Yaşlılara saksılar dizdim, bahçeler yaydım,
Yorgunlara diri beden verdim, taze yürek...
Döşekler serdim hastalara, rahat, yumuşacık.
Nerede yalan dolan gördüysem kızardım.
Yiğit yüreklere, dedim, canım armağan...
Ardına kadar açtım çocuklara, kapıları,
Boy attı dostluklar, orman orman.
Ebemkuşakları gökyüzünde dolandı,
Yürüdü dağlardan ovalara doğru
Gümbür gümbür bir deli su, yıkıp geçiyor;
Önüne geleni gideni, su çoğala çoğala,
Kasıla kasıla, bir nevi ileri gidiyor.
İnsanlar; insanları aldı, gidiyor...
Ne kavga kaldı, ne zulüm, ne korku!