IRCForumları - IRC ve mIRC Kullanıcılarının Buluşma Noktası

- Edebi Şahsiyetler (https://www.ircforumlari.net/edebi-sahsiyetler/)

- - Francesco Petrarca Biyografisi (https://www.ircforumlari.net/edebi-sahsiyetler/561359-francesco-petrarca-biyografisi.html)

Francesco Petrarca Biyografisi

Ünlü İtalyan şairi Francesco Petrarca hayat hikayesi, yazmış olduğu şiirler, eserleri hakkında bilgi.

[Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...]

Francesco Petrarca; İtalyan şairidir (Arezzo 1304 – Padova/Arqua 1374).

Çocukluğunun bir bölümünü geçirdiği Pisa’da baba dostu Dante’yi (1265-1321) tanıdı. Özel öğretmenlerden ders aldı, hukuk ve ilahiyat öğrenimini Montpellier ve Bologna üniversitelerinde yaptı (1316-1326). Annesinin ölümünün yarattığı acı ve hüznü Latince şiirleriyle burada dile getirdi, yaşam boyu aşkını işleyeceği, kimliğini kimsenin bilmediği (bazı kaynaklarda evli ve soylu bir kadın olan Laure de No-ves olarak adlandırır) Laura’ya bir kilisede rastladı, yıldırım aşkıyla vurulup bu sevdayı onun ölümünden sonra da (6 Nisan 1348) ömür boyu çekti. Soneleri bu aşkın ürünü oldu (1327).

1336′da İtalya’ya döndü. 1341′de Ro-ma’da şairlik tacını giydi, elçilik görevleriyle değişik geziler yaptı. Roma’ da politik etkinlik kazandı. Rahat edebileceği bir yalnızlık köşesi ararken (1353) önce Visconti ailesi tarafından ağırlandı. Venedik dukalarından ilgi gördü (ayrıca Milano), 1370′te ölüm yerine yerleşti, evlilik dışı bir ilişkiden doğmuş olan kızıyla damadının özenli bakımı altında son yıllarını da şiir ve edebiyatla doldurdu, dinsel görevlerini titizlikle yürüttü, inanışa göre tam bir doğum gününün yıldönümünde (20 Temmuz-18/20 Temmuz) kitaplığında, başı bir kitabın üstüne düşmüş olarak kolay bir ölümün kucağında bulundu.

Africa adlı destan şiiri (1338-1341), Epistolae Metricas (66 koşukla mektup), Bucolicum Carmen (Çoban Şiirleri) 12 eglog; Familiarium Rerum Libı i (35 mektup) 1360, Seniles (Yaşlılık Mektupları, 125 adet), Sine Ncimine (Adsız) 19 yergi mektubu, 1358; De Otio Religioso (Dinsel Tembellik) 1347, De Viris (ünlü kişiler), İnsancıllık (Hümanizm) akımını yaratan baş eserler sayılır. Halk İtalyancasıyla yazdıkları ise Rönesanstan sonraki yüzyıllarda adını yaşatan asıl eserleri oldu:

Canzoniere (Dizeler), Trionfi (Zaferler); ilkinde 366 aşk şiiri vardır, 317′si sone, 29′u şarkıdır. Bu ürünler Petrarkacılık denen tutum birliğini yarattı, bütün Avrupa’da örnek sayıldı, Pleiad’ cılar tarafından izlendi, Romantiklerce değerlendirildi, birçok dile çevrildi.

Cevap: Francesco Petrarca Biyografisi

Ek Kaynak:

Francesco Petrarca (20 Temmuz 1304, Arezzo - 18/19 Temmuz 1374, Arquà Petrarca) döneminin en büyük bilgini sayılan, hümanizmin babası olarak anılan İtalyan hümanist ve şair.

Dönemin büyük şairlerinden biri olarak Dante ve Boccaccio gibi modern İtalyan dilinin oluşumuna katkıda bulunmuştur. Ortaçağ için “Karanlık Çağlar” deyimini ilk kullanan kişi olduğu söylenir. Aynı zamanda bir akademisyen ve verimli bir mektup yazarıdır. En önemli yapıtları Canzoniere (fiarkılar), ve Trionfidir (Zaferler). Bir başka önemli eseri olan Secretum’u (Benim Gizli Kitabım) olabildiğince kişisel, suçluluk duygusu içeren, Augustinus ile imgesel ilişki içinde olan bir diyalog şeklinde yazmıştır. De Vita Solitaria (Yalnız Yaşam Üzerine), yalnızlığı seçerek, derin düşünmeye adanmış bir yaşam biçimini över. Dış dünyaya ve doğaya büyük hayranlık duyan Petrarca, Avrupa’yı dolaşmış ve ilk turist unvanını almıştır. Akademisyenler, Dionigi’ye yazdığı mektupta bir doğa parçasının güzelliğini betimleyişinde estetik beğeninin modern bir tutumunun güçlü biçimde sergilendiğini belirtirlerse de onun bu modern tutumu onda bulunan Ortaçağ ruhunu asla tam olarak bastıramamıştır. Bir Augustinus hayranı olarak onun ruhun üstünlüğü fikrine inanmış, dışsal güzelliklerle sürekli vakit geçirmek yerine ruhun derinliklerine dalmaya yönelmiştir. Kendi beninden hareket etmek düşünmelerinin kaynağını oluşturmuştur. Ruhun dışında kalan hiçbir şey ondan daha büyük değildir çünkü dış dünyadaki hiçbir doğa güzelliği kendisinin ne olduğunu bilememekte, sadece ruh kendi kendisinin bilincinde olmaktadır. Bu esas üzere ruhun edimlerini, özellikle katı mantıksallığa karşıt olarak ruhun derinliklerindeki doğal duyguları, sevinç ve üzüntüleri betimleme yoluna gitmiştir. İnsanın kendisini geliştirebilmek için sessizliğe ve yalnızlığa gereksinimi olduğunu, yalnızlığın sanıldığı gibi olumsuz bir şey olmadığını, yaratıcılık ve üretkenlik için gerekli olduğunu savunmuştur. Ortaçağ tutumu olan içe dönüklük ile Rönesans tutumu olan dışa dönüklüğü harmanlayan bir düşünür olarak gerçek bir hümanist tutumu yansıtmaktadır. Felsefi görüşleri bakımından daha çok insanın etik yaşamı üzerinde durmuş, ideal bir yaşam biçiminin temel ilkelerini belirlemeye çalışmıştır. Bu açıdan kendisine Stoa felsefesini örnek almıştır. İnsan yaşamının sonul ereği olan mutluluk, ruhu dış etkilerden ve iç dürtülerden bağımsız kılmakla sağlanır. Ruhun özgürlük ve dirliği mutluluk demektir. Bunun için dışsal kaygılardan ve isteklerden sıyrılarak, ruhun derinliklerine dalabilmek gerekir. Bu ise bir tür yalnızlığı seçmek demektir. Yalnız yaşam başkalarından kaçmak için değil salt böyle bir etik görev için gereklidir. Yalnız Yaşam Üzerine adlı yapıtında bu etik yaşam koşullarını enine boyuna irdelemiştir. Petrarca Ortaçağın içe dönüklük tutumu ile Rönesans'ın dışa dönüklüğünü harmanlamış, dış dünyanın ve insan ruhunun ayna anda keşfedilmesi amacına yönelmiştir.

felsefe.gen