Mumcu Arınç'ın özrünü kabul etti mi?
 

[Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...]


CHP Meclis Başkanvekili Güldal Mumcu, Başbakan Yardımcısı Bülent Arınç'ın özrüne yanıt verdi.

Meclis Başkanvekili Güldal Mumcu, Devlet Bakanı ve Başbakan Yardımcısı Bülent Arınç’ın “özür”üne “Bu özür o özür değildir” yanıtını verdi.

Mumcu, yaptığı yazılı açıklamada, Bülent Arınç’ın Başbakan Yardımcısı olduğunu, yurt içi ve yurtdışında hükümeti temsil ettiğini belirtti. Arınç’ın TBMM Başkanlığının kürsü arkasındaki makam odasına geldiğinde de Başbakan Yardımcısı olduğunu ifade eden Mumcu “Kendisine belli bir süreliğine emanet olarak verilen Başbakan yardımcılığı, istenince kullanılan istenmeyince ‘emanetçiye’ bırakılan bir unvan mıdır? Bu nedenle, TBMM Başkanlığını temsilen bulunduğum o makamda, bana yönelttiği, hakaretamiz sözler, şahsımın ötesinde açıkça TBMM Başkanlığına ve TBMM’nin manevi şahsiyetine hakarettir ve yürütmenin yasamaya baskıdır” dedi.

ÖZÜR MECLİS BAŞKANLIĞINDAN DİLENMELİ
Arınç’ın sık sık yinelediği ‘sade milletvekilliği’nin ezbere bildiğini söylediği TBMM İçtüzüğünün 63’ncü maddesini ortadan kaldırmayacağını da kaydeden Güldal Mumcu, şunları söyledi:

“Sürekli işaret ettiği deneyimini aktarma yerinin Başkanlık makam odası değil, aynı İç Tüzük gereğince Genel Kurul ve Milletvekili kürsüsü olduğunu bilmesi gerekirdi. Nedenini anlayamadığım o derin öfke, geçici bir bellek kaybına mı neden olmuştur, yoksa aklın önüne mi geçmiştir? Öte yandan, objektif veriler, yaşananlar apaçık ortadayken ‘duygusallığa’ sürekli vurgu yapması dikkat çekicidir. Bu yaklaşım, kadını mümkünse eve mahkum etmek isteyen, onu daima aciz ve korunmaya muhtaç, akıl ve mantık kullanmayı bilmeyen bir varlık olarak gören zihniyetin, kadını görmek istediği yer ile fiilen gördüğü yer arasındaki farktan duyduğu rahatsızlığı sergilemektedir. Şahsımla ilgili özrü kabul edebilirdim. Ancak asıl özür dilenmesi gereken yer, Meclis Başkanlığı, dolayısıyla Türkiye Büyük Millet Meclisinin manevi kişiliğidir. Kaldı ki, yapılan işin yanlışlığının idrak edildiğini ortaya koyması açısından özür elbette anlamlı ve önemlidir; ama bu özür, o özür değildir.“