[Chen]

Serzenişin de fayda etmeyecek

Kalabalıklar içinde yalnızlık acısı çekeceksin

Her farkına vardiğinda inceden bir sızı ile başlayacak, sonra boğazında kocaman bir yumru hissedeceksin içinde kalıp söyleyemediklerindir, yutsan yutulmaz.

Acıtır.
Göğsünün tam ortasında, yüreğinden başka ruhun da sarsılır, bedeninden çıkmak ister, yırtmak ister, kalıplarından taşmak. Hoyratça sağa sola çarpar, seni zelzele gibi sarsar her şey duruverir çıkış noktası boğazında kalmış düğümlerdir
Çıkamaz

Çıkmasına müsaade etmezsin
Ya sen yanarsın ya O yanar

Feda edersin

Belkı de vazgeçersin
Vazgeçiş ki ziyandir, hüsran dolu.

Vazgeçiş aslında bitirmektir

Bitmez gibi görünse de bitmiştir

Aklın vazgeçer sonra kalbin ruhun bile istemiyorsa artık

Tek yapabileceğin haykırmak olur. Avaz avaz.
Boğazındakı tüm düğümler çözülmeye başlar

Sırtındaki O nu taşimanın ağirliği hafiflemeye başlar
Öfken dindiğinde ise

İşte hayata yeniden başlarsın! Hazırsın

Kelebeğin kozasını yırtması gibi zorlu evreler geçirirsin

Tüm zorluklar kanatların kuvvetli olsun diye idi



Ve feda ettiklerimizin lafı bile olmaz veda ederken

[Chen]

Anlat anlat sen seversin yalanı!

[Chen]

Ben...

Sende görmedim yıkıntıyı.Nice enkazlardan çıktım, biraz yara bere almadım değil. Önce aptal aptal bakındım, yavaşça doğruldum. Çırptım, üstüme bıraktığın bu ağir yukten kurtuldum.

Uzun sürmedi, hemen geçti yaralarım. İzleri duruyor hala
Varsın dursun.
Çünkü her enkazla birlikte daha sağlamlaştiriyorum yureğimi. Kalbimin taş kadar katılığını sen gibi depremlere borçluyum. Sen yıktım mi sandın?
Hayır hayır ben senden önce ne badireler atlattım.


Birazcık üzüldüm ama yaptığına değil ahmaklığıma. O da çok sürmedi. Çünkü sık sık yapıyorum bu ahmaklığı, kendime kızar gibi oldum kızamadim da bir ben kıyamıyorum kendime bir de annem. Sabahı ettim yıne, kuş sesleri çok güzel... Enkazdan çıkınca yaşamak daha anlam buluyor. Meğer nasıl da yükmüşsün omuzlarımda. Hafifledim.

Hangi uykusuzluğa değdin ki!
Benden değerli miydin? Yola çıkmadan hissedersin, o yol seni çıkışa götürmez, belki bir meraktı girdim yola her adımda senin ağirliğin ziftli katran gibi yapışti. Yaşama sevincimi sömüren mutasyonlu organizmaydın


Şükür ki erken teşhis hayat kurtarır derler ya
Kurtuldum.
Geldiğin gibi gittin
Başka bedenlerde başka iyi ruhları emeceksin
Belkı de yaşam iksirin bu senin

[Chen]

İki kelime ile veda etti diye arşi titreten nidalar duymuştum

Ben ise iki harfe sustum
By.

[Chen]

Şu an biraz özlüyor gibiyim biraz da üzülüyor.
Bu güzergah tutmaz demiştim kendime, kasis çok burda her kasiste bir hasar aldık.
Her hasar gözümü açsa da sarhoştum
Bilerek açmadım yine de göz yumdum olanlara kulak tıkadım meyhoş oldum

Sarhoşken kalbimiz kullanılmazdı fakat hız da güzeldi
Ve nihayet meyhoş iken çarptım
Acımadı
Ama tüm meyleri kırdım!
Ve işiği gördüğümde hasar büyük değildi
Çok içmemişim, incinmedim.
Atlatırım.
Bir daha olsa yıne yaparım hata seviyorum demek ki zaten kimbilir kaçinci hatamsın

Ve şöyle baktığımda tarihin tozlu sayfalarında ismi dahı hatırlanmayacak bir hadisesin

[Chen]

Nefes al...

Daha derin.


Nefes al...

Izdırabı tarifsizdi, nefesi göğüs kafesinde sıkışmiş, kaburgalarını kıracak, yakıcı bir soluk, alırken batıyor, vermiyordu. Acisi yuzune yansımış bembeyaz kesilmişti, vücudu ise kaskatı ve hareketsiz. Bir an duraksadı gözlerinin önü kararmaya başladı. Başetmeli o ciğerinde sıkışıp yüreğini darlayan hatırayı atmak için aldiği nefesi vermeliydi.
Uzun sürmedi belkı de saniyeler.. Fakat saat, aylar ve hatta asır gibi gelmişti. Nefesinde mi boğmak istiyordu hatırasını

Haylaz, hadsiz, acımasız bir çocuğun avuçlari arasında boğazı sıkılmış bir serçe gibi hissetti.
Bir şeyler yapılmalıydı. Önce sakinleşmek lazımdı
Tüm düşünceler beyninde yankılanıyor, bir yandan nefes almaya çalişirken bir yandan da kulağinda sesler yankılanıyordu. Hengamede tekrar boğuldu

Ve sonra derinn bir ahhh!
Ardından gözyaşi fakat bir damla tek gözden.
Bu kısmı çok mühimdi! Yıllarca ağlamadı dirayetliydi yedi yaşindan sonra ağlamadı hiç
Çok acıklı bir durumda göz pınarları nemlenir ve asla ağlamazdı
Bu hal,
Nasıl saçma bir terbiye ediş bedeni.

Nefes ne muazzam şey, başkasının iki dudaği arasından çıkacak söze emanet edilmezdi

[Chen]

Çatlasana yer, yığıl üstümüze arş. Hangi zülmete dayanır yer gök dağ taş.

İnsandık yaratılmişların en üstünü. Bir akıl fukaraliği ki mertebemizi hırslarimiz düşürdü. şimdi hayvandan daha aşaği, taştan kayadan daha sert ayağini basip geçerken önemsenmeyecek ot kadar hissiz ve öylesine bir mertebeye alçalttik kendimizi

Bombalar düşerken bir evin çatisina, korkudan delinirken ufak bir kalp hangi evladına koşuşturacağini bilemezken bir ana

Bir babanin gözleri önünde hanesine girilmiş evlatlarına eşine tecavüz edilmiş o acziyete düşmediniz ki nerden bileceksiniz.

Yetmezmiş gibi gebe bir kadının karnı yarılmış içinden çıkan evlatciğinin kalbi parçalanmiş ve kadının iki göğsü de kesilmiş



Yapışsa ahirette yakamıza ey din kardeşim biz bir değil miydik?

Dedik ki onlar arap!

[Chen]

vehminizin tüm kıvrımları farkına varamadiğiniz acı ile boğuşurken hangi yükün altında kıvrandiğinizi anlayamazsınız

Ve tüm bulanıklığın arasını yarar gibi sisleri korkuları deler gibi omzunuza bir el dokunur
Kim olduğunun önemi yok
Sıcaklığını hissedersin, menfaatten uzaklığı size güven verir.
Farklıdır.
Karanlıklar içindeki güneş huzmesi gibi ısıtır ve ışığı görmenize yardımcı olur.

Yokluğunuzu hissettirdiklerinizi anımsatır
Dönersiniz yıne sıcak bulduğunuz yakın bulduğunuz yuvanıza
Burda çok örselendiniz
Haydı sevdiklerinizin yanında mutlu olmaya der gibi


Sizi sevenler ne zaman onlara dönseniz ayni şekilde açar kollarını
Yargılamadan.
Aynı sıcaklıkla sarar sizi
Daima aynı heyecan aynı tebessüm,
Sankı hiç gitmemişsiniz gibi