Cevap: İçini dök!
 

Rakının yanına roka kadar iyi giden bir adam bulduğumda pamuklara sarıp turşusunu kuracağım.

Cevap: İçini dök!
 

Cevap: İçini dök!
 

Cevap: İçini dök!
 

büyümeye umut vardı, küçüktük...
küçükken daha soylu, büyüktü yaşamak
büyüdükçe küçüldü sınırlar..
başlangıç çizgisiyle göbek bağımızı kopardık
çizgi filmlerdeki kahramanlara soyunduk
her biri biraz biz olacaktık
ufuk çizgisine umutlar ekip
beklemeyi öğrendik
usta bir cambaz cesaretine bürünüp
doğru bildiğimiz çizginin dışına çıkmamak için
çabaladık durduk
bir çizgiyle aramıza sınırlar koyduk
olmadı kimi zaman
yürümedi
yine bir çizgi çekerek geride bıraktık
her geçen gün bir yeni çizginin eklendiği yüzümüz
aynalarda aslını aradı
durdu
mutluydu kimimiz
kimimiz ise mecbur
ölümle yaşam arasında sallanıp duran
o ince
o narin
o bildiğini okuyan çizgide
gidip geldik
ya ölemedik
ya yaşayamadık
fakat son çizgiye hiçbirimiz aynı yerde
varamadık
büyüdük, umut öldü; küçüldük..
sefil bir çizgiydi büyümek;
çaresiz susmak,
sınırlanmak,
büyüdükçe daha da küçülmek...

Cevap: İçini dök!
 

İnsanları ne kadar noksan yaratmışsın ey tanrı! Üstüne üstlük bir de onları cezalandırmak için noksanlarını idrak etme yeteneğide vermişsin.

Cevap: İçini dök!
 

Adımlarım adımlarımı tutmuyor ben düşünüyorum yine herkesten ƒârklı.

Cevap: İçini dök!
 

Ne kadar seversen sev; ama asla belli etme sevgini. "Çünkü sevdiğin kişi, sevildiği kadar üzecektir seni".

Cevap: İçini dök!
 

insan her nefesini mezardan uzaklaşmak için alır ama her nefes alışında ömründen bir nefeslik zaman azalır...

Cevap: İçini dök!
 

Susmuyor bir turlu içimde feryat
Gün be gün artiyor, nedendir bilmem
Hayata bir çare kaliyor gönlüm
Nedense hep seni ariyor bilmem

Cevap: İçini dök!
 

Eskiden bir sil butonu vardı, yalan olmuş?! Sil butonunu geri isterik.