Çevrimdışı

maviye haksızlık etmeyelim şimdi ne de olsa renk ayrımının yapılması gereken tek yer çamaşırhanedir. bir de şu açıdan bakmak lazım; hayat siyah beyaz olsaydı, koudelka'nın kadrajından bakar gibi baksaydık daha mı iyi olurdu ? hiç renkleri görmemiş, renk körü birine renkleri nasıl anlatırdın ? okyanusun mavisini, yaprağın yeşilini, şarabın kırmızısını nasıl tarif ederdin ? görsel iştahlarımızı renklerle doyuran tuhaf canlılarız.

depresyon battaniyesini üzerine örtmüş de yazmış gibi, güzel satırlar.

 

Çevrimdışı

Ocean Nickli Üyeden Alıntı Bu forumdaki linkleri ve resimleri görebilmek için en az 25 mesajınız olması gerekir.

maviye haksızlık etmeyelim şimdi ne de olsa renk ayrımının yapılması gereken tek yer çamaşırhanedir. bir de şu açıdan bakmak lazım; hayat siyah beyaz olsaydı, koudelka'nın kadrajından bakar gibi baksaydık daha mı iyi olurdu ? hiç renkleri görmemiş, renk körü birine renkleri nasıl anlatırdın ? okyanusun mavisini, yaprağın yeşilini, şarabın kırmızısını nasıl tarif ederdin ? görsel iştahlarımızı renklerle doyuran tuhaf canlılarız. depresyon battaniyesini üzerine örtmüş de yazmış gibi, güzel satırlar.

sen bu alemde mizahcının kralısın ! oldu mu ?
battaniye yoktu yorganın altından yazdım pekala tesekkür ediyorum demekki o zaman maviye küsmüşüm
iyi ki varsın, gördüğüme sevindim
Bu forumdaki linkleri ve resimleri görebilmek için en az 25 mesajınız olması gerekir.
)

__________________

 

Çevrimdışı

xena Nickli Üyeden Alıntı Bu forumdaki linkleri ve resimleri görebilmek için en az 25 mesajınız olması gerekir.

sen bu alemde mizahcının kralısın ! oldu mu ? battaniye yoktu yorganın altından yazdım pekala tesekkür ediyorum demekki o zaman maviye küsmüşüm iyi ki varsın, gördüğüme sevindim Bu forumdaki linkleri ve resimleri görebilmek için en az 25 mesajınız olması gerekir. )

insanları güldürmek zor meziyet artık, pek çoğu intiharın eşiğinde yaşıyormuş gibi suratları asık, evlerine hapsolmuşlar. gülüşlerinde bile iğrenç bir çaresizlik var. eh biz de yaşlanıyoruz, enerjimiz tükeniyor yavaş yavaş, satırlar da güzel ve duygu dolu olunca mizahı bir kenara atasın geliyor.

üzerine bir kaç duble bir şey içince de sırası değil şimdi mizahın diyorsun, bir de aklıma rahmetli dedem geldi. yine geçmişte bir gün oturmuş karşılıklı içiyoruz bir anlatırdı ki 25 yıl yaşlanırdım oturduğum yerde, dedem ise 25 yıl gençleşirdi. kendimizi 50 yaşında iki eski dost gibi denize bakarak konuşurken bulurduk. hiç de duygusal biri değilimdir oysa ki.

hah işte şimdi seni görünce de aynen öyle hissettim; uzun zaman geçti, seni görmek, yazılarını tekrar okumak güzel, varlığınla neşelendirdin tekrar bizleri.