''İnsanlar size kim olduklarını anlatırlar ama biz inanmayız.
Çünkü biz onların, olmasını istediğimiz kişiler olmalarını isteriz. ''
Kimin sözü olduğuna dair hiç bir fikrim yok.
Ama günlüğüme nasıl başlayacağımı bilemediğimden, ideâl oldu.
Dün işyerimiz harikaydı, Devrim Bey, Barış Bey ve Eylem hanım
bir araya geldiği için, farklı diyaloglar ortaya çıktı.
ufak bir misafirimiz vardı,
ismi Çaki (:


İyice oynadık küçük hanımla, pekte kokoştu..
daha sonra balıkcağızlarımız var, 2 adet turuncu 1 adet siyah.
siyah balığın sürekli şekeri düşüyor ( daha doğrusu biz öyle diyoruz.)
ters dönüyor, yüzmüyor, dibe çöküyor falan.
Bir ara öldü sandım, insanın balık öldüğünde bile içi sızlıyor.
E be insafsızlar, can ölünce oğul ölünce insan ölmüyor, sürünüyor.
Her neyse, girmeyeceğim bu konulara..


şaşkoloz balığımız buda..
bugün ayrı kaba aldık, suyunu değiştirdik.
Olmazsa doktora götüreceğiz..
...
Bir adamla, bir kadının tanışma öyküsünü anlatacaktım.
Ama bu kadar haberden sonra insanın içinden hiçbirşey yapmak gelmiyor.
Herşeyin saçma olduğunu, ölümün göz göre göre geldiğini.
Hala bazı insanların koyun psikolojisinden çıkamadığı.
1938'den bu yana, at gözlüğü takıldığı
en iyi şekilde ifade ediliyor, bu yaşananlardan sonra.
Klavye başından artistlik yapanlardan
yada safını belli etmeyenlerden hainlerden ziyade
böyle olmayanların hala var olması,
hala içimizde insanların olması.
Sevindirici.


Son olarak, ben Gavur İzmirliyim.
En Amiyane tabiriyle, safımız belli, yerimiz belli.



21.10.2011
Cuma & 19.17

Uzun bir süreden sonra, karalara bürünmeden geldim sana..
Gereksiz insanları, hayatları, eşyaları herşeyi sildim.
Dostlarım sandığım küçük zihniyetli çıkar derdi olanlarıda.
Çooook huzurluyum.
En baştan yapmam gereken şeyi, niye en sona bıraktıysam?
''Bir insana sırrını verirsen, O insana özgürlüğünü de verirsin.''
demiş Elif Şafak..
Benim sırrımı söylediğim dostlarım da oldu.
Kazık yediğim dostlarımda..
Ancak utanacağım bir anı olmadığı için, sırlarımdan da korkum olmadı..
Velhasıl kelam, huzurluyum bu sıralar.
Hiç olmadığım kadar musmutluyum!
Sebebini bir çok insana borçluyum sanırım.
Hayatımın başrolündeki insanlara..
...


Hiç uykum yok.
Hiç uyuyamıyorum.
Domuz gibi içiyorum.
Ama gözlerimi kapalı bile tutamıyorum.
Sabaha beş saat var.
Annemi düşünüyorum. Nerededir şimdi?
Aynada kendime bakıyorum bazen.
Ve tek kelime etmesem bile vücudum yaşadıklarımı,
hayattan ne anladığımı anlatmaya yetiyor.
Sağ omzuma kendi çizdiğim kelebek,
beğenmediğim için üzerine attığım çarpı işareti ve altında
aynı kelebeğin bir Japon tarafından çok daha iyi işlenmişi.
Sol dirseğimin iki parmak yukarısındaki kurşun yarası.
Bileklerimdeki otuz dört dikiş.
Medeniyeti bir aralar,
herkes gibi yaladığımı kanıtlayan apandist ameliyatımın izi.
Ve sırtımı çok, hızlı yaşlandım!
Ancak hayattayım.
Kayra, bir gün bana ‘Mutsuzluğuna hiçbir çare aramıyorsun’ demişti.


Bayılıyorum bu kitaba..
Ama en çokta Kayra'ya ..
sadece bu kitaba özel olmasada,
Kahraman Tazeoğlu'nun Kayra karakteriyim bir parça..
Tam anlamıyla ise Nava Vaner..
ve sen!
Araz'sın..
ve ben!
Araz'a düştüm..
Araz'a DÜŞ/TÜM...


[Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...]
27.10.2011
PERŞEMBE - 18.37

Lütfen, görmeyeyim seni, bir yerlerde karşıma çıkma..
Konuşmayalım, bakışmayalım.
Ne olur sus.
Minik serçe, söyleyince böyle etkiliyor galiba..
Neyse, depresiflik yok.
Herşeye rağmen gülebilirim.
Ölebilirim.
Sevebilirim.
Değil mi?
Umut dünyası dememişler boşuna :)
...
Aslında sana hiç yazasım yok, saçmalayasım çok.
Günlerim çok gelgitli geçiyor.
Bazen musmutlu, bazen lanetli..
Çekilmez oluyorlar işte, benim gibi bir parça da huysuz.



Bu ayı seviyorum çünkü, ben bu ayda doğdum.
Bu ayı seviyorum çünkü, Kasımda Aşk Başkadır.
falan değil yani millet, uyanın.
Her ayda sonu aynıdır; hüsran..
Bu ayı seviyorum, Sonbaharım'a hep sonları getirmiştir.
Kış gelip, içimi soğutmak ne haddine!
Tam anlamıyla ısıtmıştır..
Her şeye rağmen, sevilir bu ay.
Tıpkı, insanlar gibi.
Değişim gibi..




Günün anlam ve önemi.

03.11.2011
22.54 / PERŞEMBE.

Değişim güzeldir.
Değiştiriyorum, kendimi, çevremi.
Kısacası herşeyi..


Kış geldi ya artık, elimdeki kupa ile ısınırım ben..
Zaten en sevdiğim mevsim kış benim. .
Yapraklarımı dökmeyi, yağmurlarla dolu olmayı sevmem.
Kararlı olmak gerek aslında, tıpkı kış gibi.
Ya donduracaksın ya donduracaksın.
Soğuk olacaksın ki, kimse seni sen kadar yaralayamayacak.
Aslında herşey insan elinde.
Üzülmekte, ağlamakta, gülmekte..
Geçte olsa, bunun farkına varmam erdem'imdir. .



Oy oy, ne de güzel bir fotoğrafmış bu
Baktım içim açıldı.
Çokta yazasım yok açıkcası.
Sadece günlük başlığı değişti diye bir heyecanlı girdim hepsi bu.

VE
BAZEN TEK BİR CÜMLE ANLATIR BENİ.




12.11.2011
23.19 - Cumartesi.

Kaburga kemiğinden yaratılmadım mı ben?
Orada ölmek istiyorum işte.
Başlangıcım, bitişim sen.
Son'um, son'omuzum sen.
Çok şey istemiyorum senden..

...

Selam günlük, adın değişince. Tadında değişti sanki, eskisine alışmışım.
Tuaf geliyorsun, bir parça.
Neyse.
Günüm, günlerim güzel geçiyor.
Sana yazdığım günlerden sonra, en iyi günlerimi yaşıyorum.


Önceden, benim yalnızlığım insanlarla doluydu.
Şimdi ise, sadece seninle.
Sınavım, derslerim, hayatım.
Nefes alma çabalarım, düşüncelerim herşey olumlu.
eee doğal olarak, evrene pozitif enerji veriyorum galiba.



Martılar.
Keşke onlar kadar özgür, hem savunmalı hem savunmasız.
Hem hep, hem hiç olabilsem.
Kelebek takıntımdan sonra, martı takıntım başladı.
Kuşlar = Özgürlük = Ben.




(:

19.11.2011
23.06
Cumartesi

Birgün bakacaksın arkaya.
Orda öyle bıraktıklarına, aklına gelecek eskiler.
Kalbin atacak hıçkıra hıçkıra..
Bir gün anlayacaksın ya? utanacaksın yaptıklarını.
Aklına gelecek eskiler..
Kalbin atacak oflaya oflaya..

...

İş yerimi sevmeye başladım herhalde, sanırım.
Herkesin mi bir yarası olur Allahım?
Ya da bu erkekler bu denli uçkuruna düşkün mü olur?
2 yıllık sevgilisini aldatıyor herif ve telâfisi yok.
Koca bir hiç.
Sonra başka bir şehire gidiyor? ee kıza ne olacak.
Hiç bir şey, niye bu kadar sert bir bayan diye düşünmeden edemiyordum.
Öğrenmiş oldum, yaralanırsın.
Günün birinde kanatmasınlar diye, kapatırsın kendini.
Doğaldır.

...

Çaresiz hesaplaşacaksın kendinle!
Yaşantının, düşüncelerin, düşlerinin hesabını vereceksin.
Soracaklar
''Bunu neden yaptın, şunu niçin söyledin, öyle yaparken neydi amacın?'' Daha da gerilere gidecek sorgular, ilkokul günlerine dek!
Babanla, annenle, ailenle, dostlarınla, arkadaşlarınla,
sevdiklerinle arandaki her çeşit ilişkiye dek.
Her eylemin, her düşüncenin bir karşıtı vardı, niye o yolu tutmadın?
O yolu tutsan başka bir hesaplaşmada yine böyle korkacak mıydın?
Yanıldım ya da yanılmadım, buna inandım ya da inanmadım, bilerek yaptım ya da bilmeyerek yaptım demeyecek miydin o zamanda?
Hesaplaşmak böyledir hep.
Ne zamanı vardır ne yeri.
Gecenin ortasında senin içinden savcılar, yargıçlar çıkıverir dışarı,
alırlar seni ortalarına, sorarlar bütün yaşamının yanılgılarını, kuşkularını,
tersliklerini, acılarını, sevinçlerini...

...


Test çözerken okudum, hoşuma gitti öyle.
Ankara'ya gidebilirim belki.
O gri şehrin yollarını, rengarenk boyamak istiyorum!


22.03
Perşembe / 01.12.2011

Aynen öyle.
Sonunda günlük başlığım içime sindi vallahi.
Dolaşırken tesadüfen buldum diyelim.
Kelebek, martı seviyorum böylesi şeyleri. :)
Özgür ama bir o kadar tutsak.
Mutlu ama kısa.
Sahi, kısa ama renkli bir hayat mı, uzun ama renksiz bir hayat mı?
Amcamın hediye ettiği kitabın arkasında yazan bir söz.
Kelebekler ve İnsanlar.
Ailem iyice kelebek olduğumu hissettirmeye başladı.
Dershaneyi çok sevmeye başladım.
Özden hocam, Mat 1 hocası.
Anlatışı sevilir yani, dersi de sevilir.
Keyifli, esprili olduğum zaman dershane oldu artık.
Veteriner olmak isteyen, yeşil saçlı arkadaşla da iyi eküri olduk.^^
Sahi, eküri mi? ekürü mü? neydi o.
Amaaan..
Canım sıkkın da saracak yer arıyorum, galiba.
Elbet bir gün buluşacağız, bu şarkı böyle yarım kalmayacak!
diyor Zeki Müren.
Elbette.
Hiç bir şey yarım kalmaz.
Kalmamalı..
Mutsuz da olsa, bir sonu olmalı.
Neyse, görüşürüz tekrar denizlerinde boğulduğum maviliğim.

Bana “ne hissediyorsun?” desen, milyonlarca farklı şarkıyla izah edebilirim.
Ama konuşmaya kalksam, kem küm ederim.

04.12.2011
Pazar - 21.07