Beslenmeye Bağlı Hastalıklar-Özofagitis
 

Etiyolojisi ve Epidemiyolojisi:

• Yakıcı ve irritan kimyasal maddeler
• İyonize radyasyon
• Elektrokimyasal reaksiyonlar
• Yabancı cisim tahribatı
• Rumen sonrasının uzun süre uygulanması
• Hipoderma lineatum larvalarının ölümü
• Zedelenmenin şiddeti nedene ve mukoza ile temas süresine bağlıdır.
• Hafif etkilerde mukozada yersel ya da yaygın kızarıklık oluşurken alkali erime nekrozuna, asitler ve toksinler (parakuat, meşe zehirlenmesi) pıhtılaşma nekrozuna yol açar.

Özofagitis, refluks özofagitis ile eroziv ve ülseratif özofagitis olmak üzere 2'ye ayrılır.

1. Refluks Özofagitis:

Özofagus mukozası üzerinde mide asidi ve pepsinin etkimesiyle şekillenir. Özofagusta hiperemi ya da çizgisel erozyonlar ve ülserler oluşur. Refluks özofagitis alt özofagus sfinkterlerinin fonksiyonel bütünlüğünü bozan durumlarda görülür. Bu sebeple arasında karın içi basıncında artış, preanestetik maddelerin farmakolojik etkisi ve hiatus anormallikleri yer alır. Köpek ve kedilerde genel anestezi altında yapılan cerrahi müdahalelerin yaygın sonucudur. Kronik mide regurgitasyonuna ya da kusmaya bağlı olarak da şekillenir. At ve domuzlarda midenin kutan mukoza kısmındaki ülserler ile ilişki olabilmektedir. Köpeklerde hiatus fıtıklaşmalarında görülür. Hiatus fıtıklaşması periözofagus fıtıklaşmasından daha çok abdominal özofagus, kardia ve midenin tümünün ya da bir kısmının torasik özofagusa fıtıklaşmasıdır. Bu durum alt özofagus sfinkter yetersizliğine ve reflukse yol açar. Gastroözofagus invaginasyonu iri cüsseli köpeklerin yavrularında gözlenir ve konjenital megaözofagus ile birlikte görülebilir. Tüm mide özofagus içine girer.
2. Eroziv ve Ülseratif Özofagistis:
Mukoza hastalığında, sığır vebasında ve sığır gangrenli nezlesinde görülür. Bu hastalıklarda özofagustaki lezyonlar uzunlamasına seyreder. Sığır papüler stomatitis, enfeksiyöz sığır rinotraheitisi, küçük gevişgetirenlerin herpesvirus enfeksiyonu ve kedilerin kalisivirus enfeksiyonu özofagusta fokal nekrozlar oluşturur. Özofagus ülserleri grannülasyon dokusu ile iyileşir. Nedbe dokusunun yüzeyinde ya da kenarlarında donuk inci gibi bir görünüş vardır.
Semptomları:

• Salya akıntısı
• Yutkunma girişimlerinde ağrı
• Özofagusun servikal kısmının palpasyonunda ağrı
• Perforasyonlu olaylarda lokal ağrı, şişlik ve toksemi bulguları (Fistül gelişebilmesi, lokal sellülitis, toraks bölgesinin yırtılmasında öldürücü plöritis ve piyemi tablosu)

Laboratuar Bulguları: Sellulitis ile birlikte seyreden vakalarda lökositosis ve nötrofili saptanır.
Prognoz: Şiddetli olmayan vakalarda progroz iyidir. Fistülleşme ve kronik stenoz ile komplike olabilir.
Korunma: Etiyolojik kökenine bağlı önlemler alına bilir. Ayrıca rumen sondasının uygulanma tekniğine dikkat edilmelidir.

• Veteriner Hekime başvurulmalıdır.