Taktım bir kere ..
 

Aklımın uçlarında birşeyler kazınıyor bazen daha derin uçlarına indiğimde daha da yoğunlaşıyor. Az daha indiğimde gitgide çoğalıyor ay biraz daha inersem çıkacak türden değil , inmeyeyim dip boyutlara diyorum.

Düşüncelere dalıyoruz , birşey var ! Illa ki düşüneceğiz. Düşünüyoruz, bir durum yaşadık iyi ya da kötü diyelim. Iyi olduğunda; sevincimiz muhteşem zirvesinde düşünürüz o şekilde gelişen vakayı, kötü olduğunda; sorgularız kendimizi, savaş içerisine gireriz, kendimizde haklı yönlerimizi bulmaya çalışırız, cımbızla yaşadığımız vakayı çekmeyi bekleriz ,bir yerlerde doğru olan birşey var , çekeceğiz illaki cımbızla ama doğru yerimizde ! neden kötü vaka yasayalım bilemeyiz.

Taktım ,taktık bir kere düşüneceğiz.. aklımıza getiriyoruz yaşanan vakayı, sorgulatiyoruz beynimizdeki kılcal damarlarını ağrıyana kadar! Ağrısın umrumuzda değil! Devam ederiz , bir yolunu bulmaya çalışırız "niye böyle, bu duruma gelindi " diye .. hakliyken hakliyi ,suclu iken suçluyu bulmaya çalışırız.. hazmedememezlik duygusu da girer araya .. o da halt eder yerine sınır bozucu durumlar hale alır.. hamurun su ile karışımından ekmek elde ettiğimiz gibi tüm duygularımız devreye girer veee beynimizdeki devrelerin sigortası atar ve sonrasında yükleniriz karşı tarafa!!!!

"Aslında bu böyle değildi, şöyle oldu" tarzında yazarız, çizeriz lakin olan olmuştur aslında neyin çaba içerisine gireriz o anlık bilemeyiz işte tüm duygularımız homejen oldu ya! Katarız, batırırız, işin içinden çıkamaz hale getiririz ama pes etmeyiz ! "Verecek hesabı olacak " ya da " ben şu konuda haklıyım, kim demiş böyle olduğuna " durumları yaşarız..

Kandırmayalım birbirimizi o değil de niye takıyoruz ki doğru ya da yanlış farkeder mi? Olan olmuştur, yanlış da olabilir ,doğru da olabilir ,başkalarına kendimizi anlatmaya gerek var mı? Diye sorsam bile , yok takıntı insanlarız, beynimizin sigortasını atacak kadar, başımıza ağrıları sokacak kadar ,değişik canlı türden olduğumuz için, ilk kendimizi yakarız sonrasında karşımızdaki ınsanın beyninin psikolojisini bozacak kadar uğraşırız...

Böyle misiniz?

O zaman bi durun psikologlar ne diyor bu duruma " obsesif kompulsif " herşeye takıntı, zor bir hastalikmis tedavisi olunasi bir durummuş.

Bu durumları yaşıyorsanız siz bu hastalığa yakalanmissiniz, o halde geçmiş olsun
Acilen , ilk yardım psikologunuzu şimdiden araştırıp, randevunuzu belirleyin derim.

Klasik bir söz söyleyeyim hatta bir zamanların sanal sözü, o halde ;
"kafaniza tokadan başka birşey takmayiiiiiinn"
der ,geçerim de kimin umrunda ?

Cevap: Taktım bir kere ..
 

İnsan ırkının ızdırabı kitle hipnozundan gelir.
Böyle insanlar tarafından hipnotize ediliyoruz:
Spikerler, politikacılar, öğretmenler, hatipler...
İnanılmaz derecede hasta insanlar tarafından yönetilen bir dünya ve ülkede yaşıyoruz.
Olduğunu söylediğimiz ile gerçekte olan arasındaki uçurum kesinlikle çok büyük.

Vinnie paz end of days şarkısından ...

Cevap: Taktım bir kere ..
 

Takmak herleyi takar insan bırak takmıyalım dersin ama takarsın yine öyle şeyler gelirki başa insan ne olduğu değil ne oldum delisi olduktan sonra psikolojilerde hep artıyoe işte ya bazende benim deyişimle gönül dünyamız var bizim kalemler gönük olunca deyinmeden geçemicem bazen için sıkılır anlarsın daralıyor bazen dersin yüreğin hopkuyor biley mi oldu dersin yüreğin ne isterse aklında o yönde gidiyor... der susuyorum :)

Emeğine sağlık çok güzel bir konu paylaşmışın

Cevap: Taktım bir kere ..
 

Klasik bir söz söyleyeyim hatta bir zamanların sanal sözü, o halde ;
"kafaniza tokadan başka birşey takmayiiiiiinn"
der ,geçerim de kimin umrunda ?


@[Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...] cım :optum:
:melek: Emeğine Sağlık

Cevap: Taktım bir kere ..
 

Keyifle okudum, emeğine sağlık @[Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...] mm :optum:


-

Kafaya takmama sanatı üzerine yazılmış kitaplar mevcut. İnsan gerçekten diyor ki takmayayim. Tam bir şeyleri umursamıyorsun sonra o fitne fesatlar yok mu :) anı kollar gibj çıkıveriyorlar.
Kafamda olan huzur hooop yok oluyor.


Eee diyorsun '' Takmaya değecek kişilik değil boşver. " Ama olur mu hiç. Karşındaki kanını akıtana kadar zorluyor da zorluyor.

Velhasıl bir olay oluyor...
Çıldırmış gibi çıkmıyor aklından. Ayağına taş takilsa bu olaydan biliyorsun. Ee bir yerde haklıyım aslında. Tüm olumsuzluklar beni buluyorken tabii birbirine bağdaştiririm.
Gel zaman git zaman, bu olayı da sineye çekeyim diyorsun. Diyorsun da sen daha kalbine söz geçiremezken aklına nasıl geçireceksin.
Olaya etken bir şey karşına çıkıveriyor. Hadi bakalım en başa sarıyoruz, taktım çünkü ben onu kafaya?

Yani o kadar taktım ki şuan anlatırken bile kelimeler kifayetsiz, aklımda takıntı şeyler beliriyor :))

Şu kafaya takmama sanatı güzel bir şey olsa gerek. Denemek istiyorum bir gün bakalım. Piyasadaki kitaplardan destek alacağım :)


Ama şu insanlar bir peşimi bıraksa daha kolay olacak benim için.


Diyorum ve gidiyorum :melek:
Kaleminizin ucu keskin olması dileğimle.

Cevap: Taktım bir kere ..
 

Takılacak insan var, takılmayacak insan var. kalemine sağlık.