[Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...]

Jorge Luis Borges'in bir öyküsünde öykü kahramanı insanların hiç ölmediği bir kabileye rastlar. Bu insanlar şaşılacak kadar mutsuzdur. Bunun nedenini soran öykü kahramanı şu yanıtı alır: “Her şeyi yaşayıp yeniden ve yeniden yaşayacağını, yaşanabilecek her şeyi bildiğini bilmenin neresi güzel?” Ölümsüzlük bu yönüyle ürkütücü geliyor bana. Ölümsüzlüğün bilincinde olmak. Belki başka bir seçenek vardır?