Cevap: Yok Yere Mi Delirdik
 

Cevap: Yok Yere Mi Delirdik
 

bazen göz yaslari kadar kurudur hayatin verdigi bu sacma yasam....bazense soguktur insanin duydugu hayata olan Anlam

Cevap: Yok Yere Mi Delirdik
 

...Elbette unutmuyorsun. Sadece, hakkında konuşulmaya değmeyeceğini bildiğinden susuyorsun

Cevap: Yok Yere Mi Delirdik
 

Kahverengi dallardan pembe çiçekler açtığına göre, ümitsizliğe gerek yok

Cevap: Yok Yere Mi Delirdik
 

Ve merak etmezsin hiç aynadaki yüzünü, çünkü bilirsin artık;
İnsan yarasına benzer

Cevap: Yok Yere Mi Delirdik
 

Sokak olmasa ne yapardık.
Dert tasa gam keder sevınc hıc farketmıyor herseyı barındırıyor kendınde..
ve kabullenıyor gıkını cıkarmadan

Cevap: Yok Yere Mi Delirdik
 

Kadın, sevdi mi bir başka sever adamı… Her önüne geleni kolay kolay yüreğine yakıştırmaz öyle... Gözlerinin içine bakar erkeğin... Sadece sevdalı iki göz aramaz ama... Sadakat arar, güven arar, daha da önemlisi şefkat arar...

Çünkü bir kadının kalbine açılan kapının anahtarıdır erkeğin bakışları. Bulamazsa, yolun başındayken dürüstçe olmayacağını söyler, çeker gider... Bulursa da ince ince dik/işler yüreğine. Sonra tenini, yüreğine aldığı adamın tenine dokur.
Hece hece, nefes nefes işler erkeğini tenine... Kokusu dünyasına sinsin ister.. Dünyası, dünyasına karışsın ister...

Peki ya, erkekler öyle mi?
Bir heveste yazılırlar kadına… Envai çeşit yalanlar, sanırsın ki dünyayı baştan yaratırlar...
Ve erkekler, bir heveste yazıldıklarını bir nefeste unuturlar?

Cevap: Yok Yere Mi Delirdik
 

Zor olan, insanın kendisinden vazgeçmesi değil, kendine vazgeçiremedikleridir.

Kendine söz geçiremiyorsan, zor olan değil, hayata karşı zorlanan olursun

Cevap: Yok Yere Mi Delirdik
 

iyi geceler canım derdin, iyi gecelerden çok canın olma düşüncesi yer bitirirdi beni

Cevap: Yok Yere Mi Delirdik
 

Susmak martıların çığlıkları gibi derin ve karmaşık. İnsanları ağlamaktan çok gülmeye alıştırmalı. Yoksa, herkesin ağladığı bir dünyada ne kadar mutlu olunabilir ki ?

Cevap: Yok Yere Mi Delirdik
 

İçinde insanlıktan dem kalmamış hayatlar görüyorum yüzüme gülüp geçen

Cevap: Yok Yere Mi Delirdik
 

Ey kurgusu bozuk düşlerimin sahibi ;
Hangi acıların sofrasından gözyaşlarını silmeden kalkmıştın ki ?????????????????????????????????????????????????? ?????????????????????????????????????????????????? ?????????????????????????????????????????????????? ?????????????????????????????????????????????????? ?????????????????????????

Cevap: Yok Yere Mi Delirdik
 

Tabi ya, kiminin acısı kalıyor.
Bir mezar taşı kadar soğuk, aciz, bitmeyen bir acı...
Ve elle gösterilecek bir ahmaklık.
Sap gibi bırakılmak, evet tam da adı bu...

Cevap: Yok Yere Mi Delirdik
 

Ne Zaman "MutLu" Olmaya Kalksam ;

Kapımı Çalar HayırLı OlSuNa Gelir Mutsuzluk

Cevap: Yok Yere Mi Delirdik
 

ben diyorsun gider gider en zorunu bulurum,
bu imkansıza heves, bu ulaşılmaza tutkunluk,
Tanrım bunca eziyet niye...!

normal birinin taşıyacağından fazlasını taşıtıyorsun yüreğine,
bu acımasızlık niye...

insan kendinin aynası, topraktaki izinin aynısı değil de ne ?

Cevap: Yok Yere Mi Delirdik
 

Bir ilişkiniz vardır,içinde siz yoksunuzdur. Oksijen tüpüyle sigaraya koşacak kadar yorulmuştur ruhunuz savaşmaktan.

...Bir aileniz vardır,artık içinde bir tek siz kalmışsınızdır. Herkesin devam etmeye zorladığı hayat,aynı hayat değildir artık.…

....Bir inancınız vardır,içinde Tanrı yoktur. Saçınızın bir telinden haberdar olan Tanrı,tüm saçlarınız kesildiğinde hiç ağlamamıştır

Cevap: Yok Yere Mi Delirdik
 

Masanın üstünde bırak bir daha yüzüne bakma düne.
Hiç bir adam böylesine yakışmıyor gün yüzüne.
Kimsenin ardından böyle çalmayacak çanlar.
Rüzgarını getir. Yüreğini yüreğime yasla.
O uzun yolculuklardan, insan doğuran limanlardan
Çık bildiğin, evin olan her yerden.
Gamzeni getir,
Kimsenin ardından böyle çalmayacak çanlar.
Gemilerin ardında bıraktığı kadınım ben,
Denizi getir

Cevap: Yok Yere Mi Delirdik
 

Dolu kafayı hafifletmek için içiyoruz biz. Ailen için çalıştığın zamanlar, kazandığın paralar, yaşadığın aşklar, yaşayamadığın aşklar, ellerinin arasından geçip giden gençliğin... Hepsi boş duvarlara sıkışıp, içine atman için planlanmış sanki. Peki ya geçip giden gençliğinin hesabını ruhun emildikten sonra verseler kime ne yararı olur ki ya da hayatta insanlardan biraz da olsa ciddiyet istemek; ama dozunu abartmadan, o da mı hakkın değil? Bu hayatta hak ettiğini alamamak gibi bir şey var. Demir alıp sonbahara doğru yelken açıyoruz

Cevap: Yok Yere Mi Delirdik
 

Ey ömrümün deniz feneri !
Ben ki artık ;
Okyanuslarda bir damla suya hükmedemeyen denizci..
Sen kalkmış gözlerinin ç/ağladığından bahsediyorsun aleme,
Peki şimdi sen söyle hangimizin gözleri bir damla su hangimizin ki okyanus . . ?

Cevap: Yok Yere Mi Delirdik
 

Anlatacak ne çok şeyi varmış gibi duruyor değil mi? Cevabını öğrenemeyeceğim garip sorulardan biri de bu. Kaçımız hakkıyla susabildik ağır ağır çekilen ve kenti hiç dağılmayan valiziyle terk etmeye hazırlanan güneşin ardından? Kaçımız kırılmış bir camın bizi en iyi anlatan parçasından başlayarak kırıklarını toplama telaşına düştük? Kaçımız azalan bir günün hüznünü taşıyabilecek kadar adam akıllı kaybetmeyi öğrenebildik?
Dur, bunun cevabını biliyorum; hiçbirimiz

Cevap: Yok Yere Mi Delirdik
 

Konuşmamız gereken şeyler var, susmamız gereken yerler ve yerinin gelmesine rağmen ağızdan çıkmayı reddeden kelimeler. Edilen yeminler var, tutulmayan sözler ve ardında bir ceset bırakıp gidenler var. Nedenler var, "nedenler", Neden sevmedinler, neden gelmedinler, neden gittinler.. Hayatımızın içine edenler var. Bunu yaparken bize "seviyorum" diyenler

Cevap: Yok Yere Mi Delirdik
 

Bi kaç kez öldüm....
En dipteyken kimse olmuyor yanında inan, kendi kendimi gömdüm....
Korkmadım,Biliyorum...
Beni Öğle namazına yetiştirmeye çalışan dostlarım yoktu yanımda ama kocaman kalabalık bir Sen vardı..
Ozaman başkası "Sen" di, şimdi sen ....
Ört üstümü..........
Ellerimin erişemediği yerlerden fırlat suratıma toprak toprak acı....
Ört.

Cevap: Yok Yere Mi Delirdik
 

Cevap: Yok Yere Mi Delirdik
 

Cevap: Yok Yere Mi Delirdik
 

Cevap: Yok Yere Mi Delirdik
 

Şuan yanımda yoksun. Ölesiye özlüyorum, Ama sen biliyorsun...

Davut Yılmaz

Cevap: Yok Yere Mi Delirdik
 

İnsana imtihan olarak özlemek yeter,
bir şehri,
bir sesi,
bir nefesi.. "

Cahit Zarifoğlu

Cevap: Yok Yere Mi Delirdik
 

Cevap: Yok Yere Mi Delirdik
 

Cevap: Yok Yere Mi Delirdik
 

Cevap: Yok Yere Mi Delirdik
 

Cevap: Yok Yere Mi Delirdik
 

Cevap: Yok Yere Mi Delirdik
 

💭...

"Biliyorum, bir gün dayanamayacak küçük kalbim;

Arkamı dönüp inandığım ve güvendiğim her şeye veda edeceğim.”

...🌼

Cevap: Yok Yere Mi Delirdik
 

Sen benim hiçbir şeyimsin,
yabancı bir şarkı gibi yarım,
yağmurlu bir ağaç gibi ıslak,
hiç kimse misin bilmem ki nesin?

Cevap: Yok Yere Mi Delirdik
 

birbirine gönülden bağlı olanların bağını koparamazsınız, çünkü gönüllerin birbirine nereden bağlı olduğunu asla bilemezsiniz

Cevap: Yok Yere Mi Delirdik
 

gözlerim biraz yorgun.
içinde bekleyişler, bekleyişler

Cevap: Yok Yere Mi Delirdik
 

İnsan bazen aklı ve kalbi arasında gidiş gelişler yaşar.
Kalbin birini isterken
Aklın ise bir başkasına koşar

Cevap: Yok Yere Mi Delirdik
 

Aklımda kalbimde tek bir kişiyi gösteriyor

Cevap: Yok Yere Mi Delirdik
 

Bazen kendimden korkuyorum.
İçimi öylesine büyük bir boşluk kaplıyor ki ruhumun kalbimin eksiklerini tamamlamak için düşündüklerimden korkuyorum.
Bazen çok yanlış şeyler yapmaktan korkuyorum işte. Bazen kendimle mücadele etmekte çok zorlanıyorum.
Bazen en çok da şu aralar

Cevap: Yok Yere Mi Delirdik
 

GEÇMİŞ'in sadece adı geçmiş.. Ruhundaki yaralarda seninle birlikte geleceğe geliyor. Yani boşuna bekleme, kendini kandırma GEÇMİYOR..
Bazen bir resim olup kahkaha oluyor gamzelerinde, bazen bir video olup dökülüyor gözlerinden.. Hayat üstüne öyle çok duygu koyuyorki toprağın altına koyulmuş tohum gibi saklıyor acılarını, geçti sanıyorsun.. Tam o sırada topraktan bir filiz fışkırıyor "Ben burdayım" dercesine, seninle dalga geçercesine.. O zaman anlıyorsun ki GEÇMİYOR..
Ne oluyor biliyormusun?
BÜYÜYORSUN..
Hayata başka bir pencereden bakmayı öğreniyorsun, aslında kızmak, küsmek için hayatın çok kısa olduğunu öğreniyorsun. Bir zamanlar nefretle baktığın yüzlere sadece gülümseyecek kadar diniyor yangının.. Çünkü tevekkülü öğreniyor ve insanların yaptıklarını yargılamaktan korkuyorsun.. Sana yapılan kötülüğün yalnızca sana yapıldığını zanneden aciz beyinlere inat yine gülümseyip, "Allahım sen affet onu, bilse yapmazdı" diyebilecek kadar büyüyorsun.. Çünkü biliyorsun ki hesap kapanmadan can verilmez..
GEÇMİŞ diyoruz ya işte, geçmiyor çocuk.. Hesaplar kapanmadan, can bedenden çıkmadan, hak helale kavuşmadan geçmiyor..
Bizi büyütüp tevekkülü öğreten Rabbimize çok şükür, bin şükür