Cevap: İçini dök!
 

Cevap: İçini dök!
 

Sanki ruhum çıktı canımdan sen benden gittin gideli...

Cevap: İçini dök!
 

Bizim senle hukukumuz var. Avukatımız var. Suçumuz var.

Bizim senle bir ömrü paylaşmaya andımız, bu andı çiğneyip içyüzümüzü ifşa eden ihanetlerimiz, birbirimizi kolayca harcamanın lüksü, bu lükse sığan baş önde boş boş oturuşlarımız var. Konuşamayışlarımız, hiçbir şeyi açıklayamayışlarımız, kaçıp gitmeyi erdem sayışlarımız var. Umutmuş, bir şans daha vermeklermiş, özürlermiş, lütfen unutlarmış: Zaaf Zaaf! Bunlar evrim zaafı! Ben kin tutmayı aşktan daha yüce bilirim. Aşk acısı silinir, kin mezara kadar! Sadece hümanist olacak kadar düşük değil IQ seviyem!


Bu gece alkolle sabahla; ona de ki: Ben kanıma kırmızı rengi veren kişiyi kaybettim.

Bu gece hüzünle sabahla; ona de ki: Ben bedendeki mıknatısın büyüsünü bozdum.

Bu gece iğrenç bir korku filmiyle sabahla; ona de ki: Kabuslarımın orta yerindeki tek güzel mabedin kapısına sıçtım.

Bu gece imla kurallarına uyulmuş edebi bir intihar mektubu ile sabahla; ona de ki: Farkındayım, ölsem, cesedimi gerçekten teşhis edebilecek tek insan odur; ceset de olsam, hainim hâlâ.


Ne mutlu sana!

Küçük İskender

Cevap: İçini dök!
 

Aklimla anlasmis gibisin. Yoksa bana ragmen bu kadar kalman mumkun olamazdi.

Cevap: İçini dök!
 

Cevap: İçini dök!
 

düşmanım olsun isterdim, onu bütün gazabımla cezalandırmak isterken bile ona saygı duyabileceğim bir düşmanım olsun isterdim..

Cevap: İçini dök!
 

Hayatta her derdin bir çaresi var.. Ama seni sevmeyen birinin seni sevmesini sağlamanın yolu yok..

Cevap: İçini dök!
 

Bir daha top oynarsam top olayım.

Cevap: İçini dök!
 

Cevap: İçini dök!
 

Bir pazartesi sabahı seni düşündüm
Ağaçlara ve gökyüzüne bakarak
İstanbul gözlerin gibi pırıl pırıldı
Denizin dibinden geçen balıkları gördüm.
Seni düşündüm de ağlamak geldi içimden
Sonra beni elimden ayağımdan
Sonra beni bu kadar senden eden İstanbul’a
Dönüp merhaba dedim.