Atomlarla Bir Kur’an Yazmak
 

KÜÇÜK ŞEYER`İ küçük görmek, biz insanların neredeyse alışkanlık hâline getirdiği bir hatadır. Sanki bir şey küçüldükçe basitleşir, sıradanlaşır ve önemsiz bir hâl alır. Kâinatta yaratılmış sayısız küçük güzel şeyi, bu kaba anlayışın gölgelemesine razı olmayan Bediüzzaman, eserlerinin pek çok yerinde, küçüklerdeki sanatın büyüklerden geri kalmadığına dikkat çekmektedir. Bu meyanda verdiği iki örnek de oldukça ilgi çekicidir.

Bediüzzaman bir eserinde “sinekler sanatça tavukları geçemeseler de, geri de kalmazlar” derken, bir başka eserinde; “gökyüzüne yıldızları harf gibi kullanarak yazılan bir Kur`an nüshası, ne kadar olağanüstü ise, atom (cevher-i ferd) harfleriyle yazılan bir Kur`an da o derece olağanüstüdür” mealinde bir örnek verir.

Tavuğu, sineği ve yıldızlarla yazılan Kur`an nüshasını başka zamana bırakarak, “atomlarla yazılan Kur`an” örneği üzerinde biraz durmak istiyorum.

Bir pirinç tanesine, tırnak kadar bir kitaba Kur`an yazıldığını duymuşsunuzdur. Peki acaba atomdan harflerle, çok küçük bir alana, mesela birtoplu iğnenin başına bir Kur`an-ı Kerim nüshası yazılabilir mi?

Bediüzzaman asıl derdi olan ‘küçüklerdeki sanat küçük değildir` meselesini örneklemek gayesiyle böyle bir şeyden bahsediyordu. Ancak bugün Liverpool Üniversitesi`nde görev yapan bazı bilim adamlarının—atomlarla Kur`an yazmıyorlar tabii ama—birazdan bahsedeceğim araştırmaları, aklımıza hemen Bediüzzaman`ın örneğini getiriyor ve “Acaba böyle bir Kur`an yazılabilir mi?” dedirtiyor.

Ortaçağ Avrupasında bazı bilginlerin tartıştıkları konulardan birisi de “bir toplu iğne başı üzerinde kaç meleğin dans edebileceği” sorusu imiş. Bu tartışmanın sonucunun neye bağlandığı konusunda bilgimiz yok (Büyük ihtimalle etrafı odun yığınlarıyla çevrili bir kazığa). Ama atomların boyut ve yapılarının gün ışığına çıkarıldığı günümüzde bilim adamları kendi kendilerine buna benzer garip sorular soruyorlar ve ilginç sonuçlarla karşılaşıyorlar.

Liverpool Üniversitesi`nde bazı araştırmacılar iki atom eninde bir çizgi çizebilecek bir ışık kullandılar. Bu çizgi öylesine dardı ki, normal bir kurşunkalem ile çizilen çizgi bunlardan yan yana milyonlarcasını içine alabilirdi.

Araştırmacıların gerçek gayesi, sağa sola görünmez çizgiler atmak değildi elbette. Araştırma çok büyük bilgilerin çok küçük alanlara sığdırılabilmesi konusunda yeni yöntemler bulmak uğruna sürdürülüyor.