[Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...]

Yaşamanın kesik bir yerinde,
Gide gide incelen, kaybolan...
Uçucu anlamlar kalırdı ağırlıksız;
Kırılıp dökülen bir şeylerden...

Şimdi hiçbir şey değiliz doğru mu?
Bizim için kimse kimsenin bir şeyi değil.
İlgiler, gündelik giysiler gibi eski inceliksiz.
Hz. İsa'dan bu yana giydiği herkesin...

Yaşamanın kesik bir yerinde uzun uzun.
Deli bir adam ve savruk bir kız,
Bir duruma bağlarlardı kendilerini;
Var bilinen sürüp gidecek sanılan.

Güz geldi mi, üç beş demez gelirdi.
Her gün başka olmak, yüzlerce hem de!
Her kuş yüzlerce olurdu, güzelce.
Ufalırdı ellerimiz tutula tutula...

Biz; şimdi güzleri ayrı ayrı.
Kuşları güzelsiz yüzlercesiz!
Bir bakıma öldük açıkçası;
Bir başka bakıma ise nedensiz!

UNUTMAYA YAŞIYORUZ GÜNLERİ DOĞRU MU?