MAVİ !
Sahi, mavi de beni sevecek mi?
Çok özlem dolu, böyle sonsuz mutlu geldim sana ilk defa.
Canım sıkılıyor ama sebepsiz, inan.
İlk defa böyle uykum gelmedi, ilk defa böyle gülebiliyorum.
Her şeyin ilkini yaşadığım bu günü seviyorum.
Dershaneyi ektiğim enfes günlerden yalnızca biriydi, diyebilirim.
Arkadaşıma gidip, kahve içmek ayrı güzeldi gerçi.
Şunu hatırladım sadece, ben her arkadaşımın yanında elimden geldiğince olabiliyorum.
Peki ya onlar (?) - Bunun yanıtını ben bile bilemiyorum.
Sayılarının azalması, bir şeyi değiştirmiyor galiba.
İnsanlar değişmiyor çünkü.
Yoruyor, üzüyor, kırıyor.
Ama asla bıkmıyor.
Sebebini bilmek istemiyorum, araştırmak istemiyorum.
Herkesi kendi çukurunda boğmak istemiyorum.
Uzak olsunlar kâfi.
Sessiz sakin, mavili günler diyorum.
Canımdır diyorum.
Gözlerim gene ağrımaya başladı, onlar da gözlüğe alıştılar galiba.
- Bunuda bilemiyorum!
Sadece yazmak istediğim için yazıyorum.
Şu günlüğe baktığımda, hep en sancılı dönemlerimde gelmişim.
Bir kere de hiç'ten geleyim dedim.


Geçen seneyi hatırlıyorum.
Sigarayı tek tük içtiğim zamanlar, aramadığım zamanlar.
Olsa da olur, dediğim zamanlar.
Şimdi, 3 günde 1 paketi deviriyorum.
Bağımlılık kötü bir şey, her şey için geçerli ziyâdesiyle.
Çok konuştum, konuştum, konuştum..
Susmak gerek bazen, her şey yarım yamalakken.
Tam da zamanıyken.
Mavisin, diyorum.
Renklerin en özeli, en güzeli.

04.03.2012
00.12 / Pazar.
Mavi diyorduk, canımdır.