IRCForumları - IRC ve mIRC Kullanıcılarının Buluşma Noktası

İMANA AYKIRI BİR SÖZ SÖYLEYİNCE...
Hocam, imanın gitmesine sebep olan bilmeyerek bir söz söylemişsek, imanın gitmiş veya gitmemiş olduğunu nasıl biliriz?. Bunun bir alameti var mıdır?.

Bazı sözler bir dil alışkanlığı olarak insanın ağzından istemeyerek de olsa çıkabiliyor. Bunun için öncelikle söylenen sözlerin ne gibi bir sonuç getireceğine, neye mal olacağına dikkat etmek gerekiyor.

Mesela, "Doğa böyle yaptı, doğa işi", "Kendi kendine oldu" veya "Şu sebepler bu olayı meydana getirdi" gibi sözler, farkında olarak veya olmayarak söylenmiş sözlerdir ki, "yaratma" fiilinde Allah'ı "devre dışı" bırakma gibi bir sonuca sebep oluyor. Bunlardan başka daha birtakım "küfre" götüren sözler de söylenebiliyor.

Yapılacak şey bellidir. Bu sözlerin imana zarar sözler olduğunu öğrenir öğrenmez pişman olmak, Allah'tan af ve bağışlanma dilemek, tövbe istiğfar etmektir.

Kur'ân bu konuda şöyle der:

"Âyetlerimize iman edenler sana geldiklerinde, sen onlara de ki: Size selam olsun. Rabbiniz kendi üzerine rahmeti yazdı. Sizden kim bir cahillik edip de kötülük işler, sonra ardından tövbe eder ve durumunu düzeltirse, O'nun çok bağışlayıcı ve çok merhamet edici olduğunu görecektir." (En'âm Suresi, 54)

"İmanın gittiğinin veya gitmediğinin nasıl bilineceği meselesine gelince, iman etmek bir irade meselesi, bir tasdik ve kabul meselesi olduğuna göre, öyle şüpheler ve vesveselerle imana bir şey olmaz, iman bir yere gitmez.

Çünkü kalbe iyice yerleşmiş, duygularda bütünüyle pekişmiş olan imanın gitmesi ve silinmesi mümkün değildir. Olsa olsa, birtakım tereddütler sonucu iman zayıflasa ve etkisi azalsa da, yeniden kuvvetlenebilir ve tesirini artırabilir.

Bunun için Peygamberimiz, "Elbisenin eskimesi gibi iman da eskir. Bunun için 'Lâ ilâhe illallah' diyerek imanınızı yenileyiniz" buyurur.

İmanın yenilenmesi de, her bir varlık üzerinde Allah'ın varlık ve birlik izini görmek, hiçbir şeyin kendi kendine olmadığını anlamak ve düşünmektir. Böylece vehim, vesvese ve şüphe gibi şeytanın kalbimize atmak istediği "virüs" lerden kurtulma imkânı buluruz.

---

Hocam, içimdeki ses Allah'a küfre giriyor. Bu durum 6 aydır devam ediyor. Yaşama sevincim kalmadı. Ölünce azap çekeceğim diye çok korkuyorum.

İçinizdeki ses sizin sesiniz değil. O ses sizden çıkmıyor. Sizin kalbinizden gelmiyor. Bu sesin tek kaynağı vardır, o da, insanı sürekli imandan mahrum etmek için çalışan, vesvese veren şeytandır. Çünkü siz bu tür düşüncelerden rahatsızsınız, üzülüyorsunuz, moraliniz bozuluyor, sıkıntı çekiyorsunuz.

Bundan dolayı o ses ve sözler size ait olmadığı için, hayalinize, kalbinize ve içinize gelen o düşüncelerden dolayı sorumlu değilsiniz. İmanınıza, inancınıza bir zararı olmaz, sizi küfre de götürmez.

Bir yerde şeytan size yoklama çekiyor. Sizi sınıyor, imanınızı deniyor. "Acaba imanı ne durumda" diye bir çelme takıyor, bir vesvese oku fırlatıyor.

Aman ha! Bu seslere ve sözlere aldırmayın, ciddiye almayın, üzerinde durmayın, herhangi bir biçimde etkisi altında kalıp da, boş yere kendinizi suçlayıp durmayın.

Kur'ân diyor ki: "Sana bir vesvese geldiğinde hemen Allah'a sığın. Çünkü O her şeyi işiten, her şeyi bilendir." (Arâf, 7:200)

Allah'a sığınmak için "Eûzü billahi mine'şşeytânirracîm (Allah'ın huzurundan kovulmuş şeytanın şerrinden Allah'a sığınırım" duasını her seferinde okumaya çalışın.