Vakitlerden Korku
 

Vakitlerden,ne vakittir bilmiyorum
Korkuyorum, kokusuna yenilmekten
Dokusuna işlemek isterim aşkı lakin,
Korkuyorum iz kalır matemim.
Ben öldüm.
Orada bir yerde,
Beyninden vurulmuşa döndüm
O vakitti işte,
Küçük bir kız çocuğu elinde.
Ben gördüm.
Hayatı düşe kalka geçiren biriydi.
Adımı merhem koydu belki,
Ama tattan çok tatsızlık vardı kaderimde.
Bir karamsarlık sezdim.
Ve gittim,
Korkuyordum,
Yalnızlıkta boğulmaktan
Yüzmeyi öğretmekten çok,
Ölüme sürükleyecekti.
Ve ben tekrardan öldüm