IRCForumları - IRC ve mIRC Kullanıcılarının Buluşma Noktası - Bilime postmodernist bir tehdit: Felsefeleşme

Bilime “postmodernist” bir tehdit: Felsefeleşme

Bu yazının üç eleştirel ekseni vardır.
Geleneksel , ussalcı felsefe yüce bir etkinlik olarak düşünülegelmiştir ve bu yaklaşım insan ve birey merkezlidir.

Ikinci olarak, geleneksel felsefenin çağımızdaki "sefaleti" şeklinde görülmesi gereken "postmodern" felsefenin bilime bakışı irdelenecektir.

Bu bağlamdaki üçüncü eleştirel nokta ise, yazarın bilimlerde “felsefeleşme" olarak nitelendirdiği olgunun, özellikle psikiyatri-ruh hekimliği alanındaki yansımasıdır.

Yöntembilgisi (metodoloji) açısından yüklü bir içeriği bulunan bu kısa eleştirel yazının, hepsi başlığından çıkarılamayacak üç ana dayanağı ya da çıkış noktası bulunmaktadır. Bunlardan birincisi, felsefe alanının, özellikle de geleneksel, ussalcı (rasyonalist) felsefenin yaygın olarak yüce bir etkinlik olarak düşünülegelmiş olmasıdır; bilginin kaynağını insan usunda bulan bu felsefe okulu ya da akımı, çok büyük ölçüde insan ve birey merkezlidir. İkinci olarak burada, yazarınıza göre bu felsefenin çağımızdaki "sefaleti" olarak görülmesi gereken "postmodern" felsefenin bilime bakışı söz konusudur. Bu bağlamdaki üçüncü eleştirel noktamız ise, yazarınızın bu .bakışın çok ciddi ve akademik açıdan tehlikeli diyebileceğimiz bir sonucu olarak gördüğü ve bilimlerde "felsefeleşme" olarak nitelendirdiği olgunun, özellikle psikiyatri/ruh hekimliği alanındaki yansımasıdır.

Kuşkusuz bu yazıda, bu üç temel noktanın kesişme alanları arasındaki bağlantılar olabildiğince kurulmaya çalışılacak; bu yapılırken de, yazarınızın ilgili yazılarını bir kitapta toplamaya çalıştığı psikiyatri ve felsefe disiplinlerarası alanındaki yöntembilgisi sorunlarına ağırlık verilecektir.

"Hangi felsefe?"
Felsefe etkinliği söz konusu olduğunda, neredeyse sürekli olarak gündeme getirilen başlıca savlardan birisi, bu etkinliğin insan yaşamı, toplumlar, bireyler, gençler, bu arada öteki akademik alanlar için olan "büyük önemi"dir. Bu savı ileri sürenler arasında, en başta geleneksel ussalcı felsefeye bağlı olanlar olmak üzere felsefecilerin; onların yanında da, öteki alanlardan felsefeye ilgi duyan ve güçlü ussalcı eğilimleri bulunan akademisyenlerin, akademik eğitimi bulunan uğraş alanlarının temsilcilerinin ve aydınların bulunduğunu görüyoruz. Böyle bir anlayışa uygun olarak, örneğin "felsefe olmazsa, özgürlük ve demokrasi de olmaz" gibi bir savın yanında, sık sık "felsefesiz bilim olmaz" görüşünün dile getirildiğine tanık oluyoruz.

Alıntı.