IRCForumları - IRC ve mIRC Kullanıcılarının Buluşma Noktası

Şehadet bir mekteptir, bir medrese. Orada ilimlerin en güzeli öğretilir; en dirisi, en canlısı, en can alıcısı ve gerçek can vericisi öğretilir.
Kolay değil bu mektepte okumak. Bitirmek ise hiç kolay değil. Senin gayretine, senin kabiliyetine bakmaz, "beratını"verecek "Zat". Fakat gayretsiz de hiç yaklaşamazsın o "berata"
Bu okul, şehadetle başlar: "Ben şehadet ederim ki kendisine iman edilecek hakiki ilah, Allah'tır."
Şehadetle devam eder: "Yine ben şehadet ederim ki Muhammed (sav) onun tabi olunacak resulüdür."
Şehadet mektebi, genelde hayatın bütünüdür. Onu her an her yerde bulabilirsin. Yeter ki son noktayı şehadetle koymayı arzula. Bunun için onu sadece dağlarda araman, onu kınından çıkmış bir kılıç darbesinde araman yersiz.
O, hayatın kendisidir. Yeter ki sen onu yaşamaya bak. Ham hayallerden uzaklaş. Eğer varsa nasibinde, o seni bulur. Zaten çok özel mekanlar da aramaz. Bazen bir dağ başında, bazen yağlı ilmeklerin ucunda, bazen bir zindan köşesinde, bazen bir ateş çukurunda... Yani, nerede hayatın canlandığı bir yer varsa orada. <******>
Şehadet mektebi, özelde kalptir, yürektir. Yürekli insanların okuduğu bir okuldur. Orada yüreği olmayanların yeri yok. Çoğu insan, göğüs kafesinin altında bir kalp taşıdığını sansa da o, bedene kan pompalayan bir uzuvdan başka bir şey değildir. Yürek odur ki insana gerçek hayatı ve o hayata anlam katacak her şeyi pompalar.
Şehadet, kurtuluş mektebidir.
Korkaklıktan kurtuluş...
Pintilikten kurtuluş...
Zilletten kurtuluş...
Oyun ve eğlenceden ibaret bir hayattan, dünya hayatından, deni bir hayattan, aşağı ve aşağılık bir hayattan kurtuluş...
Ölümden kurtuluş...
Şehadet, kurtuluşun kendisidir.
Diriliş mektebidir, şehadet.
Orada ölüm öğretilemez. Ölüm, sözlüklerde bile yer olmaz orada. Orada "yevmü'l-ba's" (diriliş günü) beklenilmez. Zira hep diridirler. Can verilir şehadetle, ölü ruhlara, ölü topluluklara, ölü hayatlara.
<******> Şehadet, akideyi diriltir, ameli diriltir.
Şehadet, dirilişin kendisidir.
Direniş mektebidir, şehadet.
Ölü bir hayata direniş...
Her türlü küfre, şirke ve nifaka direniş...
Zulmün her çeşidine, büyüğüne ve küçüğüne direniş...
Bütün zalimlere, Firavun ve Nemrutlara, zulüm düzenlerinin hepsine direniş...
Şeytana ve nefse, şeytanın ve nefsin davet ettiği her şeye direniş...
Dünyaya ve içindekilere direniş...
Şehadet direnişin kendisidir.
Ey şehadet taliplisi ! Rabbin senden beklediği:
Hayatı bir şehadet mektebine çevirmek. Hayatın her anında şehadeti bekleyebilmek, arzulayabilmek. Hayatı şehitçesine, şahitçesine geçirebilmek. Rabbine ve Rabbinin nimetlerine şahit olmak.
<******> Kış uykusuna yatmış ruhlarımızı, şehadet mevsiminden esen sıcak rüzgarlarla uyandırmak ve canlandırmak.
Ne mutlu Rabbinin elinden "şehadet beratı"nı alanlara !
Mehemmed Karamolla

Şehadet bir mekteptir, bir medrese. Orada ilimlerin en güzeli öğretilir; en dirisi, en canlısı, en can alıcısı ve gerçek can vericisi öğretilir.
Kolay değil bu mektepte okumak. Bitirmek ise hiç kolay değil. Senin gayretine, senin kabiliyetine bakmaz, "beratını"verecek "Zat". Fakat gayretsiz de hiç yaklaşamazsın o "berata"
Bu okul, şehadetle başlar: "Ben şehadet ederim ki kendisine iman edilecek hakiki ilah, Allah'tır."
Şehadetle devam eder: "Yine ben şehadet ederim ki Muhammed (sav) onun tabi olunacak resulüdür."
Şehadet mektebi, genelde hayatın bütünüdür. Onu her an her yerde bulabilirsin. Yeter ki son noktayı şehadetle koymayı arzula. Bunun için onu sadece dağlarda araman, onu kınından çıkmış bir kılıç darbesinde araman yersiz.
O, hayatın kendisidir. Yeter ki sen onu yaşamaya bak. Ham hayallerden uzaklaş. Eğer varsa nasibinde, o seni bulur. Zaten çok özel mekanlar da aramaz. Bazen bir dağ başında, bazen yağlı ilmeklerin ucunda, bazen bir zindan köşesinde, bazen bir ateş çukurunda... Yani, nerede hayatın canlandığı bir yer varsa orada. <******>
Şehadet mektebi, özelde kalptir, yürektir. Yürekli insanların okuduğu bir okuldur. Orada yüreği olmayanların yeri yok. Çoğu insan, göğüs kafesinin altında bir kalp taşıdığını sansa da o, bedene kan pompalayan bir uzuvdan başka bir şey değildir. Yürek odur ki insana gerçek hayatı ve o hayata anlam katacak her şeyi pompalar.
Şehadet, kurtuluş mektebidir.
Korkaklıktan kurtuluş...
Pintilikten kurtuluş...
Zilletten kurtuluş...
Oyun ve eğlenceden ibaret bir hayattan, dünya hayatından, deni bir hayattan, aşağı ve aşağılık bir hayattan kurtuluş...
Ölümden kurtuluş...
Şehadet, kurtuluşun kendisidir.
Diriliş mektebidir, şehadet.
Orada ölüm öğretilemez. Ölüm, sözlüklerde bile yer olmaz orada. Orada "yevmü'l-ba's" (diriliş günü) beklenilmez. Zira hep diridirler. Can verilir şehadetle, ölü ruhlara, ölü topluluklara, ölü hayatlara.
<******> Şehadet, akideyi diriltir, ameli diriltir.
Şehadet, dirilişin kendisidir.
Direniş mektebidir, şehadet.
Ölü bir hayata direniş...
Her türlü küfre, şirke ve nifaka direniş...
Zulmün her çeşidine, büyüğüne ve küçüğüne direniş...
Bütün zalimlere, Firavun ve Nemrutlara, zulüm düzenlerinin hepsine direniş...
Şeytana ve nefse, şeytanın ve nefsin davet ettiği her şeye direniş...
Dünyaya ve içindekilere direniş...
Şehadet direnişin kendisidir.
Ey şehadet taliplisi ! Rabbin senden beklediği:
Hayatı bir şehadet mektebine çevirmek. Hayatın her anında şehadeti bekleyebilmek, arzulayabilmek. Hayatı şehitçesine, şahitçesine geçirebilmek. Rabbine ve Rabbinin nimetlerine şahit olmak.
<******> Kış uykusuna yatmış ruhlarımızı, şehadet mevsiminden esen sıcak rüzgarlarla uyandırmak ve canlandırmak.
Ne mutlu Rabbinin elinden "şehadet beratı"nı alanlara !
Mehemmed Karamolla