Çevrimdışı

Kocaman boyum var. Maşallah kilomda yerinde. Yani dışarıdan baksan güçlü dersin, vurduğunun devirir hani. Öyle de sayılır şimdi, yalan yok.

Bende aynen böyle hissediyordum kendimi. Böyle güçlü, dik duruşlu. Bir kaç ay öncesine kadar tabi. O zaman elin elimdeydi. Çokta güzel duruyordu aslında. Sanki başarıyor gibiydik, ya da ben öyle zannediyordum. İçten içe de hissediyordum bir aksilik olacağını. Zira her şey bu kadar kolay, bu kadar güzel olamazdı benim hayatımda. Bir aksilik şarttı..

Sürekli denebilecek seviyede tartışıyor olabilirdik belki. İçimden sana dair eksilen hiç bir şey yoktu ama. Dur, ceketimi çıkarayım. Heyecanlandım. Sıcak geldi.

Bak, hala ilk günkü gibi heyecanlanıyorum sana yazarken..

Neyse konu dağılmasın. Ne diyorduk?

Ha. Varlığın. Ne güzel şeydi benim yanımda varlığın. Şimdi bi haber olduğum varlığın. Eskiden kalbimizden silmekten geçiyordu unutmanın yolu, senden öğrendik ki şimdi sosyal ağlardan silmekmiş işin mantığı. Biz kavrayamadık. Olsun. Sen iyisini bilirsin.

Vel hasıl gitmemen gerekiyordu. Bitmemem gerekiyordu. Sonrası zaten belli..

Alkol - sigara - müptezeL ..

E.K.

 

Çevrimiçi

Bu günlüğün başlığı aşk acısının tezahürüdür, böyle algıladım ben... Öhöm.. Merhaba kardeşim öncelikle.

Kocaman boyun var ve kilon da yerinde öyle mi, üstelik sen beni sivilde gören birisi olarak bunu nasıl söyleyebilirsin kardeşim benim bulunduğum bir ortamda? Çam yarması diye tabir edilen benim içimde bile bir hazine var, görebilene büyük bir servet, göremeyene yapacak bir şey yok.. Şaka bir yana, şu an iş yerindeyim ve çalışıyorum hem nick değişimini gördüm hem de yeni bir günlük konunu. Apansız şekilde yazıyorum ama, kusura bakma. İçimden geldiği için yazıyorum,sıkıldığımdan değil aklına gelmesin böyle bir olasılık.

Evet şimdi gelelim konuna..

Bir aşk acısı sezdim sende kardeşim, bunun siğil gibi olduğuna inanıp, önemli olan geçeceğine güvenmendir. Vazgeçilmez insan varsa o da insanın ailesidir. En azından ben böyle düşünüyorum. Unutamadımmmmm, gitmiyor gözümünnn önünden o güzel yüzü deyip duygularına abanırsan, yana yakıla depresif düşüncelerle hezeyan edersen.. Sadece kendine zarar vermiş olursun..

@mütezel kardeşimin kalbi sorgulanıyor... Sonuç; kalbinin güzelliğine yenik düşen bir dişi tarafından reddedildi! Kaldıramadı benim güzel kalpli kardeşimin sevgisini ve gitti.. Sahi, bir şey sorucam kardeşim giden mi haklıdır, yoksa; kalan mı? yoksa hezeyan eden mi? ya da acı çeken mi? Bu ilerler gider sevginin derinliğine göre. Herkes yaptığıyla kalıyor,senin yaşamış olduğun duyguları yaşamıştır bi çok kişi, ya da yaşatmamış insan karşısına çıkmamıştır.. Bu dünyada her şey karşılıklıdır, bugün senin canını yakan seviyormuş gibi yapıp yapmacık dünyasında senin o masum duygularını yok ediyorsa, emin ol başına aynısı gelir o insanın.

Çok şiddetli bir sevgi yaşamadıkça bir insana karşı, şiddetli acılar içinde de olmaz insan. O yüzden hak edene hak ettiği kadar değer vereceksin, ne kadar insan kitlesi dürüstçe yaşıyor, doğru dürüst seviyor ki kardeşim? Başka bir insan yüzünden hayatındaki her şeyin değerini yitirmesi,yaşam sevincinin ve isteğinin diplere vurması bence seven insanın hak etmediği bir durum..

İnsanlar iki yüzlü olmuş, sadece çıkarlarına göre her şeyi yaşıyorlar.
Gerçek yüzleri belirli bir müddet sonra ortaya çıkıyor..
Tanıdığını zannediyorsun, her geçen gün başka bir yüzünü tanıyorsun.
Muallakla yaşamamak lazım, apaçık yüzüne vurmak lazım doğruları insanların..
Ben bu yüzden çok kaybettim, en basiti çevremdeki insanlar beni çok iyi tanıyor mesela,
kendilerine bir yanlışlarını aksettiğimde darılmazlar,hatalarını düzeltmeye çalışırlar..
Karşılığı mı? Ah işte o yazılarla anlatılmaz.. Yaşanır..
Gerçek dost, gerçek sevgili doğrularla yakalanır, buna inanırım..
O yüzden gittiği yere kadar; yalnızlık bayrağı ben de.

Sevgi tomurcuğunu iyi ekmek gerekiyor kardeşim, içerisine dürüstlük, sadakat ekledin mi, karşındakinin de bu duygularla olan bir insan olduğuna inanıyorsan başlayacaksın.. Sonra hayırlısı diyecek yoluna bakacaksın..

En sonun da, Alkol, sigara müptezel üçlemeni de hiç beğenmedim getirecekleri şeyler belli, acı. çaresizlik. mide bulantısı. Ötesi ne olabilir ki?

Bir gün bir bakıyorsun; bir varmış bir yokmuş...

İyi bak kendine, üzme kendini kardeşim. Umarım seni hak eden insanlarla hep karşılaşırsın.

 

Çevrimdışı

Vaay @[Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...] Reis vay. Akşam akşam aldın aklımı başımdan resmen . Söylediklerinin tek bi kelimesine olumsuz yanıt vermek imkansız, yine yeniden haklısın yerden göğe kadar da insan doluyor bi noktadan sonra.

Hani biliyorum burayı okuması imkansız e başka türlüde atamıyorum yazıyorum . Aslında gitsin diye yazıyorum . Saklı tuttukça büyüyor, büyüdükçe üzüyor . Böyle böyle rahatlarım diye düşünüyorum . Zamanla göreceksin sende okumaya devam edersen , günlüğün seyri değişecek. En azından ben öyle umudediyorum .


O değilde Reis , bi gülümsemesi vardı görsen sanırsın gökten melek inmiş ..

 

Çevrimiçi

Yazdıklarım tamamen hayal ürünüdür. İnsanların karşısındaki insana güvensizlik duymasını amaçlayarak yazılmamıştır. Seviyorsanız, değer veriyorsanız karşılıklı olarak bu dediklerimi tahayyül bile etmeyiniz!

Dediklerimi zaten sağlam beyin Nöronlarına hâkim iseniz, anlarsınız ne demek istediğimi. Sonuç olarak karşımızdakilerin insanlık dışı tavırları ve davranışları bizi daha da insanlar konusunda bilinçlendirir, ona göre bir davranış tutumu ediniriz..

Ama ne olursa olsun karşınızdaki insan size, yalanın katmerlisini de söylese. Siz yine hiçbir zaman doğruluktan ve apaçık şekilde içinizdekileri söylemekten çekinmeyin. Sizi, siz yapan doğru karakterinizden yansıyan doğru cümleler olsun..

Her şeyden önce günlüğün sahibinden izin almadım ama ben "@[Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...] biraz günlüğünde bir şeyler karabilir miyim?" İçimden geldi kardeşim. Evet dediğini duyar oldum. Şimdi günlüğünün başlığı "İhanet etmeseydin bitmezdik" de olabilirdi, ya da "Sevseydin bitmezdik" de olabilirdi. Ama sen tek hüzünlü sözcükle anlatmak istemişsin başlığın içerisinde.

İnsanlar acımasızdır kardeşim, sana seni seviyorum diyen insan oysa -ki seni başka bir insanla idare bile ediyor olabilir, bunu sen görmedikçe anlayamazsın ya da o kadar sağlam bir maske takmıştır ki, yüzüne; sadakatli seni sevdiğine inanırsın. Ama gerçek yüzü arka perde dedir her daim..

Ve o gerçek yüzünü bir şekilde tespit ettiğinde o insanı hayatından silersin, kendinden uzak tutarsın her ne kadar değer verip, sevmiş olsan bile. Bu böyledir; insanlar sadece kendi açısından menfaatlerine bakarlar karşı taraftaki insanların duygularının karşısında ne kadar biteceğinin önemi yoktur..

Öyle anlar gelir ki o bağların kopuşundan sonra özlersin o insanı..
Özledikten sonra da sana yanlış yapmış bir insanı nasıl özlersin diye,
gurur damarlarından, kalbine bir ok atılır(!) o sana ihanet etti, o sana yanlış yaptı, o seni hak etmedi.. Her neyse yanlış neyse onun cevabıyla... Anla işte kardeşim..

Kendini bir an aciz hissedersin, yetmez... İradesiz hissedersin.. Nasıl böyle bir insanı özlerim diye kızarsın kendine istemli ya da istem dışı..

Ve her fark ettiğinde bu duyguyu,içindeki öfke daha da alevleniyor, daha çok yaklaşıyorsun nefrete..

Ama biliyorsun ki, o insana dair nefrete bile yer kalmayacağını.. Sokakta görmüş olduğun bir köpek kadar değerinin olmayacağını, kendini bu duygularla avutmuyorsun tabii ki, bir zamanlar senin için değerli olan o insan sıfatındakinin ne kadar gözünde bittiğine şahit olacağını göreceksin...

Bu dediklerime aşklarınızı, dostlarınızı, arkadaşlarınızı baz alabilirsiniz okuyanlar bir duyu/duygu organına özel olarak yazılmadı.. Hüzünlü insanların bilinçlenmesine istinaden ben tarafından en naif duygularla yazılmıştır.

Günlüğünde yer ayırdığın için teşekkürler emo kardeşim.

 

Çevrimdışı

Hemen şu izin konusunu bi açıklığa kavuşturalım tek kelime ile , estafurullah Reis Burası benimle aynı kafada olan insanların ki bunlar içerisinde en başta gelenlerdensin, rahatlıkla duygu ve düşüncelerini yazabileceği bi atmosfer. İsmen benim günlüğüm..

Şöyle devam edelim.. İhanet dediğimiz benim açımdan değerlendirecek olursak eğer bana fiziken yapılmış değil. Sadece aramızdakine buna her ne denirse, sevgi , aşk vs vs. O'nun yaptığı buna ihanet etmek oldu. Bakma hani buradan sallıyoruz gelse, görse , okusa aklımızı alır yine

Şimdi bi de şu var ki bizde sütten çıkma ak kaşık olmadık hiç bi zaman, olamadık. İstedik , çabaladık beceremedik. Belki alışkanlık,huy,karakter ile açıklanabilir benim yaptığım hatalar. Ama hatadır nihayetinde. Biraz iğneyi kendimize de batırmamız gerek yani. Tamam ben gitti diye O'nu şuçluyor olabilirim. Ama bunun altında yaptığım hatalardan dolayı kendime olan kızgınlığım da yatmıyor değil. Biraz sanki bunun acısını ondan çıkarıyor gibiyim, özellikle burada yazarken..

Herkes bilir kimsenin kusursuz olmadığını asıl başarı bunu kabullenebilmektir. Sadece bilmek değil. Biraz kaba olabilirim, evet. Belki birazdan da fazla. Ama hiç bi zaman kötü niyetli ne bileyim böyle karaktersiz biri olmadım ben. Ne var ki insanlar hep daha fazlasını ister. Kimse demez ki " bu kadar kusur herkeste olur. " biz dahil. Yapmasını istemediğim bir şeyi yapmasın, iki gün sonra başka bir şey daha isterim. İstedim , isterim , biliyorum yani. O'da böyleydi işte. Aslında birazda bu var. Biz çok benziyorduk birbirimize. Neredeyse aynı olabilecek kadar. Bu sadece benim değil ikimizi de yakinen tanıyanların da yorumuydu..

Ne bileyim Reis ya.. Karışık olaylar. Zor yani. Anlaması,anlatması,atlatması zor durumlar bunlar..

Not: @[Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...] Reis aracılığı ile günlük halka arz olunmuştur..

 

Çevrimiçi

Hayâlperestliğe mazhar olmuş düşler vardır.
Çoğu zaman hava durumları sessiz, sakin, yalnız ve kapalıdır.
Şu anda düşlerimde olan hava bu..
Biliyor musun kardeşim, samimiyetin her türlüsünden midem bulanıyor,
en çokta sonradan ortaya çıkan gerçek yüzler, maskeli halleriyle hayatımıza girmiş insanlar..
Neyse, kapı zilimiz çalıyor, değerli kardeşim Doğan gelecekti.. Belli ki o geldi..

 

Çevrimdışı

Eskiden inatla ugrasirdim insanlarin yuzundeki maskeleri dusurmeye. Sonradan ogrendim ki ne tum maskeleri dusurmeye yetecek kadar zaman var ne de guc.

Zaten bi kac zaman sonra hepsi tek tek ozune donuyor. Kendileri atiyor yuzlerindeki maskeleri..

Not: Sen dogru dur, eğri cezasini bulur.

Edit: Dogan kardesede selam olsun.

 

Çevrimdışı

Dibini göremediğim suyun için boğulacak gibiyim.. Çabalıyorum , tam " ulaştım " dediğim anda yüzeye, tekrar itiliyorum taa en derine..

Bir kısır döngü gibi, her tekrarda ömrümden ömür götüren. Tükeniyorum. Artık daha uzun zaman alıyor yüzeye yaklaşabilmem. Tükeniyor kurtulma ümitleri..

Tek suçlusu ben miyim bu durumun? HAYIR. Hatta belki son suçlusuyum.. Sanırım daha fazla çabalamayacağım. Zira her sefer fiziki yorgunluğun yanında manevi olarak ta inanılmaz yıpratıyor.

Bazen düşünüyorum. Çıksam, kurtulsam buradan, elde edeceklerim kaybettiklerimin yanında söz konusu bile olamaz. Yukarı ulaşıp tutabilsem elini kazanacağım belki seni ama bu kadar ziyan olup giden benden sonra seni kazanmak ne kadar değerli ?

Fazla duygusallığa gerek yok. Herkes görevini yapsın. Ben çabalayayım. Sende kursağımda kalan heves ol..

 

Çevrimiçi

Diğerkâmlık yaparsan hayallerin zifiri karanlıkta bir ışık yanmadıkça hiç gözükmeyecek.
Artık iyi insan diye bir şey kalmadı gibi bir şey.. Kendine gel!
Karşındaki insanı iyi seçip, hak ettiği kadar değer vermelisin.
Her apansız şekilde aklına geldiğinde o insan, hüzünlü ve melankolik cümlelerle;
günlüğünü bile hüzünlendiriyorsun.

 

Çevrimdışı

Naber ?

Bende tırt. Odaklanamıyorum bu ara. Hiç bi' şeye. Ya da bir şey hariç hiç bir şeye mi demeliyiz? Bilmiyorum ki.

Abi ne kadar çok şey bilmiyorum ben ya. Aslında öğrenmek için elimden geleni de yapıyorum. Yani öyle yan gelip yatmıyorum da. Benim elimde değilse demek ki, heralde illa birilerinin öğretmesi lazım. Böyle yaşam koçu gibi. Önceden çok anlamsız gelirdi bu yaşam koçu muhabbeti. Ne zaman ki anlıyosun bi şeyleri değiştirmeye gücünün yetmediğini o zaman anlam vermeye başlıyosun. Başa gelmeden bilinmiyor demek ki.

Sonucu hayatımı belirleyecek olayların benim elimde olmaması çok trajik değil mi? Öyle tabi! İtiraz etme bana. Ruh sağlığım yerinde mi? Sağlıklıyım ama ruhsuzlaşıyorum sanırım her geçen gün.

Her şey azalıyor içimde. Sevgi saygı ne biliyim vefa .. Zaten yakın çevrem bilir , vefasız biriyim. Ayıp, cenazeme kimse gelmeyecek böyle giderse..

Hani böyle ısrar ediyorum falan ya. Bakma , sende haklısın. Ben olsam aynını yapardım, karşımda benim gibi biri olsa. Hiç başına iş almaya gerek yok yani

Bunun adı günlük diye her gün yazmak zorunda mıyız? Kafam ne ara bu kadar yükseldi ? Neden her şey dışardan bakınca bu kadar imkansız ? Neden cesaretimizi kaybettik ? Nasıl oldu da bu hale geldik ?

Şimdi önümüzde bu sorular var, bunlara cevap bulmam gerek. Böyle yapınca da kendimi maceradan maceraya koşan bi HUGO efendim bi Super Mario falan gibi hissediyorum. Oysa ki benim Tsubasa gibi olmam lazım. Takımın yükünü sırtlayıp, risk almam lazım.

Olsun bu günlerde geçer , merak etme. Şu kafamı bi deniz seviyesine indireyim de önce. Hepsini ayarlarım ben yine. Sen bi yere kaybolma yeter..

Not: Dolu sevgi tasında gönül bir gençlik masasında,
İkimiz arasında bu gönül Ah bu gönül şarkıları..

Şimdi de bu dolansın diline. Güzel söylemiş Cem Yılmaz.