Cevap: Rüzgarname
 

Nazikce girdigin hayata, bir bicak yarasi acip gitmek neden?
Her saat basi kufurbaz hallere salman cok mu mantikli?
Ask bir dengesizlik isi, kabullenmek boynumun borcu.
Lakin sendeki bur orusp*lugun sozlukteki karsiligi nedir?

*Kufur, saygi cercevesinde edilebilir, karsidakini kucuk dusurmeden ve bozmadan.

Cevap: Rüzgarname
 

Zamaninda soyleyemedigim her sey, simdi kelebek omurlu.
Bir ugrak adres belledigin su ucram, simdilerde bir kuyunun dibi, en derinindeki aci, sanci.
Sustum cogu kez, azaldi konusmalarim olmadi hep, boyandi ziyanlara.
Kim bilir, isime gelmemis olabilir yada kaybetme korkusu.
Susar insan, dugumlenir insan.
Sonra yazar insan ama okuyamaz, dilsizdir, iblistir.
Nankor bir kedinin yuz karasidir.
Amalar, acabalar arasinda mekik dokur durur, aptalca!
Her insan, kendi katilini kendisi secer ama kalben ama ruhen.
Hatalar zinciri o kadar simsikidir ki, ayrilmasi imkansiz
Ben, inancimin eksikligini gordum aynalarimda, kirilan o cam araliklarinda.
Butun inancini bir yigin haline getirip, birinin adina da siginak diyip, avuclarinin arasinda birakiyorsun.
Asil hatayi, kargasayi ve hayatla olan kavgani burada baslatiyorsun.
Kazanan var mi?
-Gormedim hic, goremem de.
Cunku; ben kendimi bile goremedim, o gittigin yerde.
Bulamadigim cok sey biraktim orada ruhumu, bedenimi, gencligimi, sana doymayan yasimi.
İsin en kotu tarafi da, anlasilamamak.
Ne dil, ne kalem yetmiyor onlar: 'bos ver, gecer' diyerek basiyorlar tekmeyi.
Gecmiyor oysa, daha cok aciyor nasilsa
-Bilmiyorlar a*k bilmiyorlar..
O kadar demleniyorsun ki karanliklarda, kufru nimetten sayiyorsun, birakmiyor yakani.
Su, rakiya karisip duruyor habire, o da bozuyor kendini.
Herkesi anlamsiz kiliyorsun, beynin yoruluyor dusunemiyorsun bile.
En dibe atiyorsun kendini, gormuyorlar.
Hani hicbir seyden degil de;
Olecegim ulân olecegim!
Benimle birlikte olecek tum bu bildiklerim.
Asla duyamayacaksiniz, anlam veremeyeceksiniz!
İste, bu koyuyor ya bana.
Fikrim, aklima yabancilasirken gitgide,
Kalmiyor bir farkim.
Herkeslesiyorum..
Birazdan duser kirpiklerim, buz kesilir yalnizligim.
Ortunmeyi sevmem, ciplaklik dogamda var benim.
Resmin tamamini gormeyi severim, kusursuz olmaliydi bu cinayet.
Ne iz, ne sanik, ne de tanik olmamaliydi.
Hazir sifira inmisken, altini gormeliydim dibine inmeliydim.
Ve olum..
Bana yakismaliydi..

(Umudunaguldusmus)

Cevap: Rüzgarname
 

Hayatin temel zorluklarindan bahseden 'insanlar'
O, kadar O*cocugunun oldugu bir dunyada, hayat'in size selamâ durmasini mi bekliyorsunuz?
Hergun, bir eve ates duserken, birileri incilirken, birilerinin sofrasindan bir tabak daha eksilirken, birileri dul, yetim, oksuz kalirken, hak ve adaletten bahsetmek, akil ve mantik yoksunlugundan baska nedir ki?
Ey insanlar..
Mayin dosediginiz o topraklara, birgun kendinizin de kavusacaginizi ne cabuk unuttunuz? Amac, gaye olmadan, bir it surunun arkasindan kosmaktan baska ne halt yediniz ki?
Hak, adalet, esitlik diye diye, kac nufusu birbir alip goturdunuz, hayat baglarini kestiniz?
Cok acinasi, sevgili Ulkem.
Bu O*cocuklarina musamma gosterip, hormon bozukluklarina ragmen besleyip, buyuttugun icin sana minnettariz.
Huzur asla, hak sahiplerine verilmeyecektir, hicbir gozyasi da dinmeyecektir.
Kopeklik, masalik bitmedigi surece, uzerimizi sadece kara bulutlar dagilmayacaktir.
Ne yazik ki; yarina 'acaba sirada kim var?' diye, sorarak uyanacagiz.
Yazik, ayip, gunah..


*Argo, onlara turku gibi gelir, bosverin.

Cevap: Rüzgarname
 

Onur iligine yedik nesteri, kalmadi saygi hep bir kaygi..
Sukret! bu kadar aci kimseye nasip olmaz, sukret!
Bir nefes kaldi ha gayret! sonrasi, sonrasi o narin kokun.
Cigerparem...
Sen gitmeyi bitmek sandin, dogru.
Ne yazik degil mi?
Her ayrilik yeni bir hayat, yine yasam.
İste asil bu koydu.
Olemedim, beceremedik, hayattayiz.
Kahretsin!
Nefes aliyoruz..

*Uzun bir zaman sonra gelen 'goz temasi' etkileri.

Cevap: Rüzgarname
 

Koca bir ofkenin girdabi gibi bu hallerim, surukledi en derinine, kor yerine. Evime varmadan isittim sesleri, kursun seslerini becereksiz bir avcinin namlusundan ciktigi belliydi, vuramadi aptalcaydi bu, yaraliydim..
Yalanina inanmayi onur saymis olmaliydim, numara degildi lân! yaraliydim akmayan kan, akan yâsla beraber, karardim. Gormedim seni, kimdin ulân? boyle olur muydu? delikanlilik degildi.
Mademki aslan kesildin hucrelerime, suretini bagisla katilim! kimdin sen?
Pencelerini indirirken birbir, goster nefretini, hisset nefesimi.
Kuytularda bir basina birakmaman gerek, ben galon galon feda ederken her bir zerremi, basimi oksaman gerek, oldurmen gerek!

*Sacma duygularin dogurdugu sacmaliklar.

Cevap: Rüzgarname
 

Menzile girdi uzun soluklu, sehvetli o anlar anlasilan biri yine gam'a dem vuracakti habersiz. Terazi yorungesini iyiden iyiye sasirmaya baslamisti ki, denk geldi hesap verildi, kalbi gerildi, yenildi.
Tenhalarin korkusu herkesi sardi, kimse yalniz basina yurumeye cesaret edemedi, el aradi, eline el! bulamadi kayboldu gitti. Zihinlere yazildi isimleri, okunamadi gitti.
Bu bir celiski..
Sairin siirinden koptugu o an, kendini harflere feda edip, diz coktugu an, bir adamin goz bebeklerinde gorulen caresizlik, sitemkar bakislar ve sozyasi..

Cevap: Rüzgarname
 

Ben, Ebru'da gordum masumiyetin telasli dans edisini. Ebru'da gordum hakkima dusene razip olup, yetinmeyi.
Ebru'da gordum kuskuyu, avuntuyu, bos satirlara bos harfler fisildayip, akin etmeyi.
Yine Ebru'da gordum turkuazin gokyuzunu tarumar edisini.
Ben Ebru'yu gordum, Ebru'liden irak.
Yine Ebru'da gordum, Ebru'liye inat..
Ve hep Ebru'da gordum kendimi..

Cevap: Rüzgarname
 

Ebru sen de ne görüyor Azizim?

Cevap: Rüzgarname
 

Sordum kendisine ustad ve dedi ki; hicbir sey. Sanirim bu iyi bir sey, bilemedim^^
Seviliyorsun.

Cevap: Rüzgarname
 

Ne guzel konustu tanri, engin tecrubesiyle umursamaz edasiyla. Ana kralicede aradigi ne varsa guzellik, ozellik, zerafet her sey ondaydi evet, tek idi, yek idi...
Kaldirdi goge alninin en parlak yerini, dayadi bulutlara kaslarini. anladi farkini aldatti hakkini.
Nitekim degisti, degismeyecegini dusundugumuz her sey gibi, o da degisti. Kime uydu bilinmiyor, uyduruk birkac cumle sarfetti ve kabullendi; degistim dedi.
Kalmadi o guzellik, aklin ince gel-gitleri cogaldi, delirdi. Sevmekten de usanir insan ama yuceltmekten asla! Koy onune butun daglari, muhakkak delip gecmistir kendince, hatasini hala o tatli sozlerle ortmeye calistigini bildigi halde, kabullenmeyecek asla.
Cunku cok sevdi, en guzel sekilde en ozelini sevdi.
Adam, kararli, kesin ve keskindi. Hayati baki eden ne varsa, onda ziyandi..
Bir adam... Sevmenin ne demek oldugunu satirlarina gizledi korktu, cekindi, kosesine cekildi. Yalnizligin ses tellerindeki notalara degmesine izin verdi ve hep ayni sarkiyi soyledi.
Bir adam cok sevdi..
Bu adam cok sevdi.