Çevrimdışı

Canım yandığında kimsenin yanına gidemedim. Koydum kafamı dizlerimin üstüne, canım çıkana dek ağladım. Bir kişinin bile ruhu duymadı

 

Çevrimdışı

Sen bakma bu kadar hüzünlü şeyler yazdığıma, ben çok gülerim. Ve gülerken hiç kimse yalan olduğunu anlayamaz.

 

Çevrimdışı

Özlemini çektiğim şey arzulardan ziyade, belki de acı çekme ihtiyacıydı.

 

Çevrimdışı

Herkesi yarına götüremezsin, bazıları dünde kalmalı...

 

Çevrimdışı

Eğer... dedi meczup fısıldayarak....

"Yürek yüreğe değmişse,

Elin ele değmesine ne gerek var ki?"

 

Çevrimdışı

Mis gibi hayatların maskeli balosu. Bulunduğu her ortama göre renk ve fikir değiştiren bukalemun kişilikler. İnsan, çağımızda hep yorgun: Oynamaktan, örtmekten, gizlemekten, kendisi olmaya giden yolu yürüyememekten yorgun. Oyuncu benliklerin sahici benlikleri gizlediği gösteri toplumunda, aldığımız alkış kadar var olduğumuzu sanıyoruz. "

 

Çevrimdışı

yoruldum. senin de yorulduğunu biliyorum, sarılalım mı?

 

Çevrimdışı

Üç harflilerden korktuğumuz halde, yine de insan AŞK diye haykırmak istiyor ...
~pearl inci

 

Çevrimdışı

Grisi yoktur aşkın; ya siyahı, ya beyazı seçeceksin. Sen benim kalbimin en beyazı...

 

Çevrimdışı

İnsan değişir çünkü değişmek ister.

Ya da insanlar değişir, onları değiştirirler.