Cevap: İçinden geçeni söyle..
 

Zor, çok zor. Ya nasıl anlatacağım hiç bilmiyorum. Ama başka bir yolu yok bunun. İnsanın söylemek isteyip de hani söyleyemediği sözler vardır ya. Böyle bir kanser gibi hani. Büyüdükçe büyüyor, büyüdükçe büyüyor. Büyüdükçe büyüyor işte.

Seni gördükten sonra, öyle büyüdün ki içimde her yanım sen oldu. Sonra ben sensiz olamadığımı anladım. Yalanlar söyledim sana. Bir sürü yalan söyledim sana, evet. Yalanlar öyle büyüdü ki kaçıp gideceğinden korktum. Hep böyle bir korku vardı içimde. İşte sen içimdeki o korkuydun. Senin yanında mutsuz olmaya bile hazırdım ben.

Hani dünyaları verseler, dünyaları verseler vazgeçmem derler ya... Öyle olmuyormuş işte o kadar basit değilmiş. Bir gün çıkıp başkalarını da düşünmesi gerekebiliyormuş yani anladın mı ? Onların mutluluğunu, sevgilerini, acılarını ne bileyim. Bazen sevmek, fedakarlık yapmayı gerektirebiliyormuş. Anlıyor musun? Ben seni hep beklerim. Bir saat de beklerim bir ömür boyu da beklerim

Cevap: İçinden geçeni söyle..
 

Cevap: İçinden geçeni söyle..
 

Bana seni inandıran bir iz gerek...

Cevap: İçinden geçeni söyle..
 

Ben kimseye mükemmelim demedim, anlayan benimle kaldı. Anlamayan yol aldı, gitti.

Cevap: İçinden geçeni söyle..
 

İnanılmaz bir baş dönmesine esir oldum,nedir bu yahu!

Cevap: İçinden geçeni söyle..
 

Cevap: İçinden geçeni söyle..
 

Allah akıl, fikir versin.

Cevap: İçinden geçeni söyle..
 

Makyajına ve yüzündeki boyalarına güvenme.Yollar da güzeldir ama altından kanalizasyon geçer . .

Cevap: İçinden geçeni söyle..
 

Cevap: İçinden geçeni söyle..