[AngeL]

ürkiye onu, Galata Köprüsü’nden denize atlayan yaşlı adamı kurtaran Suriyeli genç olarak tanıdı. Oysa, yüzme bilmeden denize atlayarak kahraman olan Rabea Rahmun’un hikâyesi dram yüklü. İşte, Suriye’de tüm ailesini kaybeden, yaralı halde Gaziantep’e getirilen Rabea’nın İstanbul’a uzanan hikâyesi...

YAKLAŞIK iki buçuk ay önce, Suriye’nin İdlib kentinin Khan Sheikhoun bölgesinde sıradan bir öğleden sonra lise son sınıftaki Rabea Rahmun’un (20); annesi, babası, üç kız kardeşi ve bir erkek kardeşiyle birlikte oturduğu ev birden bomba sesleriyle sarsıldı. İki roket evlerine isabet etti ve bina başlarına yıkıldı. Rabea dışında ailenin tüm fertleri öldü.



O AN AİLEMİ DÜŞÜNDÜM
Vücudunun dört yerine şarapnel parçası saplanan Rabea, Gaziantep’te hastaneye kaldırıldı. Karaköy’de 2 hafta önce Galata Köprüsü’nden denize atlayan yaşlı adamı kurtarmak için hiç düşünmeden peşi sıra atlayan Rabea Rahmun’un hikayesi işte böyle başlıyor. Rabea, Gaziantep’ten İskenderun Devlet Hastanesi’ne naklediliyor. 2 aylık tedaviden sonra doktorunun kendisine aldığı otobüs biletiyle [Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...]’a geliyor.
Rabea, “İstanbul’da ilk gece Aksaray’daki Yusufpaşa Cami’nde kaldım. İkinci gün caminin imamı bana acıyıp beni küçük bir daireye götürüp bir aylık kiramı peşin verdi” diyor. 2 odalı 10 kişiyle paylaştığı evde kalan Suriyelilerden biri kendisine yardımcı olsun diye Rabea’yı Eminönü civarında bir lokantaya götürüyor. Rabea, aynı gün denize atlayan yaşlı adamı kurtarışını şöyle anlatıyor: “İstanbul’daki 3’üncü günümdü, Galata Köprüsü’nden geçerken birden insanların bağrışarak köprünün kenarına koşturduğunu sördüm. Sonra denizde bir adam olduğunu anladım. O anda bombardımandan sonra annemle babamı evimizin enkazından kurtarmaya çalıştığım anlar gözümün önünde geldi, hiç düşünmeden denize atladım.”


İKİNCİ KEZ DENİZE GİRDİM
Yüzme bilmeyen Rabea, daha önce hayatında sadece bir kez denize girmiş. “Latakya’da bir kez belime kadar denize girmiştim. Yüzme hakkında bildiğim tek şey, kendini bırakırsan suyun üstünde kalırsın” diyor. Rabea kurtardığı adama dair şunu hatırlıyor: “Bir ensesine, bir de alnına yumruk atınca beni dibe çekmeyi bıraktı, ancak o şekilde onu köprünün altından kenara doğru götürebildim, sonra da polisler ip atıp bizi kurtardı.”



KİMLİĞİ SULARA GÖMÜLDÜ
Türkiye’ye getirilirken yanında hiçbir kimlik belgesi olmayan Rabea’nın en büyük sorunlarından biri de kimliğini ispatlayabileceği tek bir resmi belgesinin bile olmaması. “İskenderun’daki hastanede bir belge vermişlerdi ama denize atlayınca o da cebimden gitti. Türk Devleti’nden en büyük isteğim bana bir kimlik vermeleri” diyor.



İpek YEZDANİ