[Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...]

Orta Çağ Felsefesi: Orta Çağ'da Kavramcılık (Konseptüalizm) Nedir? Ne Değildir?

Kavramcılık ya da diğer adıyla Konseptüalizm, adcılık ve gerçekçiliğe karşı olarak, kavramların genel düşüncelerden ibaret bulunduğunu ve bunların gerçek olduklarını ileri süren Fransız düşünürü Abelardus’un uzlaştırıcı öğretisidir.

Orta Çağ Skolastiğinin son dönemlerinde Realizm–Nominalizm çatışmasında nominalizmin içinde yer alan ve tümellerin (külliler, universelia) kendi başına varlıkları olmadığını, ancak zihinde düşünülen soyut varlıklar olarak bulunduklarını, dolayısıyla zihinsel tasarımlar olduğunu ileri süren felsefî görüş olarak da bilinmektedir.

Gerçekçiler, metafizik tutumlarına uygun olarak genel kavramların gerçek olduğunu ileri sürmüşlerdi. Adcılarsa genel kavramların sadece birer sözden ibaret olduğunu ileri sürerek gerçek olmadıklarını savunuyorlardı. Orta Çağ’ın aydın bilgini Petrus Abelardus, “Kavramcılık” (Konseptualizm) öğretisiyle, bu çatışmayı uyuşturmaya çalıştı. “Tartışma Beyhudedir”, diyordu Abelardus, “Kavramlar elbette gerçek değildirler; ama gerçekliklerden çıkarıldıkları için gene elbette bir gerçeklik taşımaktadırlar.”Bunlar, adı üstünde, kavramdırlar ve bunların bu anlamda gerçekliklerini tartışmak yersizdir. Kavramların elbette nesne ve eylemlerden bağımsız olarak birer varlıkları yoktur, ama onlar nesnel gerçeklik bilgisinin özel bir biçimidirler, bizler onlarsız (Nesne ve eylemlerden soyutlanmış genel kavramlar olmaksızın) nesnel gerçekliği bilip tanıyamayız. Tümeller ne nesneden önce ne de sonradırlar, nesnenin kendisindedirler.

KAYNAK: FELSEFE TARİHİ KİTABI