Çevrimiçi

Orucu basit bir perhiz gibi almak, gafletlerin en büyüğüdür. Aslına bakarsanız, gündüz yediğimiz iki öğün yemeği gece yemekle herhangi bir perhiz, midemizle ilgili bir şey yapmış olmuyoruz. Oruç, Allah`ın Kur`ân-ı Kerim`de "Ey imân edenler! Sizden öncekilere farz olunduğu gibi sîze de oruç tutmak farz olundu, tâ ki korunasınız." âyet-i kerimesi ile emrettiği gibi bir ibadettir. İbâdetler, Allah rızası için, Allah`a karşı bir borç, ödenmesi yerine getirilmesi gereken bir vecibe olduğu için yapılır. Bu sebepledir ki, ibadetlerin temelinde herhangi bir karşılık, bir fayda kaygısı yatmamalıdır.

Birçok felsefî doktrinde, biyolojik ve psikolojik teori ve ekollerde, İslâmın nefs-i emmâre dediği şey ve insanın onunla mücadelesi anlatılır. İster psikanalizcilerin "şuur altı" deyimini kabul edelim, ister enstenktlerden söz edelim, dilerseniz refleksçilerle beraber şartlı ve şartsız refleksleri inceleyelim, hepsinde İslâmın nefs-i emmâresini görerek, onun çeşitli deyimlerle tekrar ve teyidini buluruz. İslâm inancına göre "nefis" insanların yaşaması, üremesi, dünyevî çalışmaları için yaratılmıştır. Fakat aynı zamanda insanlara nefislerine uymamaları, onu frenleye bilmeleri, ona hâkim olup zararlarından korunmaları için emir ve yasaklar da gönderilmiştir.

Bu forumdaki linkleri ve resimleri görebilmek için en az 25 mesajınız olması gerekir.

Nasıl kontrolsuz bir buhar basıncı kazanını patlatır, kontrol altına alındığı, zapt edildiği takdirde ise bir tren katarını sürükler götürürse, nefs-i emmâremiz şuuraltımız, birtakım baskı, kontrol ve düzenleme mekanizmalarına muhtaçtır. İşte bunların başında ORUÇ gelir... Allah, "Oruç tutunuz tâ ki korunasınız" buyuruyor...

Bana, gerek oruç ve gerekse diğer ibadetlerin "faydası" birçok kimseler tarafından sorulmuştur. Hiç unutmam, geçen Ramazan arifesinde, ilk gece teravih namazına giderken bir genç hanım kızımız, "Peki, bugün oruç yoktu; ne yediniz de onu eritmek için teravih namazı kılacaksınız?" diye sormuştu. Bu hanım kızımız dinine bağlı bir ailenin Müslüman evlâdı idi; ama ne yazık ki, meselenin ruhuna vâkıf değildi, İslâmi kültürü taşımıyordu. Ona göre, 20 rekât teravih namazı, iftarda bol bol yenen yiyeceklerin hazmedilmesi için bir nevi beden egzersizi idi... Allah tarafından emredilmişti ama, bu maksat için!.. Maksad-ı İlâhi`yi tefsir —hâşâ— haddimiz değil, ama tahmin etmek, sezmek elbette mümkün. İbâdetleri, bu derece nebatî seviyede mütalâa etmek ise pek iptidai bir düşünce olur.