Çevrimdışı

Aynanın karşısında buluyorum kendimi. Daha çok acı çektirmek istiyormuşum gibi bakıyorum yüzüme. Gözlerime, asıl kırgınlığın yattığı gözlerime bakıyorum. Uykunun uğramadığı gozlerimde kayboluyorum... Daha fazla dayanamıyorum kendimi görmeye açıyorum suyu yorgunluğumu almasını ister gibi buz gibi suyu çarpıyorum yüzüme. Sızlayan yaralarımı umursamadan sertçe hissediyorum o soğukluğu. Kafamı kaldırıyorum aynadaki halime gülüyorum sanki hislerim bile geçmeyeceğine inanmış gibi gülüyorum... Balkona çıkıyorum dün gecenin izlerini taşıyan zemine bakıyorum, kurumuş kan izlerinin bulunduğu zeminde gözlerim dolanıyor. Gözlerim masanın üstünde duran pakete kayıyor acılarımı yüklediğim pakete bakıyorum. Uzanıyorum yakıyorum bir tanesini, her aldığım nefeste rahatlamak istiyorum acılarımın geçmesini diliyorum. Sessizliğiyle ürperten sokağa kayıyor gözlerim. Sokak lambalarının bile aydınlatamadığı o karanlık sokakta sanki seni görebilicekmişim gibi her köşesine bakınıyorum. Bir kedi miyavlaması sessizliğe ihanet edercesine yayılıyor etrafta. Ellerim masanın üstündeki telefona gidiyor yine aynı şarkıyı açıyorum. Kimsenin duymasını istemiyormuşum gibi bir hisle sesini kısıyorum. Soğuk zemine oturuyorum, kimse anlamasın acı çektiğimi, ağladığımı diye kücüluyorum o zeminde. Günler sonra adımı senin sesinden duyduğum geliyor aklıma bir anlıkta olsa kokunu aldığım saniyeleri yine yaşıyorum. İçimde bir heyecan yeşeriyor. Hırkamın cebine kızarmış elimi sokuyorum ordaki kolyeye değiyor parmaklarım... Karanlıkta görmesemde renklerini ezbere bildiğim çicekli kolyeye bakıyorum. Çıkartmamak sözüyle taktığım kolyeyle anılara iniyorum... Gözlerimden ne zaman akmaya başladığını bilmediğim yaşların ıslaklığıyla çıkıyorum anılarımdan. Masadaki pakete tekrar ihtiyaç duyuyor sanki bedenim elimi uzatıyorum içinden son sigaramı çıkartıyorum. Kaybetmekten korkuğum kolyeyi avcumun içinde elimdeki yaralara inat sıkıyorum. Çakmağın sesi bir anlık müziğin sesini bastırıyor. Dumanın havada kaybolmasını izliyorum böyle böyle son sigaramı da içiyorum. Gerisinde bıraktığı külleri dün geceki küllerin arasına ittiriyorum. Şarkının sözleri nakaratını söylerken sol gözümden bir damla yaş geliyor peşinden de devam eden yaşlarla o soğuk zemine uzanıyorum. Ellerimi kaldırıp silmeye halimin olmadığı yaşların önce sıcaklığını hissediyorum yanaklarımda, peşinden gelen soğuklukla ürperiyorum sanki. Yine aynı kedinin miyavlaması bozuyor sokaktaki sessizliği. Bir ümit ağlamamak için kapatıyorum gözlerimi. Boş bir çabaya giriştiğimi anlıyorum. O soğuk zeminde kaç gecedir olduğu gibi uykuya bırakıyorum kendimi... bir kez daha kimsesiz olduğumu anlayarak bedenimi uykuya bırakıyorum...

__________________
char *adres = [Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...] for(int i = 0; *(adres + i); i++) { putchar(toupper(adres[i])); }

 

Çevrimdışı

Sustuğum şeyler var. Konuşmaktan kaçtığım şeyler. Düşününce beni hüzne boğan… Ne başını, ne sonunu hatırlamak istemediğim şeyler var içimde… Eskisi gibi her ne kadar kafama takmasam da, ruhumda yara açan şeyler var. İçimde kaybolup giden insanlar var mesela. Can diyerek bağrıma bastığım, canımı yakan insanlar… Vefasızlığın resmini yüreğime kazıyan insanlar var. Hem çok sevip, hem de vazgeçmek zorunda olduğum insanlar… Her vazgeçişimde yüreğimi parça parça eden, yine de dualarımda olan insanlar. Özlediğim insanlar var… Yaşadığım her anıyı beynime mıh gibi sapladığım… Kimi zaman beni hayal kırıklığına uğratan, bazen kızdığım, bazen nefret ettiğim, bazen ise nefret etmeye bile değmeyeceğini düşündüğüm insanlar… O insanları her seferinde aklımdan silsem kalbimden silemedim. Bazen neden böyle diye kendime sorduğum anlar oldu. Cevap çoğu zaman beni tatmin etmese de duymak istediğim cevabı verdim her seferinde. Biliyordum aslında gerçek cevabın bu olmadığını. Çünkü gerçek hep can yakardı. Oysa hangi gerçek bir yalan kadar insanın canını yakar ki şu köhne dünyada…Kısacası ben artık hiç bir şey düşünmek istemiyorum. Sadece avaz avaz içimdekileri susmak istiyorum…

__________________
char *adres = [Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...] for(int i = 0; *(adres + i); i++) { putchar(toupper(adres[i])); }

 

Çevrimdışı

Canım çok şey anlatmak istiyor ama yorgunum. Beynim yorgun, bedenim yorgun, bunca şeyi affeden kalbim bile yorgun artık. Heveslerim yorgun, iyimserliğim yorgun, konuşarak anlaşmaya olan inancım bile yorgun. Benden geriye mecalsiz bir şey kaldı sadece. Çok yorgunum.

__________________
char *adres = [Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...] for(int i = 0; *(adres + i); i++) { putchar(toupper(adres[i])); }

 

Çevrimdışı

Bir papatya tarlasında yürümek istiyorum,Öylece istediğim gibi serbestçe,ezmeden kırmadan kokusunu içime çekmek istiyorum..
Asi yüreğimin ihtiyacı var durulup dinlenmeye..
Çok bişey değil, ruhumu doyuracak müzik,gözlerimi alacak doğadaki eşsizlik ve etrafımda sessizlik.. Birde hazırlıksız yakalanmak istiyorum yağmur'a, Sırılsıklam ıslanmak istiyorum. Gökkuşağı altında yüreğimi yıkamak istiyorum. Öyle geçer yorgunluğum..

__________________
char *adres = [Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...] for(int i = 0; *(adres + i); i++) { putchar(toupper(adres[i])); }

 

Çevrimdışı

Seni bu kadar ağlatan Şey nedir ?

__________________
Ceptechat.Net

 

Çevrimdışı

Bundan sonra güvenir miyim, bilmem. İnanır mıyım, bilmem. Dinler miyim, bilmem. Bildiğim tek şey her şeye, herkese rağmen seveceğim. O da kendimi...

__________________
char *adres = [Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...] for(int i = 0; *(adres + i); i++) { putchar(toupper(adres[i])); }

 

Çevrimdışı

Defalarca aynı şarkıyı dinledim bu gece. kendimle konuştum hep yaptığım gibi. dedim ki 'o iyiyse ve mutluysa, sus. bırak, sen kal böyle yarım.' ... sonra bir süredir dinlediğim sesi dinlemek istedim ama yapamadım. durdum. bir fotoğraf var... baktım. bilmiyorum, bakmasa mıydım hiç? dinlemese miydim o şarkıyı? ama söz dinletemiyorum bazen kendime.

Hiçbir şey bilmiyorum. artık bir şey de anlayamıyorum. uyuyup kafamdaki sesleri susturmam gerek. uyuyup kendimi rahat bırakmam gerek. kısa bir zaman da olsa. rüyalarım... ne güzeldi gördüğüm o rüyalar. gerçek gibi canlı, sıcak, mutlu ve huzurluydu... bir gülümseme, bir ses ve bir el. o rüyaya gidemez miyim bir kez daha? en azından rüyamda öyle iyi hissetsem.. en azından rüyamda görsem...

Hala niye yazıyorum, bilmiyorum. boğazımda bir şey var, yutkunmamı zorlaştırıyor. nefes alamıyorum sanki. gözlerim... belki daha kolay olur sanıyorum, kelimeleri içimden dışarı bırakınca. belki yine yanılıyorum. hiçbir şey bilmiyorum ki... bilemiyorum. bilmiyorum. nasıl bileceğim? ben nasıl böyle? niye?

__________________
char *adres = [Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...] for(int i = 0; *(adres + i); i++) { putchar(toupper(adres[i])); }

 

Çevrimdışı

Bir kere yalnızsan yalnızsındır. "Yanındayım" deyince kimsenin yanında olduğu falan yok. Aldanmayın boş sözlere, iş söze gelince millet dünyalar yapıp yıkıyor. Üç gün önce kimse bensiz yapamazdı, bensiz yaşayamazdı sözde. Hepsi de ışığa uçan sinekler gibi nerde ışık varsa oraya dönüyor. Karanlık basınca, en ihtiyacım olduğu anda tek başıma kalıyorsam, ışıklar içindeyken de kimseye ihtiyacım yok. Sözde dostluk, sevgi safsatalarını çok gördük. Oturdum çatıdaki köşeme, kendimle iyiyim böyle.

__________________
char *adres = [Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...] for(int i = 0; *(adres + i); i++) { putchar(toupper(adres[i])); }

 

Çevrimdışı

Benim hayatım uçururumun ucunda geçti. Ölmek ve ölmemek arasında... Biraz öne kaysam ölüm bana kucak açıyor, hafif geriye gitsem yaşam sessizce fısıldıyor bana "yapma" der gibi. Ölmek isterken yaşamayı diler gibi, yaşamayı düşlüyorken ölmek ister gibi karmakarışık geçti. Tüm hayatı tek bir nefeste tüketmiş gibi, yaşayacak gün kalmamış gibi. Ben yaşamadan yaşatılmışım gibi. Bazen öyle bir an vuruyor ki beni yazacak hiç bir cümlem kalmamış gibi ruhumu zincire tutsak etmiş, kelimelerimi çalmışlar da kalemim kağıda küsmüş gibi.

__________________
char *adres = [Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...] for(int i = 0; *(adres + i); i++) { putchar(toupper(adres[i])); }

 

Çevrimdışı

Hayat şelaleden aşağı düşmekle başlar, hepimiz doğduğumuz an bir şelaleden aşağı düşer gibi gözlerimizi açarız. Öyle şaşkın, öyle temkinli, öyle korkak. Gözlerimizi açar ve yüzmeye başlarız. Su bizi geri çektikçe ileri gitmek için çabalarız. Yaşamak bizi geri çeken suda inatla ileri gitmeyek çalışmaktır, başka bir şey değil.

__________________
char *adres = [Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...] for(int i = 0; *(adres + i); i++) { putchar(toupper(adres[i])); }