Güz derelerinin dibine dek aramışım bu gülüşü.
Gün batımında guguk kuşu türküleri yıkılıp giderdi ara sıra...
Kiraz zamanını anımsa, geçerken şimşek gibi çarpan bir ardıçkuşu,
Bir tüfek patlaması yatırdı beni akşam vakti, parçalanmış bir yürekle havaya.
Ve her şey yeniden ö y k ü s ü z oluverdi!