[Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...]

Modern Mantıkta Niceleme Mantığı Nedir? Ne Değildir?

Önermeler mantığı önermeleri nitelik yönünden ele aldığı için önermelerin niceliğini göstermede yetersizdir. Örneğin, “Bazı hayvanlar dört ayaklıdır.” ve “Bütün hayvanlar canlıdır.” önermelerini ele alalım. Önermeler mantığında bu önermeler birer basit önermedir ve p, q gibi sembollerle gösterilir. Ne var ki, bu önermelerden birincisi tikel, ikincisi tümel bir önermedir. Bir önermeyi p, q gibi sembollerle sembolleştirdiğimizde onun tümel mi ya da tikel mi olduğunu anlayamayız. Yani niceliği konusunda bize bilgi vermez. Bu nedenle niceleme mantığına gereksinim duyulmuştur. Niceleme mantığı, önermeler mantığının bu tür eksikliklerini ortadan kaldırır ve önermelerin ve çıkarımların daha ayrıntılı sembolleştirilmesini sağlar.

Önermeler mantığında kullandığımız bütün mantık değişmezleri (~, Λ, v, =>, <=>) niceleme mantığında da kullanılır. Ayrıca, niceleme mantığının kendine özgü değişmezleri vardır.

• Önermelerin öznesi A, B, C gibi sembollerle gösterilir. Bunlara ad sembolleri denir. Önermelerin yüklemleri F, G, H gibi sembollerle gösterilir.

Örneğin, “Berk Akan konuşkandır.” önermesini alalım. “Berk Akan” öznesini “a” harfi ile, “konuşkandır” yüklemini F harfi ile sembolleştirelim. Bu durumda, “a, F’dir.” gibi bir ifade ortaya çıkacaktır. Niceleme mantığında bu önerme, önce yüklem sembolü, daha sonra ad sembolü biçiminde yazıldığı için, yukarıdaki önermenin en son biçimi “Fa” olacaktır.

[Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...]