| |
|
07 Aralık 2019, 19:02
| #1 | |
| Çevrimdışı  IF Ticaret Sayısı: (0) | Gelmeyin Burası Derin Olur biter Geçer gider. Ama canımı yaka yaka yutkunduğum şeyler var. Olup bitmeyen, Geçip gitmeyen. Zaman zaman yine uykusuzluk çekiyorum ama… Çokta takılmıyorum artık bu uyku konusuna, Uyuyunca geçmeyen şeylerin olduğunu anladığımdan bu yana… | |
| |  |
| IRCForumlari.NET Reklamlar |
   |
|
07 Aralık 2019, 19:26
| #3 |
| Çevrimdışı  IF Ticaret Sayısı: (0) | Cevap: Gelmeyin Burası Derin Uyuyunca geçer diyorlar.. Geçmiyor. Rüyalarda yine varsın bitmiyor .. Uyuyunca geçer diyorlar.. Geçmiyor ; uyandığımda yine sen varsın .. Uyuyunca geçer diyorlar ; yine uyanıyorum. Aklıma gelişini seveyim. Günlüğün hayırlı olsun kuzucum.
__________________ Aşk, bekletilmiş en bozuk "Şaraptır" Kullanıcı imzalarındaki bağlantı ve resimleri görebilmek için en az 20 mesaja sahip olmanız gerekir ya da üye girişi yapmanız gerekir. |
| | |
|
07 Aralık 2019, 19:36
| #4 |
| Çevrimdışı IF Ticaret Sayısı: (0) | Cevap: Gelmeyin Burası Derin Günlüğüme hoş geldin, teşekkür ederim @[Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...] mmm |
| | |
|
07 Aralık 2019, 19:45
| #5 |
| Çevrimdışı IF Ticaret Sayısı: (0) | Cevap: Gelmeyin Burası Derin Bazen en güzel hikâyeniz hiç ummadığınız bir anda bitiverir. Sonsuza dek süreceğini sanırsınız oysa. Gözlerinizi açtığınızda her şey birden eski yapay çirkinliğinde yaşanmaya devam ediyordur. Hâlbuki gözleriniz kapalıyken hafif sarhoş bir haldeyken duyduğunuz baş dönmesiyle birlikte dizlerinizin titrediğini hissediyordunuz. Gözlerinizi açtığınız anda bu baş dönmesi de bitiyor dizlerinizdeki hafiflikte. Ardından bir dünya ağırlığındaki yükü omuzlarınızda hissediyorsunuz ve kalbinizdeki büyük boşluğu. Tekrar gözünü kapamak ne işe yarıyor ki. Tıpkı çok güzel bir rüyadan uyandıktan sonra tekrar gözlerini kapayıp kaldığınız yerden devam edememek gibi. Yani sonrası hep hüsran. Hep hayal kırıklığı oturup ağlamak bile istemiyorsunuz. Konuşup insanlara anlatmak istemiyorsunuz. Her şey bitmiş olsa bile bu hikâyenin sizin sayfalarınızda yazıyor olmasının gururunu yaşıyorsunuz belki. Bencilce kimseyle paylaşmak istemiyorsunuz da. Geriye dönüp bu hikâyenin kahramanlarını bile istemiyorsunuz yanınızda yeni bir hikâyeye ise hiç gerek yok. Hayata bir yanınız eksik bakıyorsunuz yarım yaşıyorsunuz her dakikayı. Ama işin ilginç tarafı yaşıyorsunuz. Öylesine de olsa yaşıyorsunuz kendinizle anlamsız duygularınızla herhangi bir suratla başka bir maskeyle yaşıyorsunuz. Sizi görenler farkı hemen anlıyorlar; Ne olmuş olabilir ki? Bir insan bir günde nasıl bu hale gelmiş ki? Neden bişey anlatmıyor? Neden gözleri hep uzaklara bakıyor? Ya da kimi bekliyor olabilir? Böyle bir yerde bekleyerek nasıl umudunu kaybetmiyor? Çevrenizde dönen milyon tane soruyu duymuyorsunuz bile. Cevapsız sorularla ne yapabilirsiniz? Anlatırsanız hikâyenin sihiri bozulmaz mı? Anlatacak bir cümlede bulamazsınız zaten. Onu suçlamak değildir niyetiniz hikâyede son noktayı koymak ona ait olsa bile. Kimse ona kızmasın sizi bu hale getirmeyi belki o da istemezdi… Artık yalnız senin için Üzülüyorum Bitti Zor oldu ama Bitti . |
| | |
|
07 Aralık 2019, 19:57
| #7 | ||||
| Çevrimdışı IF Ticaret Sayısı: (0) | Cevap: Gelmeyin Burası Derin
Teşekkür ederim Canımınici iyi ki varsın. | ||||
| | |
|
08 Aralık 2019, 02:45
| #8 |
| Çevrimdışı IF Ticaret Sayısı: (0) | Cevap: Gelmeyin Burası Derin Kusura bakın. Hiçbir şeyi abartmadan yapamıyorum. Seversem çok seviyorum, sevmezsem hiç sevmiyorum. Bulursam bir şarkı, günlerce dinliyorum. Susarsam bir daha konuşmuyorum, konuşursam bir daha susmuyorum. Kafama takmış olduğum herhangi bir şeyi çözemediğim taktirde dünyanın sonu sanıyorum. Gülersem ağlayana kadar gülüyorum, ağlarsam gülene kadar susmuyorum. Sahte kişiliklerden ya uzak duruyorum yada sadece izin verdiğim kadar yakınımda kalabiliyorlar. Bende böyleyim. Ayarsız ruhumu dengede tutamıyorum velhasıl.... |
| | |
|
08 Aralık 2019, 03:08
| #9 |
| Çevrimdışı IF Ticaret Sayısı: (0) | Cevap: Gelmeyin Burası Derin kabullenmek, bilmekten eskidir. hiçbir yere, hiç kimseye ait hissetmeden kafamı kaldırmadan yürüdüğüm yolda, yanlışlıkla bile kimseye çarpmadım. ama sen bana çarptın. yere dağılan huzursuzluğumu, kaçışlarımı, tutkularımı, aynı anda hem yükselen hem alçalan sesimi topladın. bu hayatın yetmediği bir hayat olduğunu, parmak ucunda yürümeyi, gecenin ortasında kalkıp sigara içmeyi, hangi sokaktan varacağımızın önemi olmayan evleri, uluorta sarılmayı, üstüme sinen kokunu, mevsimleri, güzleri senden öğrendim. yol güzel değil, manzara güzel değil, varmayacağız ama dönmeyeceğiz de. ağzımdaki tadı biliyorum, gözlerinin ormanını biliyorum, hiç değişmeyen surat ifadendeki acını biliyorum, kapının yerini biliyorum, yaklaştığımda seni gördüğümü de biliyorum. bu sana övgüdür. yokluğun, daha çok yer kapladığı o zamanlarda, varlığın azaldığında, adını unuttuğumda, bir şeyleri yanlış yaptığımda, yan mahallende, evet. sırtın, benim en büyük dağım. bu yazının bu kargaşanın bir fotoğrafı var. senin bundan hiç haberin yok. Konu Eva tarafından (08 Aralık 2019 Saat 03:11 ) değiştirilmiştir. |
| | |
 |
| Etiketler |
| sevgili günlük |
| Konuyu Toplam 1 Üye okuyor. (0 Kayıtlı üye ve 1 Misafir) | |
| Seçenekler | |
| Stil | Konuyu değerlendir |
| |
Benzer Konular | ||||
| Konu | Konuyu Başlatan | Forum | Cevaplar | Son Mesaj |
| Gelmeyin üstüme | Türk | Serbest Kürsü | 0 | 24 Kasım 2015 19:09 |
| Pencerini Aç, Nefes Al Derin Derin.. | JosephiNe | Aşk ve Sevgi Köşesi | 2 | 26 Haziran 2010 00:34 |
Normal
