[Rüzgar]

66-Hadis[1]: Ahmed b. Hanbel, Muğire b. Şu´be´den, Rasulullah (s.a.v.)´ın şöyle buyurduğunu rivayet eder: "Ölülere sövmeyiniz. -Zira bundan- diriler -ölünün yakınları- eziyet görür.



67-Sebep[2]: İbn Sa´d, Ahmed b. Hanbel ve Hakim, (bu hadisin sağlam olduğunu söyler) İbn Abbas´ın şöyle dediğini rivayet ederler. Bir adam Abbas´ın .babasını zikretti ve ona küfretti. Ona (İbn Abbas´a) dedi ki: "Haşim´in oğlu, Abdulmuttalib´i, Benî Sehm Kabilesi´nin kahinesi Gaytala ile beraber gördüm. Allah onlann ikisini cehennemde bir araya getirmişti." Bunun üzerine Abbas ona bir tokat attı. O arada insanlar toplandı ve dediler ki:

"Allah´a yemin olsun ki Abbas´ın onu tokatladığı gibi biz de Abbas´ı tokatlayacağız." Durum Rasulullah (s.a.v.)´a ulaşınca, Rasulullah bir hutbe irad etti ve buyurdu ki:

"Allah indinde insanların en şereflisi kimdir " Dediler ki: "Sen´sin." O da buyurdu ki: "Abbas bendendir ye ben de ondanım. Öyleyse ölülerimize sövmeyiniz ki, onunla dirilere azab verirsiniz.



68-İbn Sa´d ve Hakim (hadisin sağlam olduğunu söyler), Ümm-ü Seleme´nin şöyle dediğini rivayet ederler: "Ebu Cehil´in oğlu fkrime, Hz. Peygamber´e şikayette bulunarak dedi ki: "Medine´ye geldiğimde, bakınız şu Allah düşmanının oğludur dediler." Bunun üzerine Rasuîullah bir hutbe irad ederek buyurdu ki:

"Asıl olan insandır. Cahiliyye döneminin en iyileri, îslamî dönemin en hayırlılarıdır. -Öyleyse- bir müslümana bir kafirden dolayı eziyet etmeyiniz."

îbn Sa´d´ın lafzı da şöyledir: Rasulullah (s.a.v.) buyurdu ki: "Bu insanlara ne oluyor ki ölülere sövmekle, dirilere eziyet ediyorlar. Dikkat ediniz! Ölülere sövmekle dirilere eziyet etmeyiniz."



69-İbn Asakir, Tarih´inde Nakd b. Şurayt´ın şöyle dediğini rivayet eder: Rasulullah (s.a.v.), Ebu Uhıyha´nın kabrine uğradı. Ebubekr dedi ki: "Burası fasik olan Ebu Uhıyha´nın kabridir." Halid b. Sa´d da dedi ki: "Allah´a yemin olsun ki, o (baban) Ebu Kuhafe gibi yüceler yücesindedir." Bunun üzerine Nebî (s.a.v.) şöyle buyurdu:

"Ölülere sövmeyiniz ki, bu vesileyle dinleri gazablanmış olurlar."



70-el-Harâitî, Mesaviu´l-Ahlâk isimli eserinde Muhammed b. Ali´den şöyle rivayet eder: "Nebî (s.a.v.), Bedir´de öldürülen müşriklere sövmeyi men etti ve dedi ki: "Sizin söyledikleriniz onlara ulaşmaz. Ama siz dirilere eziyet etmiş olursunuz. Dikkat edin, kötü söz (ağız çirkinliği) levmedilmiştir (ayıplanmıştır).



71-Hadis[3]: Buharı, Enes b. Malik´in şöyle dediğini rivayet eder: "Rasulullah (s.a.v.)´ın şöyle buyurduğunu işittim: "Yüce Allah, ´kulumu iki sevgilisiyle belalandırıp (göz nurlanndan mahrum edip) da kulum sabrederse, iki sevgilisi yerine ona cenneti veririm´ buyurdu."



72-Sebep[4]: İbn Sa´d ve Beyhakî (Şuab´ında) Ebu Zılal tarikiyle, Enes´ten şöyle rivayet ederler: Cebrail, Rasulullah (s.a.v.)´a geldi. Rasulullah (s.a.v.)´in yanında da İbn Ümm-i Mektum vardı. Cebrail ona, "ne zaman gözlerini kaybettin" diye sordu. O da, "çocukken" diye cevap verdi. Bunun üzerine Cebrail, şöyle dedi:

"Allah Teala buyurdu ki: "Kulumun gözlerini alırsam, onun cennetten başka bir karşılığı yoktur."



73-Beyhakî, Hilal b. Süveyd´in şöyle dediğini rivayet eder: O da Enes´ten şöyle işittiğini söyler: Bize Ümm-i Mektum geldi ve selam verdi. (O arada Rasulullah (s.a.v.)) buyurdu ki: "Cebrail´in bana ne, söylediğini size haber vereyim mi Allah Teala buyuruyor ki: "İki gözünü aldığım kimseye karşılık olarak cenneti vermem, üzerime bir haktır."



74- Beyhakî, Enes´in şöyle dediğini rivayet ediyor: "Rasulullah (s.a.v.) buyurdu ki: "Cebrail, bana Alemler´in Rabbi´nden

şu haberi ulaştırdı: Allah Teala buyuruyor ki: "İki gözünü aldığım Kimseye vereceğim mükafat, cennetimde ebedî kalması ve Vech-ı pâk"imi seyretmesidir."[5]