Çevrimdışı

Bir şeyleri anlatır ve açıklarken benzetmeler kullanırız. Benzetme yapmak için ise doğal ona benzer bir şeyin olması gerekir. Ama ruhun böyle olmadığını hepimiz biliyoruz. Ruhu benzetebileceğimiz maddesel bir şey dünyada yoktur. Bu yüzden özelliğini bilmek ve anlatmak güçtür. Ruhun tesirleri en ince ve üstün elektromanyetik tesirlerden daha ince, üstün ve süptildir. Ancak spiritüel bilgiler ile bu şekilde anlatılabilir. Bu yüzden aletlerle saptanması çok güçtür. Ama yapılan parapsikolojik araştırmalarda ruhu belli bir şekilde ölçmeye yarayacak elektronik cihazlar yapılmıştır. Fakat tam manasıyla ne ölçülmüştür ne de özelliği tam olarak açıklanmıştır.

Elimizde Kuran-ı Kerim’den biraz daha açıklayıcı ama üstü kapalı ayetler var.

“Ona, bir biçim verdiğimde ve ona ruhumdan üfürdüğümde hemen ona secde ederek (yere) kapanın. (Hicr 15/29)”

“Sonra onu ‘düzeltip bir biçime soktu' ve ona ruhundan üfledi. Sizin için de kulak gözler ve gönüller var etti. Ne az şükrediyorsunuz?(Secde 32/9)”

Bunlardan anladığımız kadarıyla; Allah bedeni düzeltiyor, biçime sokuyor sonra ona nefesinden veya ruhundan üfürüyor ve insan ortaya çıkıyor. Aslında dikkatli bakmadıkça klasik bir bilgi gibi geliyor. Ama burada bedene canlılığı verenin açıkça ruh olduğunu çıkabiliriz. Ruh ve madde dergisinin 2. sayısında geçen benzetmede olayı güzel açıklıyor: “Bedeni bir otomobile benzetirsek, direksiyon, vites, debriyaj vb. tertibat beyne karşı gelir. Şoförün şuurlu ve maksatlı sevk ve idaresi ruhtan gelen tesirlere karşılık gelir.”

Ayetlerden bunu çıkardığımız gibi bir şey daha çıkarabiliriz; Ruhumuz, Allah’ın bir parçasıdır. Çünkü Allah kendi nefesinden üflemiştir. Ruhun bu anlamda çok gelişmiş bir form olduğu açık. Bu gelişmişlik aklımızın sınırlarını zorlar derecededir. Bu yüzden ruh, ölümsüz belki sınırsız bir yapı olduğu gibi bedeni de canlı tutan faktördür.

Araştırdığımızda insan ruhu dışında, her canlının ruhu olduğuna dair bilgiler de mevcuttur. Alimlerin bazıları, hayvanlarda olanın çok gelişmemiş olan, “hayvani ruh” olduğunu söylemektedir. Bu da mümkün. Yapılan deneyler de bir ağacın yaprağı kesiliyor ve çekilen hassas fotoğraf makineleri ile (Kirlian) yaprağın olmadığı yerde, yaprak benzeri bir oluşum gözleniyor. Bu da bize her canlıda ruhun olabileceği konusunda fikir veriyor. Bu konuda Erzurumlu İbrahim Hakkı'nın değerli eseri marifetname’de gerçekten yararlı bilgiler mevcut:

“Allah Teala Hazretleri, birlik mertebesinde gizli bir hazineyken, tanınmayı ve bilinmeyi istemesi ve sevmesiyle, ruhlar ve cesetler âlemini yaratıp, kendi rahmetinin güzelliğini, celal ve azametini, bağış ve nimetini, sanatının çeşitliliğini ve hikmetinin sırlarını göstermeyi diledikte; bütün yaratıklarından önce yokluğun sırrından pırıl pırıl yeşil cevheri vücuda getirmiştir. Bazı rivayetlere göre, kendi nurundan oldukça hoş ve büyük bir cevher var edip, ondan kâinatın tümünü derece derece ve düzenli biçimde ortaya çıkarmıştır. Buna, ilk cevher, nur-u Muhammedî, Cevh-i mahfuz, akl-ı kül, izafî ruh diye adlandırırlar ki, bütün ruhların ve cesetlerin başlangıcı ve kaynağı bu cevherdir.

Çünkü Hak Teala muhabbetle o cevhere bir bakmıştır; o anda cevher, utancından eriyip su gibi akmıştır, halis özü üstüne çıkmıştır. O özden ilk olarak küllî nefsi yaratmıştır. Sonra meleklerin ruhlarını, bitkilerin ruhlarını, tabiatların ruhlarını sırasıyla yaratmıştır. Bu ruhlar için mertebelerine göre belirli makamlar tayin edip, her sınıf kendi belli makamlarına gitmiştir. Her ruh, kendi cinsini bulup, topluluklar oluşturmuş ve her topluluk makamında kalmıştır. Ruhlar ve melekler âlemi, bu ondört çeşit ruhla tamam olmuştur. Bu âlemin en yüksek, en saf ve en güzel olanını gayb âlemi, lâhut âlemi, ceberut âlemi diye adlandırırlar. Ortasına, ruhlar âlemi, mânâlar âlemi, emirler âlemi, derler. Alt kısmına, en kesif ve cisimlere yakın olan kısmına mücerret âlemi, berzah âlemi, misal âlemi derler.” Siyah kısımlarda açıkça bitkilere, hayvanlara da ruh verildiği anlatılmaktadır.

Hayvanların ruhları olduğuna dair bir ilginç bilgide, ruh ve madde dergisinin 30. sayısında bir kanal bilgisinde bulunmaktadır. Buradaki alınan bilgiye göre hayvanlarda yukarıda belirtildiği gibi bir grup ruhu vardır. İnsanlarda ise ferdi şuur bulunmaktadır. Ama insanlarla geçtikçe bazı hayvanlarda ferdi şuur oluşmaya başlar. Hatta çok ilginç bir iddia da, öte alemde ferdi ruha sahip hayvanların yerinin olabileceğidir:

“İnsanların ulaşmış oldukları neviden bir ferdi şuur haline erişmemiş olan hayvanlara gelince, onlar için bir grup ruhu vardır. İnsanla olan alaka ve münasebetlerinden dolayı bazı hayvanlar arasında ferdi şuur haline ulaşabilmiş olanlar vardır. Bu alakanın dışında bulunan hayvanlar için insanların malik oldukları manada ferdiyet yoktur. Binaenaleyh onlar, ölüm ötesinde insanların sahip oldukları gibi bir ferdi hayata sahip olamazlar.”

Canlılığı verenin ruh olduğuna değinmiştik. Hücrelerimizin ve DNA’mızın ise etrafında enerji olduğunu günümüz parapsikoloji araştırmaları kanıtlamıştır. Fotonlarla yapılan deneylerde DNA’nın etrafında fotonların düzenli bir şekle girdiği, DNA çekildiğinde ise bu fotonların hala sabit bir şekilde kaldığı gözlemlenmiştir. Yani DNA öyle bir enerji yayar ki bu fotonları bile etkilemektedir. Belki de bu ruhun tesirlerinden kaynaklanıyordur. Hücreleri hepimiz mutlaka derslerde işlemişizdir. Hücreler bir canlı gibi hareket etmektedir. Sanki hücrelerimizde fark edemediğimiz bir şuur bulunmaktadır. Halbuki atomlardan oluşmuştur. Her kolumuzu kaldırdığımızda sinirsel iletimle trilyonlarca atomlara hükmetmiş oluruz. Peki atomları atomlardan çıkaran, bizi bir masadan farklı kılan, bize bu bilinci sağlayan şey nedir? Muhtemelen bu şuuru veren ruhtur, ruhun tesirleridir. O zaman ruh hepimizin hücrelerine kadar işlemiştir diyebiliriz.