Tanrılarla eş benim gözümde...
O erkek ki; yanında oturabiliyor.
Sesinin tatlı yankısını!
Yüreğimi hızlandıran,
Can alıcı gülüşünü...
Yakından duyabiliyor.
Birden karşıma çıksan;
Soluğum kesilir, dilim tutulur.
İnce bir alev dolanır.
Derimin altında, gözlerim kararır.
Yalnız kendi uğultusunu duyar kulaklarım...
Ter dökerim, ürpertiyle sarsılır her yanım...
Kurumuş ot gibi solar rengim,
Neredeyse ölümle yüzyüzeyimdir.
Ama y o k s u l u m (!)
Katlanmaktan başka elden ne gelir...