Çevrimdışı

[Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...]


Ben Malatyalım, ismim Gülay. Olay gerçekleştiği zamanlar Kızık Köyü’nde annem, babam ve üç kardeşimle yaşıyordum. Yaşım 23’tü. Köy işleri ile akşama kadar uğraşıyordum. Hayvanlarımız vardı. Kış olduğu için hayvanlar dışarı çıkamıyordu bu yüzden onların yemi, suyu, evin işi derken hiç durmadan çalışıyorduk. Yine böyle bir akşamdı. Yemeğimizi yedik. Sofrayı kaldırıyorduk. Kardeşlerim sofrayı kaldırırken ben de sobanın külünü dökmek için dışarı çıktım. Evimizin bahçesinde bir kümes vardı. Külleri bu kümesin yanına dökerdik. Yine aynı yere döküp içeri girdim. Kardeşim de bu arada sobanın üzerinden sıcak suyu almış bulaşık yıkamaya başlamıştı. Yıkadıktan sonra “abla şu suyu dışarı döküp gelebilir misin? dedi. Ben “tamam” deyip leğeni alıp çıktım. Suyun içi kirliydi. Dibinde yemek artığı falan da vardı. Ben de evin önüne dökmek istemedim. En iyisi külleri döktüğüm yere dökeyim deyip kümesin o tarafa doğru gittim. Suyu döktüm. Az önce de sıcak kül döktüğümden bir anda toz duman oldu etraf. Öksüre öksüre içeri girdim. Annemler “ne oldu?” dedi, “küle döktüm de o yüzden oldu” dedim. O gün her akşam yaptığımız gibi yemeğin üzerine çayımızı içtik. Evde soba yandığından bulunduğumuz oda çok sıcak oluyordu, tabii bir de küçük bir odada 6 kişi olduğumuzdan. Arada bir iki dakikalığına camı açar tekrar kapatırdık. Yine öyle yapmak istedim. Perdeyi çektim camı açacaktım ki az önce külü döktüğüm yerde siyah bir karartı gördüm. Sanki çarşaflı bir kadın eğilmiş ve ağlıyordu. Tek eliyle yüzünü kapatmış gibiydi. Camı açıp tekrar o tarafa doğru baktım. Hiçbir şey yoktu. Karanlık olduğu için benzettim herhalde dedim. Çünkü karanlıkta göz yanılması fazla olur. Cam bir iki dakika açık kaldı. Evin içi soğumaya başlayınca kapattık geri. Biraz daha oturduktan sonra uykumuz geldi. Hepimiz aynı odada yatıyorduk çünkü soba sadece bu odada vardı. Annem babamla biz kardeşler de ikişerli ikişerli yatardık. Kardeşim ve ben yer yatağında yatardık. Yataklarımızı serdik. Herkes yerine yattı. Çok uykum vardı. Gün boyu yorulduğumuzdan gözümü kapattığım gibi uyurdum. Yine öyle oldu. Tam uykuya dalacağım sırada kapı sesi duydum. Bizim evin kapısına vuruyordu biri. Hemen uyanıp “baba biri geldi, kapıya vuruyor” dedim. Babam uyanmadı. Normalde de uykusu ağırdı. Anneme seslendim bu sefer annem de uyanmadı. Saat yoktu odada. Kaç olduğunu bilmiyordum ama geç olduğu kesindi ve bu saate kimse kimseye gitmezdi. Bu saatte birinin gelmesi için çok önemli bir şey olması gerekirdi. Yangın, kurt, domuz gibi tehlikeler. Perdeyi açıp kim gelmiş diye bakmak istedim ama kapının önü tam gözükmüyordu. Camı açtım aşağı doğru iyice eğildim görebilmek için. Yine göremeyince “kim o?” dedim. Sonra o karartıyı gördüm. Kendisini değil, pencerenin önüne kadar uzanan gölgesini. Hiç hareket etmeden duran upuzun bir gölge. Ses de vermeyince çok korktum. Annemle babamı uyandırmak için salladım biraz. Kendilerine gelince “ne oldu?” dediler. “Kapıda biri var, duymuyor musunuz? Ses de vermiyor,” dedim, “kapıya vurdu orda bekliyor öyle” dedim. Babam da cama çıktı. “Kim o?” dedi. Ses yok. Bir tüfeğimiz vardı duvarda asılı. Babam onu aldı. Galiba gölgeyi o da görmüştü. Kardeşlerim de uyanmıştı. Yorganın altında korkuyla bakıyorlardı. Babam yavaşça kapıyı açtı. Dışarı doğru bir iki adım attı. Ben ve annem de arkasındaydık. Babam sağ sola baktıktan sonra “kimse yok” dedi. “Kızım emin misin kapı sesi duyduğuna, rüya görmüş olmayasın?” dedi. “Yok baba valla duydum” dedim. Bahçeye indi etrafı kontrol edip geri çıktı. “Kimse yok hadi yatın uyuyun” dedi. Kapıyı iyice kilitledik. Babam da silahını yerine asıp yattı. Ben korkuyordum. Yattım ama uyuyamadım. Gözlerim açıktı. Kardeşim bana sarıldı. Ben de onun saçlarını okşayarak uyumasına yardımcı oldum. Bir süre sonra bende uyumuşum. Kötü bir kâbus gördüm o gün. Rüyamda bizim kümesin yanındayım. Külleri döktüğümüz yerde.

__________________