Cevap: İçini dök!
 

Çok sevdiğim bir mısra vardır bir şaire ait:

"Yalnız değilim diyorum size!
Gelin bakın içime,
İn cin top oynuyor işte!" ve yine kalabalıklar içinde yalnız kalmak..

Cevap: İçini dök!
 

Acıyan yerlerini öpecek biri varsa hayatında...
Önemli olmaz düştüğün yerler,
Atıldığın kuyular,
Aldığın yaralar,
Yalan çıkan bildiğin tüm doğrular...
İşittiğin tüm kötü sözlerin yeri bile çabuk iyileşir o zaman...
Nasihat etmeden,
Küçümsemeden dinleyen,
Anlatırken bile geçecekmiş gibi gelen,
Yuva sıcaklığında bakışlarıyla ısıtan...
Seni olduğu gibi kabul eden,
Değiştirmeye çalışmayan.
İstediğin kalıplara uymasan da
Seni Sevmekten
Vazgeçmeyen...
Biri varsa eğer;
Korkma incinmekten...
Bırak sıyrıklar olsun dizlerinde..!
Öper ve geçer...

Cevap: İçini dök!
 

buyudukce mutlulugumuz kayboluyor sanki..
Sorumluklar...
mecburiyetler..
Gecim derdi,
Derken..
Bizi mutlu eden seylerden uzaklasiyoruz sanki
Gunluk stresler..
maddiyat
cevremiz..
nasilda bizi yipratiyor, yoruyor
Oysa yillar once nasilda mutluyduk
gecim derdi yok, okula git gel..
Calismasan da olur arkanda destekleyen ailen..
eglen, gez, dolas..
Hersey toz pembe gibi..
dostlar cok, onlar asla seni satmaz..
Asklar harika.. mutluluktan gozun birsey gormez
Kimse yanlis yapmaz sana
Kimse sirtindan vurmaz..
Ah genclik, ah saflik...
Guzeldi.
cok guzeldi o hayaller.
guvendeydik...

Cok ozluyorum cok...

Cevap: İçini dök!
 

Cevap: İçini dök!
 

Penceremin onunde dumduz duruyorum devinimsiz oylece. Ucsuz bucaksizliga bakarak oylece.
Bir adam uzaklasip gidiyor isligi dudaginda, ellerinde bir avuc kirginlikla.
Bazen geceleri yorgunluk kadar uzun ve konusmasiz geciyor.
Ellerime bakiyorum ojelerimin siyahini yenilemeliyim diye dusunuyorum.
Herkes uyudu. tek asklili yalnizligimi kusaniyorum, agir agir dagiliyor odaya bir uzak.
Bir yuruyus gecti aklimdan; oyle ya yagmur yollara yakisir yollar adimlara.

Aslinda alistim 4 kat yuksekligindeki pencereme gelen hos suprizlere.
En cok mayis bocekleri ugruyor. Soguk iklimde yasayabildiklerini bilmezdim.
Daha bir hafta once kocaman bir cegirge gelmisti. Cami acar acmaz iceri atladi.
Ondan bir sure oncede rengarenk bir kelebek bakiyordu bana camdan. Beyaz olanlari pek ugramiyor.
Kuslar hep var zaten. Birden beyaz bir guvercin kirmiziya boyuyor penceremin onunu.
ucusan tuyler arasinda parca parca yayildi tum pencereme.
Hayat hep hos armaganlar sunmuyor !

Perdeyi cekiyorum, yatagima giden yol cok uzun geliyor. Erguvanlar erken acti bu yaz diye dusunuyorum. benim deli agaclarim.

Cevap: İçini dök!
 

İyi niyetimi ve iyiye dair hislerimi kaybettirildiğim her an gülüşlerime sarıldım ben.Ve iyi kalpli insanların o güzel gülüşlerine sığındım.Öyle kötü olmadığımız için yapıldı bunca kötülük bize;bu kırgınlıklar hep ondan.Lakin her şeye rağmen kaybetmediysek gülüşlerimizi ilahi adalete sığındığımızdan.Zira 'YAŞATTIĞINI YAŞAMADAN ÖLMEZMİŞ İNSAN'...

Cevap: İçini dök!
 

Sevdik bir kere gözüm. Gitse de arkasından ne söz söylettik ne de biz söyledik.

Cevap: İçini dök!
 

Cevap: İçini dök!
 

Evet sevmeye kalktım ama her şeyde başarılı olacak değilim. Yalan,o,bu,şu dedi.Belki de sevilmek istemedi.Ne bileyim belki de alışkın değildi.Gerçi sonrasında da gördük.Başka sularda yüzmeye çalıştı ama yüzme bilmediğini kendi de unutmuştu.İstersen sadece küçücük -ki bana göre kooooooocaman bir şey- 'Seni Seviyorum' de istersen hiçbir şey demeden tüm hayatını adamaya kalk, sevmeyi sevilmeyi bilmeyen adama laflar da boş gelir bakışlar da.Hani güzellik kalbimizdeydi ya.O güzellik bir anda söndü.Hiçbir laf , hiçbir çaba , hiçbir bekleyiş benim çoraklaşmış kalbimde çiçek açtıramaz artık.Ellerine,o boş konuşan yüreğine sağlık!!!

Cevap: İçini dök!
 

Bazen şuraya içini döken insanlara sarılıp "üzülme lan valla geçiyor" demek istiyorum.