Çevrimdışı

Hitler Gençliği, Hitler faşizminin geleceğini yapılandıran bir örgüttü. Adolf Hitler iktidarında sosyal sınıfı ne olursa olsun, 14 yaş altındaki tüm kız ve erkeklerin Alman Gençlik Grubu’na katılmaları bekleniyordu. 14-18 yaş arası gençler askerlik için seçilebilir hale geliyor ve Hitler Gençliği hareketi tarafından çevreleniyorlardı. Burada gençlere korkusuz, acımasız olmaları telkin ediliyordu. Örgüte ilgisizlik ise kabul edilemez bir durumdu. Eğer katılmaya itiraz eden olursa, gestapo ailelerini, çocuklarını yetimhaneye götürmekle tehdit ediyordu.



Bu forumdaki linkleri ve resimleri görebilmek için en az 25 mesajınız olması gerekir.





Gençlerin yüzde 90’ı, zorunluluktan mı, korkudan mı, bağlılıktan mı bilinmez, Hitler Gençliği’ne üyeydi. Ama bir grup genç vardı ki onlar Hitler’in boyunduruğuna girmeyi reddettiler: Edelweißpiraten (Edelweiss Pirates) yani

Edelvays Korsanları!



Bu forumdaki linkleri ve resimleri görebilmek için en az 25 mesajınız olması gerekir.





1930’ların sonunda ortaya çıkan ve gitgide büyüyen bu gençlik grubu, devlete ve devlet tarafından onaylanmış gruplara kültürel ve politik olarak isyan ediyorlardı. Amerikan müziği dinliyor, saçlarını uzatıyorlardı. Nasıl giyineceklerine, ne düşüneceklerine, nereye gideceklerine karışılmasını istemiyorlardı. Babaları savaştan dönmüş, ebeveynleri komünist faaliyetler sebebiyle öldürülmüş gençler artık direnmeye başlamıştı.
İsimleri, yakalarına gizleyerek taktıkları ve topluluğa bağlılıklarını simgeleyen Edelvays çiçeğinden geliyordu. Köln ve Essen’in işçi sınıfının yaşadığı yerlerde direnişlere başladılar. Hitler Gençliği’nin steril kostümlerine uzun ve gevşekçe toplanmış saçlarıyla karşı çıkıyorlardı. Hitler Gençliği’nin söylediği marşların parodilerini hazırlıyor ve türlü enstrumanlarla çalıyorlardı.



Bu forumdaki linkleri ve resimleri görebilmek için en az 25 mesajınız olması gerekir.





Temmuz, 1943‘e ait bir Nazi Partisi raporu, Edelvays Korsanları hakkında şunları söylüyordu:

“Yaşları 12 ile 17 arasında değişen bu gençler, gece geç vakitte müzik enstrumanları ve genç kadınlarla etrafta dolaşıyorlar. Bu ayaktakımı, Hitler Gençliği’nin dışında büyük bir bölümü oluşturduğundan ve organizasyona karşı düşmanca bir tavır takındıklarından, diğer gençler için tehlike teşkil ediyorlar.”



Bu forumdaki linkleri ve resimleri görebilmek için en az 25 mesajınız olması gerekir.





Hitler iktidarı Edelvays Korsanları’nın giderek yükselen isyanına tedbirler almaya başladı. Sahi müzikten, kızlı erkekli dolaşmaktan daha tehlikeli ne var ki şu dünyada (!) Önce topluluğun üyeleri yakalandıkları yerde dövülüp, aleme ibret olsun diye saçları kazınmaya başlandı. Bu durum karşısında Korsanlar açık bir düşmanlıkla karşılık vermeye başladılar. Derken başka isyan grupları da onlara katıldı. Yasaklı Amerikan müziğini kucaklayan Swing Gençliği ve Jazz Gençliği gibi… Şimdi 6000 kişiye varan katılımlarla danslar ediliyor, konserler veriliyordu.
Hitler Gençliği tarafından yazılmış 1940’a ait bir raporda şunlar yazıyordu:
“Dans müziği tamamen İngilizce ve Amerikandı. Sadece swing dansı yapılıyordu. Dansçıların ürkütücü bir görünüşü vardı. Hiçbir çift normal dans etmiyordu. Bazen iki erkek bir kızla dans ediyordu. Grup rumba çaldığında, dansçılar vahşi bir coşkuya kapıldılar. Vahşi hayvanlar gibi swing yaptılar.”



Bu forumdaki linkleri ve resimleri görebilmek için en az 25 mesajınız olması gerekir.





Direniş büyüyünce, isyana daha acımasız önlemler alındı. Yakalanan Korsanlara eziyet ediliyordu. Bazıları eğitim kamplarına gönderiliyordu. Derken 1944’te korkunç bir olay yaşandı. İçlerinde 7 korsanın olduğu 13 genç Köln'ün orta yerinde, herkesin önünde asılarak idam edildi.



Bu forumdaki linkleri ve resimleri görebilmek için en az 25 mesajınız olması gerekir.




Dönemin mahkelemerinde suçlu ilan edilen, çalışma kamplarına gönderilen diğer Korsanlar tarih 2005’i gösterdiğinde “direniş savaşçıları” olarak anılacaktı. O yıl Köln'de hala yaşamakta olan 5 Edelvays Korsanları üyesi devlet tarafından şereflendirildi. Geriye faşizme karşı müzik ve dansla direnmiş bir gençliğin ilham verici hikayesi kaldı. Ne acı değil mi?