Bir yandan her şey bitmiş kadar ağlamaklı,
bir yandan biterse bitsin kadar gamsız

Hayat
Senden mükemeli bekleyen
Kusurlular ile dolu...

Beni yavaşlat Tanrım.
Yüreğimin atışlarını düşüncemin sakinliğiyle rahatlat.
Zamanın sonsuz görüntüsüyle hızımı azalt!
Bana güncel kargaşanın ortasında,
Tepelerin ölümsüz sakinliğini ver.

Bir çiçeğe bakmayı,
Eski bir dostla sohbet etmeyi
Ya da yeni bir dost edinmeyi,
Yolunu kaybetmiş bir köpeği okşamayı,
Ağ yapan bir örümceği izlemeyi,
Bir çocuğa gülümsemeyi,
İyi bir kitaptan birkaç satır okumayı ve
Yarışın daima daha çok hız için olmadığını
Anımsat her gün bana.

Yavaşlat beni Tanrım!
Bana ilham ver.
Köklerimi,
Yaşamın katlanılan değerlerini toprağının
derinliğine göndermek,
Kaderimdeki yıldızlara doğru daha çok
Büyüyebilmek için...
Yavaşlat beni Tanrım.

Herkes evini buldu, benim ev diye sırtımı yasladığım duvar sırtıma yük oldu.
Sevgisizlikten desen değil, ben bütün yaralarımı sevilirken aldım.
Sevgiden mahcubum kime nasıl anlatacağım.

Gelememeyi sen anlat,
Gidememeyi ben anlatıyım.
Gözüm değil gönlüm kaldı
Beklemek değil özlemek yordu.
Hani derler ya;Aşk arafta bir yoldu,
Giden gitti dönen yoktu.