Halı

henüz memuriyete başlamamışım, makam odası neyin bilmem. istanbul'daki mülakatlı ilanlara başvuruyorum, torpil yok, olmuyor hiçbiri. daha sonra bir yerde kadro açıldı. tanıdık bir abla da orda müdür çıktı. torpil yapar mısın dedim, yok dedi.

hayatımızda değişen bir şey yok, torpil yine yok yani. İstanbul 6 derece, yurt genelinde kar bekleniyor. durum bu. hayır, ben ablaya ben sizden böyle bir kayırma falan istemiyorum sadece kurum hakkında bilgi alabilir miyim dedim, o da sen istesen de ben yapmam zaten dedi. ben zaten yapılmasını istemiyorken yapmam falan deyince sinirlendim, "ne demek yapmam", dedim. ortalık gerildi. güvenlik görevlilerini çağırdı dışarı attırdı beni.

işin aslı; 1 hafta falan kurum hakkında konuştuk, sınavlarına çalıştım ben. daha sonra gittim başvurmak için belge verdim. o kadar konuşma, beyin fırtınasının üstüne mülakat listesine bile giremedim. haha. hatta 6 ay sonra bir daha ilana çıktı bu kurum. abla "yine alıyorlar bi başvur istersen" dedi. "ya bırak dalga mı geçiyosun, beni istemeyeni ben hiç istemem" dedim. gizli gizli başvurdum tabii. yine almadılar.

Görüşmeye gittiğim zaman müdür ablanın odasına girdiğimde gördüm ilk o halıyı işte. sohbet ediyoruz, yerde halı var baya. gözüm halıya takıldı yani. sabahları kalkınca mal gibi halıya bakıyorsun ya uyanmak için. ben de ona bakıyorum öyle. bunun geleneksel bir şey olduğunu bilmediğim için "o da öyle bir insan demek ki" deyip umursamadım. unuttum o halıyı.

daha sonra bi kurumda başladım, birim müdürü tanışmak için beni odasına çağırdı. gittim. yerde yine o halıdan vardı. adam bana askerliği nerde yaptığımı sordu. ben o sıra daha önce gördüğüm halı ile bu halıyı bağdaştırıyorum. bu sebepten adama urfa değil de antep'te yaptım askerliği dedim. halbuki antep'te sadece bir günlüğüne, ordan geçiyorum diye kalmıştım. dünyanın en gereksiz yalanını söylemiş bulundum. adam da askerliğini antep'te yapmış, bana bir sorular sormaya başladı antep'le ilgili aklınız durur. daha sonra baktım olacak gibi değil beni urfa'ya sevk ettiler antep'ten dedim de kurtuldum. allah'tan devlette böyle saçma şeyler olabiliyor. adam niye sevk ettiler falan demedi hiç. gayet normal karşıladı.

son olarak da bir iş için farklı bir birimin müdürünün yanına gitmem gerekti. odasına gittim, yine halı var. birinci halıyı gördüğümde tesadüftür derim umursamam. aynı halıyla farklı bir odada ikinci kez karşılaştığımda şüphelenirim ancak yoluma devam ederim. fakat aynı halı 3. kez karşıma çıktığında hiç tereddüt etmem üstüne çay dökerim!

noluyo lan yani? çay falan dökmedim de stres oldum. şimdi bu bahsettiğim insanların ortak yönleri makam mevki sahibi olmaları. birim müdürü ile ablanın odasında çok kalmadım fakat diğer birim müdürünün odasına 1 hafta boyunca gir çık yaptım. bu halıyla ilgili en büyük problem o halıya basılıyor mu basılmıyor mu? bu tam bir muamma. çünkü sen hep dışardan geliyorsun, onlar koltuklarında oturmuş oluyor. onlar daha önce o halıya bastı mı, bilmiyorsun. sen dışardan gelen adamsın, belki o halı basılmak için değil. sen adamın basmadığı halıya mı basacaksın mesela? adam birim müdürü lan, o basmıyorken sen nasıl basarsın adamın halısına hayvan herif? birinci ve ikinci halıyı bu bakımdan hiç incelemedim ama üçüncü halı hiç basılmış gibi durmuyordu, tertemizdi.

ben o diğer birimin müdürüne 1 hafta boyunca evrak getirip götürdüm. odanın ortasına halı sermiş. ben devamlı halının etrafından dolanıyorum. o da bir şey demiyor hiç. biraz daha sürseydi bu durum ablayı arayıp "ya bir şey sorcam sizin odanızdaki halıya basılıyor muydu?" diyecektim. 3. günün şafağında:

-evladım sen napıyorsun
-napıyorum efendim?
-sen niye buraya gelirken garip bir yol izliyorsun
-halı var orda?
-halı niye var oğlum?
-gerçekten niye var müdür bey?

burda koltuğa oturayım, arkama yaslanayım, 1 saat konuşalım istedim. o halı niye vardı orda? günlerdir içimde tuttuğum soruyu sorma imkanı tanımıştı bana. cevap çok basitti:

-bas diye var

"bizim odada niye yok peki?" demedim artık. gerçekten basılıyo mu buna falan dedim. bas lan dedi. beni mi deniyor acaba diye düşündüm. çünkü bazen gizli belgelerle, laptop'uyla beni odada yalnız bırakmış, ben de beni test etmek için bırakıp gittiğini düşündüğümden hep duvarı seyretmiştim. vücudumu hareket ettirmeden, tek ayağımla, metrolardaki kırmızı çizgiyi ayağının ucuyla geçip fotoğraf çektiren ergenler gibi bastım halıya. baktım tepki vermiyor üstünde tepinmeye başladım. "kaç gündür seni bir bok sanıp basmıyoruz, normal halıymışsın sen bok" diyerek.

ama siz yine de devlet dairesinde girdiğiniz odada halı varsa dikkat edin. halısı olan bir odaya girdiyseniz bilin ki nüfuzlu birinin odasına girdiniz. şube müdürlerinde falan olmaz, daha üst mevkiye terfi ettin mi sercen halıyı hemen. devlet dairesinde halın varsa, evinde halın yoksa zenginsindir zaten. evde halın yoksa adanalı, mersinli falan da olabilirsin yalnız. yazın sıcak yapıyor diye kaldırıyorlar halıları. kendimce özlü söz uydurarak bitireyim derken adana'yı karıştırarak bok ettim yine galiba. burdan adana'ya selamlar.

NOT : @[Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...] 'e selamlar.Gün boyu niye yazmıyon dedin ahanda yazdım yiğidim. öptüm kib bye..

__________________
Sırf başlayıp bitirebildiğim bir hikayem olsun diye, bıktım ardımda yarım kalmış hikayeler taşımaktan. Yazmanın eziyeti öğretecek bana; Hayat sahip olduklarımızın dışında kalanlarmış meğer.