[tiNa]

Her yara yeni bir şey öğretir insana.
Ayakta kalmasını öğrenmiş çocuklar için kaybetmek büyük bir mesele değildir.

Başlamadan biten ilişkilerimiz, üşüyen ayaklarımız ve bir de durmadan yağan sahipsiz yağmurlar var.
Bahar geliyor olmalı, evet.

Gece 3ten sonra söylenen hiçbir şey ciddiye alınmasın.
Gece 3ten sonra kimse aranmaz.
Gece 3ten sonra mesaj atılmaz.
Gece 3ten sonra yemek yenmez.
Gece 3ten sonra içilmez.
Gece 3ten sonra aşık olunmaz.
Gece 3ten sonra kimse ölmez.
Gece 3ten sonra baban ölmüş denmez kimseye.
Gece 3ten sonra sabah olmaz bazen.
Gece 3ten sonra sabah da birdir bazısı için gece de.
Gece 3ten sonra sokaktasındır bazen, polisler çevirmiştir, yanında kimliğin yoktur, inandıramazsın kimseyi düzgün bi adam olduğuna. Sabah annene gidersin kahvaltıya ve gece 3te neler olup bittiğiyle ilgili hiçbir şey anlatamazsın ona.
Gece 3te olan her şey anneleri üzer sadece.

Gökyüzü nasıl da mavidir bazen. Martı sesleri, bir şiir kitabını yırtar gibi. Güneşin, rüzgarla tatlı bir muhabbeti vardır. Kahvaltılar edilmiş, ilk sigaralar içilmiştir çoktan. Pek çok kişinin, pek çok planı vardır. Kimisinin de gerçekleştiremeyeceği hayalleri. Sokaklar dolmaya başlamıştır, insanlar günü yarılamıştır belki de. Ama dur! Sen açma gözlerini. Biraz daha uyuyalım, böyle iyi.

Gidersen peşinden gelmem ama kalırsan bu masalın sonunu birlikte öğreniriz.

Bulutlardan elbise dikmeye başlasın mı güvercinler?

Sen gittin ve herkes ölmeye başladı. Yalnızlıktan kudurmuş bir çocuğun arabaların kaportasını anahtarla çizmesi gibi ruhumun kemirilişi de hep sinsiceydi. Buna rağmen ansızın berraklaştığı oluyor bulanık günlerin hala soğuk biralar oluyor güzel kızlar oluyor. Yağmurdan sonra saçlarını havluyla kurulaman gibi olmuyor tabii o kalibrede sevda görmedim. Öptüm ama içime çekmedim.

Yalnızlık iyi de dolaptaki meyveler çürüyor onu napalım?

Doğru cevabı bulduğunu sandığın anda işlem hatası yaptığını fark etmek gibiydi hayatımız. Her seferinde hayallerimizden bütünlemeye kaldık. E çekmediğimiz dertler var daha. Hele bir onları da çekelim, elbet mezun oluruz…

Müziğe dalmışken başımı çevirdiğimde karşı koltukta seni görebilecek miyim?

İnsan birini çok sevdiğinde, bir süre sonra hiçbir şeye tepki veremiyor. Oturuyor bir cam kenarına ve öylece izliyor etrafı. Boş boş bakıyor. Zaman akıyor ve hala boş gözlerle süzüyor etrafı. Sonra kendine geliyor, saatlerini harcadığının farkına varıyor. Ama o camın kenarından hiç kalkmayı hiç istemiyor. Çünkü insan; özlüyor. Çok özlüyor. Tahmin edebileceğinden de daha fazla.


Üst ekstremite periferik sinir tuzak nöropatilerine sahip, nevrotik, manik depresif kuralsız biraz tutarsız ama iki kişilikli değil, ne zaman ne yapacağı hiç belli olmayan biriyim

Mutluluğumuzun içine etmek için gecikmeyen insanlar. Canım bi defolup gitsenize bir şey deneyeceğiz.