Seni anlatıyor
 

sana uzak kentlerdeden birinde zamanin bir yerinde senin ,ve senli
gunleri anitsatti aksamgunesi onca zamanin ustunde eskimeyen bir
dusuncesin simdi insan hergun animsarmi ayni gozleri,seni
seviyordum,ve senin haberin yoktu saclarini izliyordum uzaktan kulagin
arkasina dususu ve burnun herkesden baskaydi,iste guldugun zaman
yukariya bakardin yukari kalkan basin ve gulen gozlerin vardi.ne
guzeldiler,sen bilmiyordun ben seni seviyordum.kalbime sigmiyordu
aklimdan gecenler duvarlara, vitrin camlarina ,kaldirimlara
carpiyordu.geri donuyordu cogalarak senin sesini duydugum masalarda
erteliyordum herseyi herseyi ertelesiyim oluyordu .kalp agrisi
oluyordu.birlikte soludugumuz sokak isimleri oluyordu.mevsimler
degisiyor ve buyuyorduk,donemecler geciyor kopruler goze aliyor ve
bazen tekin olmayan sularin uzerinden atliyorduk.cesurduk,ufuk cizgisi
maviydi gun batimi hep turuncu ve kirmiziydi butun karanfiller ben
seni seviyordum sen biliyordun.sevinclerimoluyordun arasira sen hic
bilmiyordun sonra herhangi biri oldun.butun sevinclerim bittikten
sonra yagmurlar yagdi serin haziran aksaminda derken bi gun,uzaktan
gordum seni saclarin bana inat basini herseye meydan okuyarak iste
yine ayni kalbimi acittin,herzaman ki gibi degistik saniyordum ve sen
yine bilmiyordun simdi bunlari anlatsa sana birileri kimbilir ,yada
bos ver bilme en iyisi....