ruhunu dinlendirip,özünde huzuru misafir etmesi..
Güvenemediği insanlar yerine içindeki çocuğu alıp
karşısına içini dökmesi..
Kimseye ihtiyacı olmadan tek başına da var olabileceğini
öğrenme süreci..

Siz nasıl tanımlarsınız bilmiyorum ama yalnızlık insana en büyük ödüldür.
Hayatımız bizim elimizde.”Bir iple intihar da edebilirsiniz salıncak da kurabilirsiniz”
Herşeyin başlangıcı bizde,özümüzde.

Değmeyecek insanlara değer verip üzülmektense kendi yaralarınızı kendiniz öpün.
Kendi değerinizin,kendi gücünüzün farkına varın.
Hiç kimseye muhtaç değilsiniz.”O olmadan yapamam” dediğiniz kim varsa,
onsuz da yapabilirsiniz.Bunun farkına vardığınızda çok daha mutlu hissedeceksiniz.

Çünkü yalnızlık,özgürlüktür..