Ayrılık
 

Tam göğsünün ortasında bi yer acıycak,
Evinin seni içine sığdıramıcak kadar dar olduğunu farkedeceksin..
Sokağa fırlayacaksın, sokaklarda dar gelicek
Tıpkı vücudunun yüreğine dar geldiği gibi..
Ne denizin mavisi açacak içini, ne pırıl pırıl gökyüzü.
Kendini taşıyamayacak kadar çok büyüyecek,
Bi yandan da kaybolacak kadar küçüleceksin..
Birileri durmadan bişeyler anlatıcak sana,
Önemli olan sağlık, üzülme boşver, herşey unutulur.
Sen hiçbirini duymayacaksın..
Gözyaşlarından etrafı göremez hake geleceksin,
Ondan ölmesini isteyecek kadar çok nefret edecek,
Az sonra kollarında ölmek isteyecek kadar çok seveceksin..
Hep ondan bahsetmek isteyeceksin,
Ölüme çare bulundu, yada yarın kıyamet kopacakmış deseler,
Başını kalıdırıp ''neden'' diye sormayacaksın..
Yalnız kalmak isteyeceksin,
Hemde kalabalıkların arasında kaybolurcasına..
İkiside yetmeyecek, geçmişi düşüneceksin.
Neredeyse dakika dakika..
Ama kötüleri aklayarak..
Onunla geçirdiğin vakitleri düşünerek..
Geçtiğiniz yerlerden geçmek isteyeceksin,
Gittiğiniz yerlere gitmek..
Bu sana hiç iyi gelmeyecek,
Ama bile bile yapacaksın..
Biri sana içindeki acıyı söküp alabileceğini söylese,
Kaçacaksın..
Aslında kurtulmak istediğin halde, o acıyı yaşamak için
direneceksin..
Hayatının geri kalanını onu düşünerek geçirmek isteyeceksin.
Aksini iddaa edenlerden nefret ediceksin.
Herkesi ona ona benzetip, kimseyi onun yerine koyaamayacaksın..
Hiçbirşey oyalayamayacak seni,
İlaçlara sığınacaksın..
Birkaç saat kafanı bulandıran ama asla unutturmayan..
Sadece bir müddet buzlu bir camın arkasından seyrettiren.
Bütün şarkılar sizin için yazılmış gibi gelecek..
Boğazın düğümlenecek,dinleyemeyeceksin..
Uyumak zor,uyanmak kolay olacak.
Sabahı iple çekiceksin..
Bazende hiç günei doğmasa diyeceksin.
Yani ne geceler rahatlatacak seni,ne gündüzler..
Ölmeyi isteyip,ölemeyeceksin..
Belki çivi çiviyi söker diye önüne çıkana can havliyle sarılmak
isteyeceksin,nafile..
Düşünmesi bile tahammül edilemez gelecek.
Rüyalar göreceksin,gerçek olmasını istediğin.
Her sıçrayarak uyandığında onun adını sayıkladığını farkediceksin..
Telefonunun çalmasını bekleyeceksin,
Aramayacağını bile bile..
Her çaldığında yüreğin ağzınna gelecek,
Ağlamaklı konuşacaksın arayanlarla,yüreğin burkulacak,canın yanacak..
Bir daha sevmemeye yemin edeceksin,
Hayata dair hiçbirşey yapmak gelmeyecek içinden.
Onun sesini bir daha duymak için yanıp tutuşacaksın..
Defalarca aradığı günlerin kıymetini bilmediğin için kendinden nefret
edeceksin..
Yaşadığın şehri terketmek isteyeceksin,
Onunla hiçbir anının olmadığı yerlere yerleşmek.
Ama..
Ama bir umut..
Onunla bir gün bi yerlerde karşılaşma umudu..
Bu umut seni gitmekten alıkoyacak.
Gelgitler içinde yaşayacaksın,
Tabi buna yaşamak denirse...