[Fragile]

Sevip de söyleyemediğim şarkılar var
Bir dizesini asla hatırlayamadığım şiirler
Keşke,keşke o ben olsaydım dediğim hikaye kadınları...

[Fragile]

Ben en çok yanlış duraktan korkarım
İndiğinde ne yol bilirsin ne bi iz.
Gerçi gidecek yerin yokken nasıl kaybolabilirsin ki?
En iyisi bırakmak her şeyi
Her bi yere gitmek yerine
Kalırsam olduğum yerde
Olduğum yer evim olur mu?

[Fragile]

Neden hayatında biri yok diye soranlara:
Hani bazen durakta belli bir otobüsü beklersiniz ya;
on dakika, on beş dakika, yirmi dakika beklersiniz gelmez.
Bu arada başka alternatifler de geçer ama binmezsiniz.
Ne de olsa “beklemişsinizdir o kadar”, boşa gitsin istemezsiniz.
Sormayın artık bana!
Herhangi biriyle değil, beklediğime ‘değecek’ olanla devam etmeliyim bu yola!..
Durakta yaşlanmak olsa da işin ucunda..
Can Yücel

[Fragile]

Bu akşam,
bir sokak şarkıcısıyım hünersiz bir sesim var;

Sana,
senin işitemeyeceğin bir şarkıyı söyleyen bir ses...

-Nazım Hikmet-

[Fragile]

Sen benim hiçbir şeyimsin
Yabancı bir şarkı gibi yarım
Yağmurlu bir ağaç gibi ıslak
Hiç kimse misin bilmem ki nesin
Uykumun arasında çağırdığım
Çocukluk sesimle ağlayarak

Sen benim hiçbir şeyimsin

-Atilla İlhan-

[Fragile]

Karpuzu kestin. Baktın ki kabak.
Gene de zorla yiyecek misin o karpuzu ? Fethi Naci'nin bu cümlesinden sonra başladığım her ne ise hoşlanmadığım yerde bırakmaya karar verdim.
Kitabı da, insanı da...

[Fragile]

''...gecenin bu saatlerinde insanlar kısıyorlar seslerini. sessizlik bürüyor ortalığı...
ben de daha iyi duyuyorum dinlediğim müziği. daha çok yitiriyorum her şeyi, tüm düşüncelerimi. olmayan düşüncelerimi...''

[Fragile]

Bir zamanlar biri vardı, avuçlarının içinde denizler.
Hani susayınca içersin avuç avuç, onun dünyani yaratan ellerinden içersin, ve susuzluğun hiç dinmez.
Seni tuzuyla yakıp kavurana kadar içersin, içersin. için yangın dışın deniz.
Sonra bu yangın alır başını gider… Büyür... Büyür... Senide yakar, çocukluğunuda yakar, herşeyi yakar herkesi yakar, bütün bir atlas yanar.
Artık haritasızım. Αrtık bir tek pusulam var bu yangından denizlerde.

[Fragile]

Sihirli sözcükleri söylemek çok kolaydı.
Oysa geri getirecek sözleri herkes unutmuştu.
"Gözaltında kaybolmak" hem de gözaltında.
Edebiyat fakültesi mezunuyum ama bunun anlamını bilmiyorum.
Gözün gördüğü bir şey nasıl kaybolur? Türkçenin azizliği mi acaba?

[Fragile]

Peki ya Makberdeki bu mükemmel dizeleri ölen eşine yazmasına
rağmen kadının cenazesinde tanıştığı bir başka kadınla evlenmesi?
Evlendiği kadın verem olunca da başka bir kadınla birlikte olması?
demek ki uğruna şiirler yazılan aşkların çoğu yalan kimisi
gösteriyor kimisi göstermiyor.
Demek ki herkes hemen unutulabiliyor. Ya da tamamen kişilik meselesi.