[BaRoN]

Bismillahirrahmanirrahim;

Elbet bu fani dünyanin sonu "SON NEFES", onu düsünmek bazen ürkütücü gelir, bazen seversin, bazende sirt cevirir hic yokmus gibi hayatina devam edersin, ama o hep orda ve bizi beklemekte, üstadin deyimiyle birde Azraile hosgeldin diyebilmek var isin icinde, sözlerime son verip, sözü bizim gibi dudagindan degil, yüreginden konusanlara birakmak en güzeli.Osman Nuri Topbaş hocaefendinin kaleminden derlenmis üc bölüm halinde "SON NEFES" isimli yazi dizisini nasip olur son nefesimiz olmaz ise insallah paylasiriz!...Buyurun hayirlara vesile olur insallah...


SON NEFES --1--

Cenâb-ı Hak, bekâ sıfatını bu âlemde yalnız kendisine tahsis buyurmuştur.

Onun için onun yüce zâtından başka her varlık fânîdir.

Nitekim âyet-i kerîmede:

“Yeryüzünde bulunan her şey fânîdir...” (er-Rahmân, 26) buyurulmuştur.

Bunun tecellîsi de:

“Her can, ölümü tadacaktır.” (el-Enbiyâ, 35) beyânı üzere ölüm iledir.

Bu itibarla bilhassa insanın her dâim bu gerçeği tefekkür ile yaşaması zarûrîdir.

Bunun için bir başka âyet-i kerîmede şöyle buyurulur:

“Ölüm sarhoşluğu gerçekten gelir de: İşte (ey insan) bu, senin öteden beri kaçtığın şeydir, denir.” (Kâf, 19

İnsan ki, bu fânî dünyâya bir imtihan için gönderilmiştir.

Dolayısıyla onun en büyük gâyesi, Cenâb-ı Hakk’ın rızâsını kazanıp Dâru’s-selâm’a,

yâni selâm ve saâdet evi olan cennete nâil olmaya çalışmak olmalıdır. Bunun da yolu:

“O gün ne mal fayda verir, ne evlâd!..

Ancak kalb-i selîm ile gelenler müstesnâ!..” (eş-Şuarâ, 88-89) hakîkatinin muhtevâsına girebilmektir.

Bu da, nefs terbiyesi ile mümkündür.

Nefs terbiyesinin özü de, Rasûlullâh -sallâllâhü aleyhi ve sellem-’e tam teslimiyet, bağlılık ve itâattir.

Yâni yirmi üç senelik nebevî hayattan, daha doğrusu Hazret-i Peygamber -sallâllâhü aleyhi ve sellem-’in gönül iklîminden hisse alabilmektir.

Zîrâ Cenâb-ı Hak, Kur’ân-ı Kerîm’i Cebrâil -aleyhisselâm- vâsıtasıyla Rasûlullâh -sallâllâhü aleyhi ve sellem-’in kalbine indirmiştir.

devamı var insallah...

[YapraK]

Tşkler