IRCForumları - IRC ve mIRC Kullanıcılarının Buluşma Noktası
  sohbet

 Kayıt ol  Topluluk
Etiketlenen Kullanıcılar

Yeni Konu aç Cevapla
 
LinkBack Seçenekler Stil
Alt 20 Haziran 2010, 00:15   #1
Çevrimdışı
Ruj
Kullanıcıların profil bilgileri misafirlere kapatılmıştır.
IF Ticaret Sayısı: (0)
IF Ticaret Yüzdesi:(%)
Babalar gününüz kutlu olsun..




İki hafta sonra pazar günü, yani haziranın üçüncü pazarı; ülkemde ve dünyanın her köşesinde, Babalar Günü kutlanacak.
Benim babam öldüğünde, Türkiye'de Babalar Günü kutlanmıyordu henüz.
Daha doğrusu tam da o sene, babamı kaybettiğim günün yalnızca iki gün öncesinde, 1Mayıs 1972 tarihinde şöyle bir haber yer alıyordu gazetelerde:
"Babalar Günü, bundan böyle her haziranın üçüncü pazarı, Türkiye'de dekutlanacak."
Babam bu haberin gazetede çıkmasından iki gün sonra sonsuzluğa kayıp gitti. Türkiye'nin acıyla ve ateşle sınandığı günlerdi.
Yıllar sonra bir Babalar Günü'nde, bu köşede yazdığım "Ey dedemin oğlu, oğlumundedesi" başlıklı yazıda şöyle hayıflanmıştım, o "Babalar Günü haberi" ni anımsayarak:
"Olmadı baba, yetişemedin, yetişemedik!"



Bu forumdaki linkleri ve resimleri görebilmek için en az 25 mesajınız olması gerekir.


Ben şimdi, bugünlerde, o meşhur şarkının dediği gibi; "Babamın öldüğü yaştayım!"
Yirmi üç yaşında "acıların ve ateşin" delikanlı yüreklerimizi sınadığı o tarih dönemecinde, tam da sığınmak için sıcak ve güvenli bir limana ihtiyacım olduğu o günlerde, nasıl da büyümüştü yalnızlık.
Dünyayı değiştirecek cesarete ve kudrete sahip olduğumuzu sanırken; yalnızlığın ve ölümün karşısında aslında ne kadar çaresiz olduğumuzu aniden duruveren bir kalp nasıl anlatmıştı sekiz şiddetinde bir deprem gibi:
"Çocuksun ve çaresizsin... Baba diyecek kimsen de yok işte!"



Bu forumdaki linkleri ve resimleri görebilmek için en az 25 mesajınız olması gerekir.


Fark etmiştim, aynı fırtınalar vurmuştu onun da yüreğini... Kalbinin çeperleri, zor yılların mengenesinde, önce; ince bir parşömen kağıdına dönmüş, sonra da... Sonra da durmuştu. Ve bu yaşadığım yalnızlık ve acıyı daha da katlıyordu.
İkilemlerle dolu bir muhasebe defterinin kapağı, bir açılıyor, bir kapanıyordu.
Lakin...
Aslında zor olan sonrasıydı, dedim ya...
Yani... Bir daha kimseye
"baba" diyemeyecek olmak!



Bu forumdaki linkleri ve resimleri görebilmek için en az 25 mesajınız olması gerekir.


Aradan yıllar mı geçti sadece? Zoraki gurbetler, işsizlikler, ümitsizlikler...
Ama... Hayat işte... Her şey geçiyor.
Gurbetlerden dönüş, beklenmedik zamanda karşınıza çıkan bir "iş ilanı", sınavlar, bir daha yolunuzun kesişmeyeceğini sandığınız "geçici zafer" ler...
Ve yeni başlangıçlar...
Ve... Parasızlıktan mı, ihmalden mi, unutkanlıktan mı? Her neyse! Ne önemi var?
Yeşil renkli, damalı bir taksiyle (Murat 124'le) çıkılan nikâh salonu yolculuğu...
(Zaten kimse de sormamıştı, böyle gelin arabası mı olur diye...)
Hele o hiç sormamıştı.
Hep gülüyor, hep gülümsüyordu, telaşlar arasında... Bu kadar mı iyimserlikle yaşanır bir hayat... Bu kadar mı dinginlik, bu kadar mı huzur aşılar etrafına?
Ama benim için hepsinin en iyisi, bildim bileli kır saçlı ve gözlüklü bu adama unuttuğum o kelimeyi yeniden söyleyebilmekti:
"Baba" diyebilmekti. Gelenekler öyle dedi diye değil; içim öyle dedi diye...
Bir de... Tanısaydı "babam" da ne çok severdi!



Bu forumdaki linkleri ve resimleri görebilmek için en az 25 mesajınız olması gerekir.


Huzur ve dinginlik!
Sonra keşfettim nedenini...
Onunla zaman zaman gezerken Türkiye'yi...
"Şu gördüğün orman var ya, onu ben diktim!" "Şu uzaktan gördüğün yeşilkümesini gördün Ali? Teker teker, ellerimle dizdim fidanlarını..."
Emekli orman mühendisinin yaşamdaki en büyük servetiydi, Türkiye'nin pek çok şehrini çevreleyen o huzur ve dinginlik örtüsü...
Bir de gözlerini dolduran acısı, her orman yangını haberinin...
O türkü, nasıl dinlenir bundan sonra bilmem? özlerine kızsa da onu her seferinde hüzünlendiren o türkü... Aman ormancı...



Bu forumdaki linkleri ve resimleri görebilmek için en az 25 mesajınız olması gerekir.


Altı haftadır derin bir uykudaydı... Önceki gün artık uyanamayacağını söyledi doktorlar...
O günlerin uykuda geçmesine sevindim. Üzülürdü biliyorum koca Beşiktaşlı... "Keratalar" derdi, "Sergen ve Tümer" için... "Allah vergisi bu çocuklar... Allah Beşiktaş'a bağışlasın."
Uykudaydı. Öyle gitti. Üzülmeden... Habersiz... İyi de ben şimdi kimi kızdıracağım, kiminle bahse gireceğim, Beşiktaş'la maçlarımızdan önce...
Bir de... İki hafta sonra pazar günü, kime ne diyeceğim?


Forumdaki bütün arkadaşlarımın babalarının babalar gününü kutlarım..
Ayrıca baba adayı bütün bay üyelerimizinde
Bu forumdaki linkleri ve resimleri görebilmek için en az 25 mesajınız olması gerekir.


Babacım mekanın cennet olsun aklımdasın..
Sensiz 3.babalar günü.

 
Alıntı ile Cevapla

IRCForumlari.NET Reklamlar
sohbet odaları reklam ver Benimmekan Mobil Sohbet
Cevapla

Etiketler
babalar, gününüz, kutlu, olsun


Konuyu Toplam 1 Üye okuyor. (0 Kayıtlı üye ve 1 Misafir)
 

Yetkileriniz
Konu Acma Yetkiniz Yok
Cevap Yazma Yetkiniz Yok
Eklenti Yükleme Yetkiniz Yok
Mesajınızı Değiştirme Yetkiniz Yok

BB code is Açık
Smileler Açık
[IMG] Kodları Açık
HTML-Kodu Kapalı
Trackbacks are Kapalı
Pingbacks are Açık
Refbacks are Açık


Benzer Konular
Konu Konuyu Başlatan Forum Cevaplar Son Mesaj
Anneler Gününüz Kutlu Olsun. SimHa Serbest Kürsü 4 11 Mayıs 2014 19:43
Öğretmenler gününüz kutlu olsun. Ruj Tebrikler & Kutlamalar 12 24 Kasım 2013 23:19
Babalar gününüz kutlu olsun. Ruj IF Ekstra 10 19 Haziran 2011 21:33
Babalar Gününüz Kutlu olsun Nokta Serbest Kürsü 9 20 Haziran 2010 12:05
Dogum Gününüz Kutlu Olsun Hasan Tebrikler & Kutlamalar 208 04 Şubat 2008 01:31